Σήμερα θά μιλήσουμε γιά τήν Τριπολιτσά.  Ποιά Τριπολιτσά ὅμως; Τὴν τουρκική ἤ τήν Ἑλληνική ἤ τὴν ἀλβανική ἤ τὴν ἑβραϊκή;(τρίτον ἐπεισόδιον τῆς συνειδητῆς ἀλλοιώσεως τῆς ἱστορίας μας ἀπὸ τὸν ΣΚΑΙ)

35:20, Τατσόπουλος «….Μὲ πληθυσμό περίπου 35.000  Τούρκους, Ἀλβανούς καὶ Ἑβραίους…»

Θέλεις νὰ πῇς κύριε Βερέμη πώς ἡ Τριπολιτσά δὲν εἶχε Ἕλληνες κατοίκους; Σοβαρά; Γιὰ διάβασε σὲ παρακαλῶ νὰ μαθαίνῃς κι ἐσύ καὶ οἱ ΣΙΑ σου:

«…Ἡ πόλις, μετὰ τὴν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς τῆς ἐπαναστάσεως εἰς αὐτὴν καταφυγήν τῶν κατοικούντων διάφορα μέρη τῆς Πελοποννήσου Τούρκων, καὶ τὴν εἴσοδον τῶν ὑπὸ τῶν κεχαγιάμπεην ἐλθόντων, περιεῖχε ψυχὰς 30.000 συναριθμουμένων και ὀλίγων Χριστιανῶν, καὶ ὀλιγοτέρων Ἑβραίων. Δεκάκισχίλιοι ἦσαν οἱ ἐν αὐτῇ ὁπλοφόροι, Ἀλβανοί, Ἀσιάνοι καὶ Πελοποννήσιοι. ..[…]… εἶχε δὲ ὁλίγας τροφὰς ἐξ αἰτίας τῆς ὥρας τοῦ ἔτους καὶ τῆς ἀπροσδοκήτου συῤῥοῆς τόσου πλήθους. » Σπυρίδων Τρικούπης, ἱστορία τῆς ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως, σελ.63, τόμος Β, Λονδίνῳ 1861

«…Ἀντίθετα στὴν Τριπολιτσά, ποὺ ἦταν ἕδρα τοῦ πασᾶ τοῦ Μορέως, οἱ Τοῦρκοι μόλις ἀποτελοῦσαν τὸ ἕνα τέταρτο τοῦ πληθυσμοῦ…», ἱστορία τοὺ ἑλληνικοῦ ἔθνους, σελ. 210, τόμος ΙΑ’, ἐκδόσεις ἐκδοτική ἀθηνῶν, Ἀθῆναι 1980 (Ἡ συγκεκριμένη πληροφορία ἀφορᾶ σέ περίοδο μετά ἀπό τὰ ὀρλωφικά καὶ καὶ πρὸ Καποδίστρια.)

«Οἱ ντόπιοι δὲν γύρευαν μονάχα νὰ σώσουν τὶς ψυχές τους, μὰ καὶ τὸ βιός τους. Ἄρχισαν λοιπὸν νὰ καλοπιάνουν τὶς ἑλληνικὲς φαμελιές, παίρνοντας τες ἀκόμα καὶ στὰ σπίτια τους, μὲ τὴν ἐλπίδα πὼς ἔτσι θὰ σώνονταν.» Δημήτρης Φωτιάδης, σελ. 139, τόμος2

