Ἔ, πόσες; Ἀλήθεια, γιατί πρέπει νά ἀσχολούμεθα μέ ἕνα τόσο εὐτελές θέμα;
Τόσο πολύ ἔχουμε ἐκπέσῃ;
Καί μετά θέλουμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τούς δυνάστες μας;
Μά ποιοί θά ἀπαλλαγοῦν;
Αὐτοί πού ἔχουν ἤδη παραδόσῃ πνεῦμα στήν δουλεία;
Ἐσύ πόσες τουρκικές σειρές εἶδες σήμερα στά κανάλια τῆς ντροπῆς καί τῆς ξεφτίλας;
Ντροπή μας!
Μόνον ποὺ τὸ συζητᾶμε, ντροπή μας!
Ντρέπομαι βαθύτατα ποὺ μετὰ ἀπὸ τόσες γενοκτονίες ποὺ βιώσαμε, ἀνάβουμε τοὺς δέκτες μας γιὰ νὰ καμαρώσουμε τοὺς φονιάδες μας!
Ντροπή μας!
Ἔχουμε ἀκόμη δρόμο μακρὺ γιὰ τὴν Ἐλευθερία…
Διότι ἡ Ἐλευθερία ἐξερευνᾶται, ἐρευνᾶται καὶ κατακτάται μόνον ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν μυαλὰ καθαρά, ὄχι προσκυνημένους ῥαγιάδες.
Υ.Γ. Τελικῶς δὲν ξέρω ποιὸς εἶναι πιὸ μεγάλος ἀλήτης. Αὐτός ποὺ σκοτώνει ἤ αὐτός πού ξεχνᾶ;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Ἄχ, βρὲ Φιλονόη…. καλὰ καὶ δὲν ζῆ ὁ παπποῦς μου ὁ Παναγιώτης! Τὸ δὲ χείριστον ὅλων εὶναι τὸ γεγονὸς ὅτι πλεῖστοι ἐκ τῶν τουρκολάγνων θιασωτῶν τῆς ἀθλιότητος αὐτῆς εἶναι ἀπόγονοι Μικρασιατῶν, ἀπόγονοι σφαγιασθέντων – ὅπως ἡ οἰκογένεια τοῦ παπποῦ μου – ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ὁποίους θαυμάζουν μέχρι λατρείας. Τοῦτο καὶ ἄ δὲν εἶναι διαστροφή!
Σὲ πιστεύω. Μία ἀπὸ τὰ ἴδια…