Ἡ γλῶσσα ἐξελίσσεται ἀπὸ δύο πράγματα: τοὺς λόγιους καὶ τὴν λαϊκὴ ψυχή.
Οὐδείς ἄλλος δύναται νὰ ἐπιβάλῃ ἄλλες λέξεις καὶ ψευτο-ὁρισμούς.
Καὶ μόνον ἡ σκέψη τέτοιου βιασμοῦ εἶναι πολὺ μεγάλη ὕβρις.
Πρέπει νὰ εἶναι ἀκραῖα ἄρρωστος κάποιος γιὰ νὰ ἐπιμένῃ ὅτι ὁλόκληρο ἔθνος ξαφνικὰ θὰ ἀρχίσει νὰ μιλάῃ σύμφωνα μὲ τὰ παρανοϊκὰ φιρμάνια μερικῶν ἐκτὸς πραγματικότητος ψυχοπαθῶν.
Καὶ πρέπει νὰ εἶναι ἀκραῖα ἠλίθιος ὅποιος ὑποταχθεῖ καὶ εἰσάγει στὸ λεξιλόγιό του, τέτοια λεκτικὰ σκουπίδια.
Θὰ συνεχίσουμε νὰ μιλᾶμε φυσιολογικά καὶ νὰ σκεπτόμαστε φυσιολογικά.
Αὐτὸ εἶναι τὸ φυσικὸ καὶ ὑγιές.
Οἱ ἄρρωστοι εἶναι ἐκεῖνοι…