Συνεπῶς, ὁ Φωτᾶκος, ποὺ ἦταν καὶ παρών στὴν πολιορκία, πολύ σωστὰ μᾶς μεταφέρει τὴν πληροφορία τῶν 35.000 (ἤ 30.000 κατὰ Τρικούπη.) Δὲν μᾶς λέτε ὅμως πόσοι ἦταν οἱ Ἕλληνες ποὺ ζοῦσαν ἐντός τῆς πόλεως. Ὅσοι καὶ νὰ ἀνεχώρισαν (ποὺ εὐτυχῶς ἦταν ἀρκετοὶ) ἐν ὄψει τῶν γεγονότων, μέσα στήν πόλι ὑπῆρχαν ἀρκετοί γιὰ νὰ παραμένουν ὑπολογίσιμοι ὡς ἀριθμός. Καὶ σαφῶς ἡ πόλις ἐλογίζετο ὡς Ἑλληνική κι ὄχι ὡς κάτι τουρκικό ἢ ἑβραϊκό ἤ ἀρβανίτικο!!! Κατανοητόν;

Τέλος, γιὰ νὰ τοποθετοῦμε τὰ πράγματα στὴν πραγματική του διάστασι, θὰ ἤθελα κάποιος ἀπό ἐσᾶς νὰ μοῦ ἐξηγήσῃ τὸ ἐξῇς:

Ὅπως ἔχω ἤδη ἀναφέρει στό «κύριε Βερέμη, τὰ άψηλὰ τὰ ἔκανες κρεμαστάρια [2]», ὁ Δεληγιάννης στὰ ἀπομνημονεύματά του, μᾶς ἀναφέρει πώς ἔξω ἀπὸ τὴν Τριπολιτσὰ ἦταν (μόνον) 10.000 Ἕλληνες. Ποῦ λοιπόν ἦταν οἱ χιλιάδες  «κύριοι»;

Ἀπό τὸν κύριο Βερέμη (διὰ στόματος Τατσοπούλου, 36:10), μαθαίνουμε ὅτι: «γύρω ἀπό τὴν Τριπολιτσά, στὰ κυκλικά γυμνὰ βουνά, συγκεντρώνονται χιλιᾶδες Ἕλληνες».

Παραπληροφορεῖς κύριε Βερέμη!!! Μιλᾶς σὰν ξαφνικὰ ἀπὸ τὸ ποὐθενὰ νὰ γεννήθηκαν χιλιάδες πολεμιστές!!! Μάλιστα λίγο πιό πρὶν μᾶς λέει ὁ Τατσόπουλος πώς ὁ Μουσταφάμπεης (36:06) «δὲν μπορεῖ νὰ περιμένῃ τὴν ὑποστήριξι τῶν τουρκικῶν δυνάμεων…». Καὶ τώρα θέλεις νὰ σὲ πιστέψουμε; Μὰ λογικὰ ἐὰν τό πάρῃς, καταρρίπτεσαι!!!

Διότι, ἐὰν δέν περίμενε ἐνισχύσεις, δὲν θὰ τραβοῦσε σὲ τόσο μάκρος ἡ πολιορκία.

Διότι, οἱ ἐνισχύσεις ξεκίνησαν διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης καὶ τό ἤξερε!! Ἤδη ὁ Ὁμέρ Βρυώνης εἶχε καθηλωθεῖ στὴν Στερεὰ Ἑλλάδα ἀπό τὸν Ἀνδροῦτσο κι ἄλλους καπεταναίους.

Ἀλλά διότι καὶ στὴν θάλασσα εἶχαν πάθει κάτι ….μικροζημιές … Ὄχι πολλά

πράγματα! Ἀλλά οἱ Ἕλληνες προβάλλοντας ἀντίστασι στὴν κάθοδο τοῦ στόλου, ποὺ θὰ ἐπέφερε ἐνισχύσεις στὴν Πελοπόννησο καὶ λήξι τῆς ἐπαναστάσεως, κατάφεραν νὰ δημιουργήσουν ἕνα εἶδος «ἀσπίδος»…. Μὴν μᾶς λέτε λοιπόν γιὰ τὸ ἀδύναμον τῆς Τριπολιτσᾶς…

Τέλος, ὁ Μουσταφάμπεης ἦταν αὐτὸς ποὺ κατέβηκε πρός ἐνίσχυσι τῶν  Κεχαγιάμπεη καὶ  Κιαμήλμπεη. Εἶχε ἤδη ἐνισχύσει (κατ’ ἐντολήν τοῦ Χουρσίτ) τοὺς ἀποκλεισμένους.  Τὸ ξεχάσατε;

Συνεπῶς κύριε Βερέμη, καί πάλι ψεύδεσαι!!!

