Δὲν μοῦ ἀρέσει ἡ Χρυσῆ Αὐγή. Ἀλλὰ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ!!!

Κατὰ καιροὺς μέσα ἀπὸ τὸ ἱστολόγιό αὐτό, ἀλλὰ κι ἀπὸ ἀλλου, ἔχω καταθέσῃ καὶ τὶς ἐνστάσεις μου ἀλλὰ καὶ τὶς …εἰρωνίες μου γιὰ τὰ καμώματα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς συνολικῶς. Εἶτε σὰν ὁμάδος, εἶτε ὡς κόμματος, εἶτε ἀκόμη κι ὡς …ἀπελπισμένων.
Πάντα ὅμως, ἀπὸ ἀρχῆς ὑπάρξεως τῆς πρώτης ἀναρτήσεώς μου, σὲ ὅ,τι τοὺς ἀφοροῦσε, σημείωνα πὼς ναί, τέτοιοι ποὺ εἴμαστε τέτοια κόμματα χρειαζόμαστε.
Εἶτε αὐτὰ λέγονται Χρυσῆ Αὐγή, εἶτε λέγονται τΣΥΡΙΖΑ, εἶτε μΠατΣοΚ, εἶτε ΝουΔουΛάρα, εἶτε Οἰκολόγοι Πράσινα Ἄλογα, εἶτε ΚΚΕ, εἶτε Αν.Ελ. εἶτε ΔΗΜΑΡ, εἶτε τέλος πάντων ὅπως κι ἐὰν λέγονται.
Οὐδέποτε καλοπίστευα στὰ κόμματα, ἀπὸ νεαρᾶς ἡλικίας. Τὰ τελευταῖα χρόνια μάλιστα ὄχι μόνον δὲν πιστεύω, ἀλλὰ θεωρῶ ΑΝΑΓΚΗ τὸ νὰ φύγουμε ἀπὸ αὐτοῦ τοῦ τύπου τὸ πολίτευμα.
Γιὰ νὰ φύγουμε ὅμως ὀφείλουμε νὰ ἀποδομήσουμε μέσα μας, ΟΛΟΙ μας, τὸ συγκεκριμένο σύστημα, διὰ παντός.
Δῆλα δὴ πρέπει ΟΛΟΙ μας, νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, τὸν λάθος τρόπο, δὲν γίνεται νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὶς κρίσεις, τὶς δυστυχίες καὶ τὶς γενοκτονίες.

Ὡραῖα; Καί τί προτείνω;
Δὲν εἶμαι ἐδῶ γιὰ νὰ προτείνω. Ἤ ὀρθότερα, δὲν εἶναι ὤρα γιὰ προτάσεις.
Εἶναι ὥρα γιὰ ἀποδόμησιν. Πρῶτα πρέπει νὰ γκρεμίσουμε συθέμελα τὸ ὑπάρχον καθεστὼς γιὰ νὰ μπορέσουμε μετά, μὲ νέα ὑλικά, νὰ δομήσουμε τὸ νέον σὲ ὑγιεῖς βάσεις.
Ποιές εἶναι αὐτές; Ποῦ θά τίς εὕρουμε; Πῶς θά γνωρίζουμε μέ βεβαιότητα πώς μέ αὐτόν τόν τρόπο πρέπει νά τό κτίσουμε κι ὄχι μέ τόν ἄλλον;

