Τὸ εἴδαμε κι αὐτό!

Ἕνα τσοῦρμο «διαφωνούντων», «δυσαρεστημένων», «ἀντιθέτων μὲ τὴν πολιτικὴ» GAP, νὰ στέκονται ὄρθιοι καὶ νὰ χειροκροτοῦν πανευτυχεῖς!

Ὁποία χαρά!

Ὁποία εὐτυχία!

Ὁποία εὐδαιμονία!

Συγκλονιστικὲς στιγμὲς ζήσαμε ὅλοι μας!

Παρακολουθήσαμε κάποιους καὶ κάποιες «ἐπαναστᾶτες» νὰ ἀπειλοῦν, νὰ βρίζουν, νὰ πασχίζουν νὰ συνετίσουν καὶ μόλις ἔφθασαν στὸ ζητούμενον, νὰ ἀποδέχονται.

Κι ὄχι μόνον νὰ ἀποδέχονται!

Ἀλλὰ νὰ χειροκροτοῦν πανευτυχεῖς! Νὰ ἀγκαλιάζονται καὶ νὰ φιλιοῦνται ἀπὸ τὴν χαρά τους!

Ὑποκρισία; Βλακεία; Μεθοδεύσεις;

Ἀλήθεια, τί θά μπορούσαμε νά σκεφθοῦμε σήμερα ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι; 

Νά αἰσθανόμαστε ἀσφαλεῖς ἢ σὲ κατάστασι ἐκτάκτου ἀνάγκης;

Εἰλικρινῶς, δὲν τοὺς φοβᾶμαι. 

Θὰ κάνουν τὸν κύκλο τους καὶ θὰ πᾶνε στὸν ἀγύριστο.

Εἶμαι ἀπολύτως πεπεισμένη γιὰ ἐτοῦτο. 

Αὐτὸ ποὺ μὲ προβληματίζει εἶναι τό ἐὰν αὐτὰ τὰ ὑπάνθρωπα ὄντα ἔχουν κάποιαν συναίσθησι τῶν ὅσων συμβαίνουν γύρω τους. Ἐὰν ἀντιλαμβάνονται πὼς αὐτὸ ποὺ μᾶς παρουσιάζουν οὐδεμίαν σχέσι ἔχει μὲ τὴν πραγματικότητα. Ἐὰν συνειδητοποιοῦν πὼς ἡ παράστασις τελειώνει κι αὐτοὶ δὲν θὰ βρεθοῦν στὸ σκοτάδι τῶν παρασκηνίων, ἀλλὰ κάπου ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχῃ κανένας δρόμος διαφυγῆς.

Ὅπως κι ἐὰν εἶναι, ἀδιαφορῶ.

Ἔτσι ἔστρωσαν, ἔτσι θὰ κοιμηθοῦν. 

Ὅλοι!

Τὶς ἐπόμενες ἑβδομᾶδες θὰ δοῦμε διάφορες παραστάσεις. 

Θὰ ἀκούσουμε ὐστερίες, ἀπειλές, προειδοποιήσεις….

Ὁ στόχος εἶναι ἕνας καὶ οὐδεῖς θὰ ξεφύγῃ:

Ὅλα πλέον ἐργάζονται καὶ συνεπικουροῦν στὸ νὰ ἐπανέλθῃ ὁ Ἕλλην.

Αὐτὰ τὰ σούργελα παίζουν θαυμάσια τοὺς ῥόλους τους. 

Καὶ θαυμάσια θὰ βρεθοῦν στὸν πᾶτο ποὺ τοὺς ἀξίζει.

Ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, προσηλωμένοι στὸν ἕναν ἱερόν μας σκοπό, παρατηροῦμε, καταγράφουμε, ἐκτιμοῦμε ἀλλὰ δὲν παύουμε αὐτὰ ποὺ πράττουμε. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἐμεῖς θὰ νικήσουμε. Δὲν μπορεῖ μὲ τίποτα νὰ ἀλλάξῃ αὐτό!

Φιλονόη.

φωτογραφία