Ἀπόδειξις;

«Τὴν 1^η Ἰουλίου 1821 ἡ τούρκικη ἀρμάδα μὲ καπουτὰν πασὰ τὸν Καραλή, πέρναγε τὰ Δαρδανέλια κι ἔβγαινε στὸ Αἰγαῖο..[…]… (Στὶς 9  Ἰουλίου) ἴσαμε δέκα τούρκικα καράβια, γεμάτα ἀσκέρι, σηκώνουνε πανιὰ καὶ βάζουν ῥότα γιὰ τὴν Σάμο. Μὰ πάνω στὴν ὥρα ξεπροβάλλει ὁ στόλος μας, ἐνενήντα κομμάτια ποὺ τὰ πέντε ἦταν μπουρλότα. Χυμάει ἐπάνω στὰ τούρκικα. Ἔπειτα ἀπὸ λίγο ἕνα ἀπ’ αὐτὰ παίρνει φωτιά. Τ’  ἄλλα, κατατρομαγμένα, τὰ ῥίχνουν οἱ καπετάνιοι τους στὴν ξηρὰ γιὰ νὰ τὰ γλιτώσουν.  Οἱ δικοί μας πλευρίζουν μὲ βάρκες καὶ τὰ καῖνε.» (Δημήτρης  Φωτιάδης, Ἡ ἐπανάστασις τοῦ ’21, σελ. 132, τόμος 2)

Παρὰ τοῦ ὅ,τι ὁ Καραλῆς σὲ ἐκείνες τὶς ναυτικὲς συγκρούσεις ἐπέτυχε νίκη, ἀντί νὰ στραφῇ πρὸς τὴν Πελοπόννησο, ἐπέστρεψε στὴν Κωνσταντινούπολι. Μᾶλλον πῆγε νὰ πάρῃ τὰ εὔσημα!!!

20 Αὐγούστου 1821, δευτέρα ἔξοδος τουρκικῆς ἀρμάδος.«Ὁ σουλτᾶνος Μαχμούτ κατάλαβε τέλος πώς τοῦτος ὁ σηκωμὸς τῶν Γιουνάνηδων στεκόταν κάτι τὸ πολὺ διαφορετικὸ ἀπ’ ὅλους τοὺς προηγουμένους. Ἀποφασίζει λοιπόν, οἰκονομώντας ὅσες δυνάμεις μποροῦσε,  μιὰ καὶ ἡ ἀνταρσία τοῦ Ἀλήπασα κράταγε ἀκόμη, νὰ ὀργανώσῃ διπλὴ ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα, ἐκστρατεία, βέβαιος πὼς θἄδινε ἔτσι τὸ χτύπημα θανάτου στὸ χαϊνὶ ζορμπαλίκι, στὴν ἄτιμη ἀποστασία.

Σύμφωνα μὲ τὸ σχέδιο αὐτό, ἕνα δυνατὸ ἀσκέρι, ὀκτώ χιλιάδες, ὅλοι καβαλάρηδες, κάτω ἀπό τὸν Μπεϊρὰν πασᾶ, ἔχοντας γιὰ βοηθοὺς του ἄλλους τρεῖς πασᾶδες, τὸν Χατζῆ Μπεκίρ, τὸν Μεμὶς καὶ τὸν Σαχὶν Ἀλή, θὰ περνοῦσε ἀπὸ τὴ Λαμία, θὰ κατέβαινε στὴν Θήβα κι ἐκεῖ, σμίγοντας μὲ τὸν Κιοσὲ Μεχμὲτ πασά, θὰ τράβαγε ἀπὸ τὴν Μεγαρίδα στὸν Μοριά….. Σύγκαιρα ἕνα ἄλλο τούρκικο στράτευμα ἀπὸ τέσσερεις χιλιάδες, κάτω ἀπὸ τὶς προσταγὲς τοῦ Μαχμούτ πασᾶ, θὰ κατέβαινε στὴν Ναύπακτο, ἀπ’ ὅπου, μὲ τὴν βοήθεια τῆς ἀρμάδας, θὰ πέρναγε στὸν Μοριά. » (Δημήτρης  Φωτιάδης, Ἡ ἐπανάστασις τοῦ ’21, σελ. 133, τόμος 2)