Ἕνα γνωρίζω μὲ βεβαιότητα.
Ὅποιος πράγματι θέλει νὰ εὕρῃ τὸν τρόπο καὶ τὸν δρόμο, πρὸ κειμένου νὰ λύσῃ κάποιο πρόβλημα, τὸν εὑρίσκει.
Ὅταν ὅμως ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ἕνα κατεστημένο τέτοιο, ποὺ κατὰ βάσιν σκιάζει καὶ ἀποκρύπτει τὰ πραγματικά μας προβλήματα, τότε ὀφείλουμε πρῶτα νὰ καταργήσουμε τὶς ὅποιες σκιὲς καὶ μετὰ νὰ ξεκινήσουμε γιὰ τὴν ἐπαναδόμησιν.
Εἶναι σὰν νὰ κατοικοῦμε ἐντὸς οἰκίας ποὺ ἔχει κτυπηθῇ πολλάκις ἀπὸ σεισμούς, γνωρίζουμε πὼς μὲ ἕναν δυνατὸν σεισμὸ θὰ καταπέσῃ καὶ θὰ μᾶς καταπλακώσῃ, ἀλλὰ ἀν τί νὰ ξεκινήσουμε μόνοι  μας τὸ γκρέμισμα ἐκ θεμελίων, πρὸ κειμένου νὰ πιάσουμε τὸ κτίσιμο ἀπὸ τὴν ἀρχή, γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε μίαν γερὴ κατοικία, ἐμεῖς ἀσχολούμεθα μὲ τσιμεντοενέσεις. Καὶ οἱ τσιμεντοενέσεις ἀποκρύπτουν τὸ μέγεθος τῆς ζημίας. Ὁ μόνος παράγων ποὺ θὰ τὴν ἀποκαλύψῃ εἶναι ὀ σεισμός.
Τί κάνουμε; Περιμένουμε τόν σεισμό ἤ ξεκινοῦμε τό γκρέμισμα μόνοι μας;
Ναί, τσιμεντοενέσεις κάνουμε σήμερα. Τὸ κτίσμα εἶναι ἄχρηστον καὶ πρέπει νὰ γκρεμισθῇ.

Θά μείνουμε ἄστεγοι γιά κάποιο χρονικό διάστημα;
Ναί, θὰ μείνουμε. Ἔ καί; Εἶναι καλλίτερο νά κινδυνεύουμε ΟΛΟΙ μας άπό ἀφανισμό ἤ νά μείνουμε γιά λίγον καιρό ἄστεγοι, ἀλλά μέ μεγάλες πιθανότητες ἐπιβιώσεως, ἐπί τοῦ συνόλου τῶν κοινωνιῶν μας;

Ἄς ἐπανέλθω ὅμως στὰ τοῦ τίτλου μου.
Γιατί πρέπει νά ὑπάρχῃ ἡ Χρυσῆ Αὐγή, κατά τήν κρίσιν μου, κι ὄχι κάποιος ἄλλος «ἀκροδεξιός» χῶρος, πού ὅμως θά συμπεριφέρεται πιό ἥπια καί πιό πεπολιτισμένα;
Θὰ τὸ ἐξηγήσω μὲ ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τὴν φυσική.
Τὸ ἐκκρεμὲς γιὰ νὰ ἐξέλθῃ τῆς καταστάσεως ἀδρανείας του, χρειάζεται μίαν πιὸ γερὴ ὤθησιν ἀπὸ τὶς συνήθεις.
Οὐσιαστικῶς πρὸ κειμένου νὰ περιέλθῃ σὲ κατάστασιν ἁρμονικῆς ταλαντώσεως, μὲ ὅλες του τὶς τριβές, χρειάζεται νὰ λάβῃ μίαν πολὺ ἔντονον ὤθησιν.

Ἐὰν λοιπὸν ἀναγάγω τὴν κοινωνία μας σὲ μάζα (ποὺ μᾶς θεωροῦν μάζα), τότε πρὸ κειμένου νὰ περιέλθουμε σὲ κίνησιν ἁρμονικῆς ταλαντώσεως, χρειαζόμαστε γερὲς ὠθήσεις.
Ὠθήσεις ὅμως ἀπὸ κάθε πλευρά.
Ἐὰν λοιπὸν χρειάζομαι τὴν ὁποίαν ἐκδήλωσιν κι ἔκφρασιν τῆς ἀκρο-ἀριστερᾶς, τότε ἐξ ἀνάγκης χρειάζομαι καὶ τὴν ὁποίαν ἐκδήλωσιν ἤ ἔκφρασιν τῆς ἀκρο-δεξιᾶς.
Εἶναι σὰν μία βάρκα ποὺ χρειάζεται καὶ τὰ δύο της κουπιά, γιὰ νὰ κινηθῆ, πρὸς κάθε κατεύθυνσιν, διότι μὲ τὸ ἕνα κουπὶ ἁπλῶς θὰ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτόν της.

