Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;

Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;4«Ακόμη πιο σαφής ήταν ο Μεταξάς όταν εξηγούσε τη θέση της Ελλάδας απέναντι στην Αγγλία – και σ’ ό,τι αφορούσε την περιβόητη ουδετερότητα – μιλώντας στις αρχές Μάη του ’40 με το Βρετανό δημοσιογράφο Αρθουρ Μάρτον και ενώ ήδη η Γερμανία είχε εξαπολύσει τον πόλεμο: «Είμεθα ουδέτεροι εφ’ όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές, ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης»(«Τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Οφις», εκδόσεις
«Πάπυρος», σελ. 76).»

Ο Μεταξάς και το λαϊκό «ΟΧΙ»

«Τον Οκτώβριο του 1931, υπό το βάρος της δυσβάστακτης αποικιακής φορολογίας, οι Κύπριοι αντιδρούν. Με σημαία την Ένωση, και πριν τους καταστείλουν βίαια οι Βρετανοί, πυρπολούν το Κυβερνείο. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος τούς αποκαλεί εγκληματίες και τονίζει πως διαταράσσουν τη φιλική και αρμονική σχέση της Ελλάδας με τη Μεγάλη Βρετανία.»

«Ο Γεώργιος Παπανδρέου διευκρινίζει ότι η Ελλάδα έχει δύο πνεύμονες, έναν αγγλικό και έναν αμερικανικό, και «δεν ημπορεί, λόγω του Κυπριακού, να διακινδυνεύσει από ασφυξίαν». Το 1952 ο Σοφοκλής Βενιζέλος διαφωνεί έντονα με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και δεν θέτει το Κυπριακό ως ζήτημα στα Ηνωμένα Εθνη.»

Η Κύπρος ως πρόβλημαὍ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;3

«Ήδη από το 1943 η Βρετανική πλευρά είχε προσανατολιστεί στην αποστολή στρατευμάτων μετά την Απελευθέρωση ώστε να μην πληγούν τα συμφέροντα της Αυτοκρατορίας στην Ελλάδα. Σε σημείωμα στον Ήντεν ο Τσώρτσιλ έγραψε στις 6 Αυγούστου 1944 : «Είτε θα υποστηρίξουμε τον Παπανδρέου (τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας), αν χρειαστεί και με τη βία όπως έχουμε συμφωνήσει, είτε θα πάψουμε να έχουμε τις οποιεσδήποτε βλέψεις στην Ελλάδα».

Και ο ίδιος ο διορισμένος από τους Βρετανούς πρωθυπουργός της Ελλάδας σε επιστολές προς τον Τσώρτσιλ ανέφερε στις 21 Αυγούστου του 1944: « Για τον σκοπό αυτό ήταν απαραίτητο να δημιουργήσει έναν Εθνικό Στρατό και Αστυνομία, και για να επιτύχει αυτόν τον στόχο θα ήταν απαραίτητη η βρετανική ένοπλη βοήθεια»…»