Ἀλήθεια, στὴν σκηνή ποὺ περιγράφετε μὲ «εἰκόνες», περί τὸ 37ο καὶ 38ο λεπτό, παρουσιάζετε ἕναν Κολοκοτρώνη νὰ κάθεται στὰ ὑψηλά κι ἕναν Ὑψηλάντη στὸ χῶμα!!! Ποῦ βρῆκε τὴν κασόνα ὁ Γέρος; Γιὰ πηγαίνετε λίγο στὸν Φωτᾶκο νὰ μελετήσετε τὶς τιμὲς μὲ τὶς ὁποῖες ὑπεδέχθη ὁ Γέρος τὸν Ὑψηλάντη καὶ μετὰ ἐλᾶτε νὰ μᾶς «δείξετε» σεβασμοὺς καὶ «καπελώματα»!!!

Κι ἀπό ἐδῶ καὶ πέρα ξεκινοῦν οἱ ἀντιφάσεις σας!!!

Βάζετε τὸν Τατσόπουλο νὰ μᾶς πῇ: (38:20) «Ὁ Ὑψηλάντης ἀμέσως καταλαβαίνει ὅτι ἡ Τριπολιτσὰ ἀποτελεῖ τὸ σημαντικότερον λάφυρο τῆς ἐξέγερσης. Ὁ πλοῦτος τῆς πόλης εἶναι τεράστιος γιὰ τὰ ἑλληνικά δεδομένα.  Μπορεῖ νὰ τροφοδοτήσῃ τὸ δημόσιο ταμεῖο καὶ νὰ χρηματοδοτήσῃ ἕναν Ἑλληνικό τακτικό στρατό. Ὅμως οἱ Ἕλληνες ἀρχηγοί διεκδικοῦν τήν μερίδα τοῦ λέοντος.

Ἐν ᾦ ἡ πολιορκία συνεχίζεται, προχωροῦν σὲ διακανονισμό γιὰ τὸ πῶς θὰ μοιραστοῦν τὰ λάφυρα. Ἀποφασίζεται, ὅτι σὲ περίπτωσι παράδοσης τῆς πόλης, τὰ στρατεύματα θὰ πάρουν τά δύο τρίτα, ἐνᾦ τὸ ἕνα τρίτο θὰ πάῃ στὸ δημόσιο ταμεῖο. Σὲ περίπτωσι ἐπιτυχημένης ἐπίθεσης, τὰ στρατεύματα θὰ πάρουν τὰ τρία τέταρτα.»

Καὶ πολύ καλά θά ἔκαναν!!! Κατηγορεῖς κάποιους γιὰ κάτι ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνεσαι. Ὅλος ὁ Ἑλληνισμός τῆς ἐποχῆς συμμετεῖχε, ἀναλόγως τῶν δυνάμεών του, στὴν ἐπανάστασι. Ἄλλος προσέφερε χρήματα, ἄλλος τροφή, ἄλλος ὅπλα, ἄλλος ῥοῦχα, ἄλλος πληροφορίες, ἄλλος στρατιωτικές γνώσεις… Ὅ,τι μποροῦσε ὁ καθείς.