Ἔτσι λοιπὸν καὶ τὸ κάθε ἐκκρεμές, ὅπως δῆλα δὴ καὶ ἡ σημερινή μας κοινωνία, χρειάζεται ὠθήσεις κι ἀπὸ τὶς δύο πλευρές, πρὸ κειμένου νὰ μπῇ σὲ κίνησιν καὶ νὰ ἀφήσῃ διὰ παντὸς πίσω της τὴν ἀδράνεια.
Μία ἀδράνεια ποὺ μᾶς ἔχει φέρῃ στὸ σημεῖον ποὺ ὅλοι μας ἀναγνωρίζουμε, ἀλλὰ ἐλάχιστοι ἀντιλαμβάνονται τὰ αἴτια.
Καὶ τὰ αἴτια εἶναι ἀφ΄ ἑνὸς ἡ ὁμοιομορφία (βλέπε καὶ μάζες) κι ἀφ΄ ἑτέρου ἡ φυσικὴ τάσις κάθε ὄντος ἤ ἀντικειμένου νὰ ἐπιλέγῃ ὡς κατάστασιν παραμονῆς ἐκείνην γιὰ τὴν ὁποίαν ἀπαιτεῖται ἐλαχιστοτάτη ἐνέργεια.
Ἔτσι λοιπὸν κι ἐμεῖς, σὰν ἄλλη πέτρα ἤ βράχος ἤ βάρος, ἔχουμε κυριολεκτικῶς λάβῃ θέσιν ἀδρανείας, ὡς φυσικὴν ἐπιλογὴν αὐτοσυντηρήσεως.

Ὅλο αὐτὸ λοιπὸν τὸ σκηνικὸ μᾶς ἔφερε σὲ ἐπίπεδα τέτοια ποὺ πλέον ἡ ἀντίδρασις ἤ ἀκόμη καὶ ἡ κάθε σκέψις, εἶναι ἀπαγορευτικὴ ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἰδίους.
Σὲ πρόσφατο ἔρευνα ποὺ ἐπαρουσιάσθη ἀπὸ κάποιο ΑΕΙ, φοιτητὲς ἐδήλωσαν πὼς εἶναι προτιμότερον γιὰ αὐτοὺς νὰ χάσουν τμῆμα τῆς ἀτομικῆς τους ἐλευθερίας, παρὰ νὰ χάσουν κάτι ἀπὸ τὰ προνόμιά τους ἤ ἀπὸ τὴν ἄνεσίν τους. Δῆλα δὴ εἶναι προτιμότερον νὰ παραμένουν στὴν κατάστασιν ἀδρανείας παρὰ νὰ κινηθοῦν πρὸς κάποιαν κατεύθυνσιν.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα, ἡ κίνησις ἀξιώνει δαπάνη ἐνεργείας. Κόπο, πόνο, χρόνο…
Ποιός θά τά διαθέσῃ αὐτά, ἐάν δέν εἶναι ἀποφασισμένος γιά τήν καταβολή τοῦ τιμήματος;

Πῶς συνδέονται ὅμως ὅλα αὐτά μέ τήν Χρυσῆ Αὐγή;
Ἁπλό.
Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ εἶναι ἡ μία ἐξωτερικὴ ὠθητικὴ δύναμις. Ἡ ἄλλη εἶναι ἡ ἀκροαριστερά.
Συνδυαστικὰ λοιπὸν δουλεύουν γιὰ νὰ ὠθήσουν τὴν κοινωνία μας στὸ νὰ ξεκολλήσῃ ἀπὸ τὴν «σαπίλα» ποὺ τῆς ἐφόρτωσαν οἱ διάφορες «κεντροαριστεροδεξιὲς» φωνές. Οὐσιαστικῶς ὅλο αὐτὸ τὸ σκηνικὸν τῆς ἀντιπολιτεύσεως εἶναι ἡ κόλλα ποὺ μᾶς κρατᾶ στὴν κατάσατασιν ἀδρανείας, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ὀφείλουμε νὰ ξεφύγουμε. Καὶ γιὰ νὰ ξεκολλήσουμε μόνον ἡ Χρυσῆ Αὐγή, σὲ συνδυασμὸ πάντα μὲ τὴν ἀκρο-ἀριστερά, μποροῦν νὰ μᾶς βοηθήσουν γιὰ νὰ τὸ ἐπιτύχουμε.
Οὐσιαστικῶς μᾶς ἀποδεικνύουν αὐτὸ ποὺ δὲν πρέπει νὰ εἴμαστε, ὑποχρεώνοντάς μας νὰ ἀναζητήσουμε μὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερο πεῖσμα, αὐτὸ ποὺ ἀπαιτεῖται νὰ γίνουμε.

