Σὰν σήμερα τὸ 2010 ἔχασαν τὴν ζωή τους, στὸν χῶρο ἐργασίας τους, οἱ:
- Παρασκευὴ Ζούλια, 35 ἐτῶν,
- Ἐπαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ἐτῶν
- Ἀγγελικὴ Παπαθανασοπούλου, 32 ἐτῶν,
- καὶ ἕνα ἀγέννητο μωρό!
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: τελετουργικὰ
Ζώντας γιὰ νὰ πληρώνουν τὰ …λύτρα τῆς «ἐλευθερίας» τους!
Γιὰ τὸν Ἕλληνα ἑβροπαϊστὴ ὁ Εὐρωπαῖος ξεκινᾶ τὶς Κυριακές του μὲ ἕνα πόνημα τοῦ jean Jacques Rousseau.
Στὴν συνέχεια καὶ ἀφοῦ διαβάσῃ στὸ internet τὴν frankfurter allgemeine καὶ τοὺς New York Times, ὑπὸ τοὺς ἤχους ἐναλλακτικῆς jazz, ἱππεύει τὸ ὑβριδικὸ αὐτοκίνητό του καὶ πηγαίνει νὰ βρῇ τὴν μητέρα τοῦ παιδιοῦ του γιὰ νὰ περάσουν μαζὺ τὴν Κυριακή, μιᾶς καὶ ἔχουν σαφῶς ἐπιλέξει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ νὰ ζοῦν χωριστὰ καὶ χωρὶς δεσμεύσεις. Συνέχεια
Γιατί ὁ ΣΥΡΙΖΑ δέν πειράζει τόν πσῶῤῥα;
Τὴν γενικοτέρα ἐντολή, τῆς καθυστερήσεως, τῆς παραπληροφορήσεως καὶ τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τὰ μεγάλα καὶ οὐσιώδη θέματα ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε, τὴν ἀντιλαμβανόμεθα πλέον ὅλο καὶ περισσότεροι.
Τὸν ῥόλο τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως ἐπίσης πρὸ πολλοῦ τὸν κατανοήσαμε.
Ὅμως ὑπάρχουν ἀρκετοὶ συμπολῖτες μας ποὺ δὲν δύνανται νὰ συνειδητοποιήσουν τὸ πόσο βρώμικο ῥόλο ἔχει παίξῃ ὁ πσῶῤῥας, καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ κατὰ καιροὺς «κυβερνητικά» σχήματα, παρέα μὲ τὴν δικαιοσύνη καὶ τοὺς καλοθελητές-παραπληροφορητές μας, πάντα εἰς βάρος μας.
Καὶ εἶναι ἀπορίας ἄξιον τὸ ὅτι ἡ δικαιοσύνη, μαζὺ καὶ οἱ κυβερνήσις σαμαροτσιπροκαμμένων, σφυρίζουν ἀδιάφορα στὸ ἄκουσμα τῶν ὅσων ὀφείλουν καὶ σὰν πολιτεία ἀλλὰ καὶ σὰν κύριοι καὶ μοναδικοὶ ὑπεύθυνοι διασφαλίσεως τῆς ἐννόμου τάξεως, νὰ πράξουν. Στὴν πραγματικότητα ἀδιαφοροῦν ἢ …«ἀγνοοῦν» ἢ …ξεχνοῦν νὰ πράξουν τὰ δέοντα, τὰ ἀναγκαία ἤ, ἀκόμη καὶ τὰ στοιχειώδη.
Συνέχεια
Βλακείας τ(α)οξικότης
Ἡ τα(ο)ξικότης τῆς βλακείας.
Ὁ Παντελίδης, λαϊκὸ παιδί, καλὸ παιδί, ἔγραφε στίχους ἱκανοὺς νὰ σὲ κάνουν νὰ θὲς νὰ κόψῃς φλέβες μέχρι καὶ μὲ τὴν ἠλεκτρικὴ ξυριστικὴ μηχανή.
Λιτανείες στὸ σημεῖο θανάτου του.
Οἱ πωλήσεις του ἀνέβηκαν στὰ ὕψη. Κάθε νέα κυκλοφορία του γίνεται χρυσῆ. Συνέχεια
Μία ἁπλῆ τελετὴ ἐγκαινίων..
Ἀφιερωμένο σὲ κάποιοι «γίδια»
ποὺ νομίζουν ὅτι ζοῦμε ἀκόμη στὴν «παλαιά» τάξη.
(Ἂν ψάχνουν ἐναγωνίως γιὰ τὸ «τραγί»,
ἂς μὴν ἀνησυχοῦν: ἐμφανίζεται στὸ 6:40…) Συνέχεια
Ἰούλιος ὁ Ἁλωνάρης…
Καλὸν μῆνα φίλοι!!!
Ἡ Δήμητρα,
στὸ Μουσεῖο Ελευσίνος.
Ἰούλιος
ἢ Ἀλωνάρης, Ἁλωνιστῇς, Ἀλωνιάτης, Ἀλωνευτής.
Ὁ μῆνας τοῦ ἁλωνίσματος τοῦ σιταριοῦ.
Ἡ ὀνομασία ἐδόθη πρὸς τιμὴν τοῦ Ἰουλίου Καίσαρος, ἐνῶ ἀντιστοιχοῦσε περίπου μὲ τὸ μῆνα Ἑκατομβαιώνα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, ὁ ὁποῖος ὀνομάζετο ἔτσι διότι κατ’ αὐτὸν τελοῦντο τὰ «Ἐκατόμβαια», θυσία δηλαδὴ ἑκατὸ βοῶν, πρὸς τιμὴν τοῦ ἡλιακοῦ Ἀπόλλωνος. Κατὰ τὴν ἐποχή ἐλάμβανον χώρα γεωργικὲς ἑορτές, ὅπως τὰ Θαλύσια. Συνέχεια