Ἡ δημοκρατία μας εἶναι μία καραμέλα πλήρης ὑπνωτικῶν. Κοιμόμαστε! Μᾶς πηγαίνουν ὅπου θέλουν δίχως νὰ μᾶς ῥωτήσουν. 

Ἀναδεικνύονται διαρκῶς χειρότερα ἀπὸ τοὺς προκατόχους τους πρόσωπα, ποὺ οὐσιαστικῶς κατεβάζουν ὅλο καὶ περισσότερο τὸ ἐπίπεδον τῶν ὑποψηφίων. Τί νά διαλέξῃ κάποιος ἀνάμεσα στόν Πάγκαλο στόν Ἀλέκο καί στήν Ἀλέκα; Ἀνάμεσα στόν GAP καί τόν Καρατζαπαίρνη. Ἀνάμεσα στόν Μπένυ καί τίς χἎννες. Ἀνάμεσα στὸν Ἀντώνη καί τόν Ἀλέξη; Ἀνάμεσα στό κάθε μιαρὸ  κατασκεύασμα καί τὴν ἀνάγκη του γιά ἐλευθερία;

Μεταξύ δύο κακῶν τό μή χείρον βέλτιστον; Αὐτό δέν κάνουμε;

Καί καταλήγουμε στὸ κοινῶς ἀποδεκτὸν πλέον:

Οἱ ἄχρηστοι, οἱ ἀνίκανοι καὶ οἱ ἀνθέλληνες μᾶς κυβερνοῦν. 

Κατρακυλᾶμε!

Τελειώνουμε!

Σήμερα, αὔριο, μεθαύριο, σὲ ἕναν μήνα, σὲ ἕξη, σὲ δέκα… Τελειώνει τὸ πρῶτο μέρος τῆς κατρακύλας. 

Καί μετά;

Πέραν τῆς βεβαιωμένης τιμωρίας ποὺ ἀκολουθεῖ γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ συνέπραξαν, ἄλλος λιγότερο κι ἄλλος περισσότερο, κάποιαν στιγμὴ θὰ πρέπῃ νὰ ἀρχίσῃ ἡ ἄνοδος.

Αὐτὴ ἡ δύσκολος πορεία ποὺ ὅλοι μας ἀδημονοῦμε νὰ βιώσουμε καὶ νὰ συμμετάσχουμε. 

Ἡ ἄνοδος! Ἡ ἀνάκαμψις! Ἡ ἀναγέννησις! 

Τὸ δυσκολότερον ἐγχείρημα ποὺ καλούμεθα νὰ ἐπιχειρήσουμε!

Τώρα τὰ πράγματα εἶναι ἁπλᾶ! Φωνάζουμε, καταγγέλλουμε, πονᾶμε…  Και κατρακυλοῦμε…..

Κάπου ἐδῶ κοντὰ εἶναι κι ὁ πᾶτος. 

Ἡ σταγόνα ποὺ θὰ ξεχειλίσῃ τὸ ποτήρι. 

Τὸ ὅριον….

Καί μετά; Τί; Παύσις;

Μετὰ ἀρχίζει ἡ ἄνοδος. 

Τὸ δυσκολότερον κομμάτι τῆς πορείας εἶναι ἡ ἄνοδος.

Αὐτὸ ποὺ θὰ μᾶς δώσῃ τὸ δικαίωμα νὰ ζοῦμε ἐλεύθεροι ἢ ὄχι.

Ἡ ἄνοδος λοιπὸν εἶναι μία διαδρομὴ δύσκολος. 

Ὅλα πρέπει νὰ ἀναθεωρηθοῦν! 

Νὰ ἀλλάξουν! Νὰ ἀναδομηθοῦν!

Ἐκεῖ μᾶς θέλω!

Καθημερινῶς ὅλοι μας δίδουμε μάχες. 

Μάχες μὲ τὴν διαβίωσι, μὲ τὴν «πολιτεία», μὲ τὴν ἔως σήμερα στάσι ζωῆς μας!

Ἀλλὰ αὐτὲς οἱ μάχες θὰ φαίνονται ἀστεῖες μετά!

Ὅταν θὰ ἀρχίσῃ ἡ ἄνοδος ὅλοι οἱ ἔως τότε πόνοι θὰ ξεχασθοῦν!

Ἄλλως τε, ἀπὸ μίαν ἀπλῆ παρατήρησι στὴν φύσι, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ἡ κατωφέρεια διανύεται ταχύτατα. Ἡ ἀνωφέρεια εἶναι ποὺ ζορίζει. 

Ἔχουμε δρόμο πατριῶτες. Μακρὺ καὶ δύσκολο. Ἀλλὰ τὸ χρωστᾶμε στοὺς ἑαυτούς μας καὶ στά παιδιά μας. Καὶ πρέπει νὰ ἀντέξουμε! 

Στὸ τέλος ἐμεῖς θὰ νικήσουμε καὶ θὰ ἀπαλείψουμε κάθε Ὕβρι. 

Ἔτσι εἶναι ἡ Φύσις μας!

Φιλονόη.