Πῶς θά τό ἐπιτύχουμε;
Μὲ κόπο. Μὲ κατάθεσιν προσωπικῆς ἐνεργείας. Οἱ ἀδρανειακὲς καταστάσεις ἀλλάζουν ἀπὸ ἐσωτερικοὺς παράγοντες κι ὄχι ἀπὸ ἐξωτερικούς. Οἱ ἐξωτερικοὶ παράγοντες ὅμως ὑποβοηθοῦν τὶς συνθῆκες ποὺ ἀπαιτῶνται γιὰ νὰ ἐνεργοποιηθοῦν οἱ ἐσωτερικοὶ παράγοντες.
Μία βόμβα, ἀπὸ μόνη της, δὲν σημαίνει κάτι.
Μία βόμβα ὅμως μὲ ὡρολογιακὸ μηχανισμό-ἐξωτερικὸς παράγων-εἶναι ἐπικίνδυνη.
Ἕνα μαχαίρι ἀπὸ μόνον του δὲν εἶναι καλὸ ἤ κακό.
Ἕνα μαχαίρι ὅμως στὰ χέρια πολεμιστοῦ ἤ στὰ χέρια δολοφόνου-ἐξωτερικοὶ παράγοντες- εἶναι φονικὸν ἐργαλεῖον.
Μία κοινωνία ἀπὸ μόνη της δὲν εἶναι καλὴ ἤ κακή.
Μία κοινωνία ὅμως ποὺ ἔχει ἀρχίσῃ νὰ συνειδητοποιῇ τὸ τὶ δὲν τῆς χρειάζεται, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὰ πολιτικοκοινωνικὰ ἐκτρώματα ποὺ ἤδη διαθέτουμε -ἐξωτερικοὶ παράγοντες- εἶναι μία κοινωνία ποὺ γνωρίζει πὼς ὁ λάθος δρόμος εἶναι πλέον γνωστός της καὶ ὀφείλει νὰ εὕρῃ τὸν σωστό.

Δὲν ξέρω ἐὰν μπορῶ νὰ τὸ παρουσιάσω πιὸ ἁπλᾶ.
Ὅμως γιὰ ἐμέναν ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ εἶναι τόσο ἐχθρὸς ὅσο εἶναι οἱ Πυρῆνες τῆς Φωτιᾶς ἤ ὅσο εἶναι τὸ μΠατΣοΚ, ὀ τΣΥΡΙΖΑ, ἠ ΝουΔουΛάρα, τὸ ΚΚΕ καθὼς καὶ ὅλοι οἱ ὅμοιοί τους. Οὔτε λιγότερο καλοὶ οὔτε λιγότερο κακοί. Οὔτε λιγότερο τραμποῦκοι οὔτε περισσότερο. Ὅλοι τὸ ἴδιο.
Ἐκκολαπτήρια τραμπουκισμοῦ ἐστάθησαν πάντα ΟΛΑ τὰ κόμματα καὶ οἱ σημερινοί τους ἐκπρόσωποι. Πρὶν φορέσουν τὶς γραβάτες τους μὲ ῥόπαλα κυκλοφοροῦσαν καὶ στειλιάρια ἤ στιλέτα. Οὐδέποτε ἐσεβάσθησαν τὴν Ἐθνικὴ κυριαρχία, τὸν λαὸ ἀλλὰ καὶ τὶς θέσεις ποὺ τοὺς ἀνετέθησαν. Ὅλοι τους προορίζονται πρὸς ἀνακύκλωσιν τώρα πιά. Ἁπλῶς χρειάζεται χρόνος ἀκόμη γιὰ νὰ ὁλοκληρωθῇ ἡ διαδικασία.
Καὶ σὲ αὐτὴν τὴν διαδικασίαν ἀρωγὸς καὶ ἐταῖρος εἶναι τὰ ἄκρα ποὺ πρὸ ἀνέφερα.