Τα Δεκεμβριανά μέσα από το φακό ενός Αμερικανού φωτογράφου

«Η βρετανική διπλωματία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της, καθοδηγεί την Τουρκία εξάπτοντας τον τουρκικό φανατισμό, σαν αντίβαρο στον δίκαιο αγώνα του κυπριακού λαού. Ένα θέμα ανύπαρκτο, μερικά χρόνια πριν για την τουρκική διπλωματία, γίνεται ξαφνικά κυρίαρχο θέμα και αρχίζει να απασχολεί τις λαϊκές μάζες. Η Τουρκία πλημμυρίζει από παραρτήματα της οργάνωσης. «Η Κύπρος είναι τουρκική» με αρχηγό τον Χικμέτ Μπιλ δικηγόρο – αρθρογράφο της εφημερίδας «Χουριέτ»….
…Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Χάρολντ Μακ Μίλαν συμβουλεύει τον Τούρκο συνάδελφό του Φατίν Ρουστού Ζορλού, η χώρα του να προχωρήσει σε «εντονότερη δράση» για να αποδειχθεί διεθνώς η αποφασιστικότητά της να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Το μήνυμα φτάνει στην Άγκυρα νωρίς στις 6 Σεπτεμβρίου…»
6 Σεπτεμβρίου 1955 – Ο Διωγμός των Ελλήνων της Πόλης Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;2«Εννιά ακριβώς δεκαετίες συμπληρώνονται από τη λήψη της απόφασης που έμελλε να σφραγίσει την πορεία της Ελλάδας τον 20ό αιώνα. Στις 6 Μαϊου 1919 (23 Απριλίου με το παλιό ημερολόγιο) διαμείφθηκε μεταξύ των πρωθυπουργών της Βρετανίας και της Ελλάδας ο ιστορικός διάλογος:
Λόυντ Τζωρτζ: Εχετε διαθέσιμον στρατόν;
Ελευθέριος Βενιζέλος: Εχομεν. Περί τίνος πρόκειται;
Απεφασίσαμεν σήμερον μετά του (Αμερικανού) Προέδρου Ουίλσωνος και του κ. Κλεμανσώ (πρωθυπουργού της Γαλλίας) ότι δέον να καταλάβετε την Σμύρνην.
Είμεθα έτοιμοι…
Αμέσως ο Βενιζέλος έδινε τηλεγραφικά εντολή για την προετοιμασία απόβασης του ελληνικού στρατού στη μικρασιατική ακτή.»
Η απόβαση στη Σμύρνη διά χειρός ΒενιζέλουὍ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;1

Πόσο κόστισε σε ανθρώπινες ζωές η υπακοή του Ελ.Βενιζέλου στα ξένα αφεντικά του;

«Το ελληνικό κόστος της μεγάλης Καταστροφής του ´ 22 πρέπει να πλησιάζει το ένα εκατομμύριο άτομα.»
Ὅ,τι θέλει ἡ Ἀγγλία;5

Η γενοκτονία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας

Όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας ο Ελευθέριος Βενιζέλος, παρουσίασε ένα ιδιαίτερα αισιόδοξο και φιλόδοξο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων που χρειάζονταν για να μπει η Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά και να αποκαταστήσει τους πρόσφυγες από την Μικρασιατική Καταστροφή. Ο εκτεταμένος αυτός δανεισμός θα καλυπτόταν κυρίως από Άγγλους κεφαλαιούχους που ήδη μετά το 1922 είχαν επενδύσει μικρά κεφάλαια, αλλά τώρα ήταν πρόθυμοι να μεγαλώσουν την παρουσία τους στην Ελλάδα. Ο έλεγχος της νομισματικής πολιτικής και των συναλλαγματικών ισοτιμιών αποδόθηκαν στην Τράπεζα της Ελλάδος που ιδρύθηκε τότε ακριβώς για τον σκοπό αυτό με πρώτο πρόεδρο τον Αλέξανδρο Διομήδη.
Ως το 1931 τίποτα δεν προμήνυε την χιονοστιβάδα αρνητικών γεγονότων που θα ακολουθούσε. Η Ελλάδα είχε τρεις συνεχόμενους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, όμως το εξωτερικό της χρέος είχε διογκωθεί από δάνεια που είχε συνάψει η κυβέρνηση Βενιζέλου κυρίως στο Σίτυ του Λονδίνου. Συγκεκριμένα το εξωτερικό χρέος την τετραετία 1928-1932 αυξήθηκε από 27,8 δισεκατομμύρια δραχμές στα 32,7 δισεκατομμύρια.

Πτώχευση της Ελλάδας 1932

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Ἀπαντῆστε

Ἡ ἠλεκτρονική σας διεύθυνση δὲν θὰ δημοσιευθεῖ. Τὰ ὑποχρεωτικὰ πεδία σημειώνονται μὲ *