Ὅλοι αὐτοί ἔπρεπε μὲ κάθε τρόπο νὰ βροῦν χρήματα γιὰ νὰ συνεχίσουν τὴν ἐπανάστασι. Μὲ κάθε τρόπο. Κρᾶτος δὲν ὑπῆρχε ἀκόμη, δημόσιο ταμεῖο ἐπίσης καὶ ὁ Ὑψηλάντης εἶχε δεκτεῖ ἐπιθέσεις ἀπὸ κοτζαμπάσηδες ποὺ τὸν ἔβλεπαν ὡς ἀπειλή γιὰ τὴν ἔως ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἐξουσία τους. Συνεπῶς, παρ΄ ὅλες του τίς καλές προθέσεις, δὲν μποροῦσε νὰ συνενώσῃ τοὺς Ἕλληνες ὑπό τὴν δική του ἀρχηγία. Ὁ καθείς λειτουργοῦσε αὐτόνομα.

Ὅσους ἱστορικοὺς (ἐγκρίτους, ὄχι βερεμῆδες) κι ἐὰν διαβάσῃ κάποιος, θὰ καταλάβῃ πώς ΜΟΝΟΙ τους ἔστησαν τὴν ἐπανάστασι, ΜΟΝΟΙ τους τὴν συνέχισαν καὶ ΜΟΝΟΙ τους ἔπρεπε νὰ βροῦν «πηγές χρηματοδοτήσεως».

Μπορῶ νὰ σᾶς φέρω δεκᾶδες ἀποσπάσματα ἀπό ΕΓΚΡΙΤΟΥΣ ἱστορικοὺς… Ἀκόμη κι ἀπό τὴν Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, τῆς ἐκδοτικῆς Ἀθηνῶν, στὴν ὁποῖα ἤσουν μέσα κύριε Βερέμη ὡς «ἐρευνητής». Ἀλλὰ φαντάζομαι ΠΟΤΕ κανένας σας δὲν κάθισε κάτω νὰ διαβάσῃ κάτι περισσότερο, πέραν αὐτῶν ποὺ «διδάσκει» τὸ «πανεπισήμιον» τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Κλείνω σήμερα μὲ ἕνα σχόλιο τοῦ Φιλήμονος:

«Πολλοὺς δὲ τῶν νεκρῶν τούτων γνωρίζοντες οἱ Ἕλληνες ἐφώνουν οἱ μὲν «νὰ τὸ σκυλὶ ὁ σπαχῆς τοῦ χωριοῦ μας» κι ἄλλα ἀπὸ τὰ κουφάρια τὰ κλώτσαγαν κι ἔλεγαν: «νὰ σου, άγά μας!» Κι ἀνιστοροῦσαν ὁ ἕνας στὸν ἄλλον τὰς κακοπραγίας των ὅτε ἐδέσποζον». Δηληγιάννης, ἔ.ἄ. τ.Α’, σ. 215, διὰ χειρός Δ. Φωτιάδου, σελ. 116, τόμος 2, ἡ ἐπανάστασις τοῦ ’21, Ἀθῆναι 1977. ἒκδόσεις Βότση. (Μετὰ ἀπό τὴν μάχη στὸ Βαλτέτσι, 12 Μαΐου 1821.)

Αὐτὸ γιὰ νὰ καταλάβουν ἀκόμη βαθύτερα οἱ Ἕλληνες πόσα ψέματα μᾶς ἀραδιάζετε!!!

Συνεχίζεται

Φιλονόη.

σχετικά μὲ τό τρίτο ἐπεισόδιο:

Κύριε Βερέμη, τὰ ἀψηλὰ τὰ ἔκανες κρεμαστάρια;

Κύριε Βερέμη, τὰ ἀψηλά τὰ ἔκανες κρεμαστάρια; [2]

Ἡ Μονεμβασία καὶ ἡ ἅλωσις αὐτῆς!

Ἐλευθερία ἤ Θάνατος [1]

Ἐλευθερία ἤ Θάνατος [3]

Ἐλευθερία ἤ Θάνατος [4]

Φωτᾶκος: Ναὶ τοὺς σφάξαμε