Σήμερα τολμῶ, ἄν καὶ δὲν μοῦ ἀρέσουν, διότι μὲ πονοῦν, νὰ εὐγνωμονήσω τὰ ἄκρα. Ἐὰν δὲν τὰ εἴχαμε, δὲν θὰ γνωρίζαμε τὸ τὶ ὀφείλουμε νὰ ἀποφύγουμε.

Ὅσο γιὰ τὴν δημοκρατία…
Χά…
Πῶς γίνεται κάποιοι νά ὑποστηρίζουν τήν δημοκρατία καί νά ἀρνῶνται δικαίωμα ὑπάρξεως σέ κάποιον τρόπο ἐκφράσεως;
Δημοκρατία σημαίνει πὼς ὁ Δῆμος κρατεῖ.
Ναί, ἀλλὰ ὁ Δῆμος εἶναι καὶ σύμφωνος καὶ διαφωνὼν μὲ τὰ δικά μας πιστεύω.
Ἐὰν ἀρχίζουμε νὰ φιμώνουμε τὸν ἀντίλογον, ὄσο παράλογος κι ἐὰν εἶναι, τότε δὲν ἔχουμε δημοκρατία ἀλλὰ τυραννία.
Νὰ τὰ ἐνθυμούμεθα αὐτά…
Δικές μας θέσεις εἶναι…

Φιλονόη

Υ.Γ. Κάποιοι, ὄχι πολλοὶ ἀκόμη, ἔχουν ἀντιληφθῇ πὼς ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὴν κατάστασιν ἀδρανείας εἶναι ὁ πόλεμος. Καθημερινὸς πόλεμος. Ίδίως μὲ τὸν ἴδιον τὸν ἑαυτόν μας. Διότι ὀ σκληρότερος πόλεμος εἶναι αὐτὸς ποὺ καλούμεθα νὰ κάνουμε μὲ τὶς δικές μας πεποιθήσεις. Γιὰ νὰ δομήσῃς τὸ νέον ναὶ μὲν πρέπει νὰ ἀποδομήσῃς τὸ παλαιόν, ἀλλὰ πρῶτα ἀπὸ ὅλα χρειάζεται νὰ ἀποφασίσῃς πὼς ἀπαιτεῖται ἡ ἀποδόμησις. Ἄρα εἶναι ἀκόμη μία μάχη ποὺ ὀφείλουμε νὰ δώσουμε αὐτὴ ποὺ ἀφορᾶ στὶς πεποιθήσεις μας.

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

10 thoughts on “Δὲν μοῦ ἀρέσει ἡ Χρυσῆ Αὐγή. Ἀλλὰ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ!!!

  1. Από πολλούς διαφορετικούς δρόμους μπορεί να φτάσει κάποιος στο ίδιο συμπέρασμα, όμως αυτός που διάβασα είναι ο πλέον τεκμηριωμένος. Πάντως, η ύπαρξη της Χρυσής Αυγής και η πρόσφατη δικαστική εξέλιξη, ταυτίζει (σε επίπεδο προπαγάνδας ) την δίκαιη καταγγελία κατά του πολιτικού κατεστημένου με το ακροδεξιό αυτό μόρφωμα, απαξιώνοντας έτσι την αξία της καταγγελίας.

    Θερμά συγχαρητήρια για το άρθρο!

  2. ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΑΣ ΒΑΛΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣΤΑ ΕΝΑ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΟΥΜΕ IS ΤΗΝ ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ……ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΘΕΡΜOI ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΙΣ ΧΡΗΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
    ΣΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΕΛΠΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΞΗΣ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΙΣ Η ΧΡΗΣΗ ΑΥΓΗ.

    • Διαφωνῶ ἀπολύτως, ὁριζοντίως καὶ καθέτως.
      Δυστυχῶς μᾶς ἔχουν δόσει μίαν μόνον ἐπιλογή: αὐτὴν τῆς κομματοκρατίας. Καὶ εἶναι λάθος.
      Θὰ τὸ μάθουμε, μὲ σκληρότατον τρόπο, ἀλλὰ ἔως τότε θὰ τοὺς λουστοῦμε ὅλους.

Leave a Reply to GRIGORIS TSOULOSCancel reply