Ἰταλία, μία χώρα στὸν εὐρωπαικὸ γύψο, μὲ αὐξανόμενα ἐκ νέου σημάδια οἰκονομικῆς ἐπιβραδύνσεως, πτωτικὴ ἐπιχειρηματικὴ ἐμπιστοσύνη, στάσιμο, μετὰ ἀπὸ πολὺ καιρό, πτώση βιομηχανικῆς παραγωγῆς, δημοσιονομικὸ ἔλλειμμα, χρέος ποὺ ἔχει ξεπεράση τὸ 130% τοῦ ΑΕΠ καί, ἀναμένεται, σήμερα νὰ σχηματίσῃ κυβέρνηση μὲ τὸ Κίνημα 5 Ἀστέρων καὶ τὴν Λέγκα τοῦ Βορρᾶ, ποὺ ἀνακοινώνουν ἐλάφρυνση δημοσιονομικῶν μέτρων ἀξίας …100 δισεκατομμυρίων.
Ποιός ἀλήθεια περιμένει νά γίνουν πράξις ὅλα αὐτά τά καλούδια, ὅταν ἀπό τήν ἑπομένη ἡμέρα θά ἀρχίσουν, Γερμανοὶ καὶ κομισιόν, τό πρέσινκ τῶν μέτρων, ἀλλά ἀπό τήν ἀντίθετο πλευρά;
Ἡ Ἰταλία δανείζεται μὲ δεκαετὲς ἐπιτόκιο μόλις 1,8%-1,9% (τσίμπησε τελευταίως) ὅταν οἱ ΗΠΑ δανείζονται μὲ 3%.
Μόνον ποὺ ὁ μοναδικὸς πλέον ἀγοραστὴς τῶν ὁμολόγων τῆς Ἰταλίας εἶναι ἡ ΕΚΤ, ὅπως φαίνεται στὸ κάτωθι γράφημα, μὲ τράπεζες ποὺ μυρίζουν ἐλαφρῶς πτωμαΐνη.
Συνέχεια
