Τὸ νὰ συνδεθῇς μὲ κάποιον, ἀλλὰ ταὐτόχρονα νὰ διατηρῇς καὶ τὴν προσωπικότητά σου, εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ δυσκολότερα πράγματα ποὺ ὑπάρχουν.
Οἱ περισσότεροι ἐναλλάσσονται μεταξὺ διαφόρων μορφῶν μὴ συνδέσεως.
Εἴτε ἀσπάζονται ὁλοκληρωτικὰ τις ἀπόψεις τοῦ ἄλλου, χάνοντας τὴν δική τους διαδρομή, ἤ κρατοῦν τὸν ἄλλο σὲ ἀπόστασι, γιὰ νὰ προστατεύσουν τὸν κόσμο τους καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἀπομακρύνονται καὶ παραμένουν μόνοι.

Ὅταν δύο ἄνθρωποι νοιώθουν δύο μισά, μέσα σὲ μιὰν σχέσι, τότε δημιουργοῦν μιὰν σχέσι ἐξαρτήσεως καὶ ὅταν ὁ ἕνας παραπατᾷ ὁ ἄλλος καταῤῥέει.
Ὅσοι διαμορφώνουν τὴν ζωή τους μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἤ ἁπαλλάσσουν τὸν σύντροφό τους ἀπὸ τὴν δυσαρέσκεια, εἰς βάρος αὐτοῦ ποὺ χρειάζονται οἱ ἴδιοι, ἤ πληρώνουν μὲ ἐνοχὴ ὁ,τιδήποτε κάνουν. Παρ΄ ὅλο ποὺ δὲν εἶναι ἀλήθεια πολλοὶ νομίζουν ὅτι γιὰ νὰ εὕρουν τὸν ἑαυτό τους χρειάζεται νὰ τὸ σκάσουν ἀπὸ τὸν ἔρωτα.

Ἂν θεωρῇς τὸν ἑαυτό σου τὸ μισὸ ἑνὸς ζευγαριοῦ, τότε τὰ συναισθήματά σου καὶ τὸ πῶς αἰσθάνεσαι γιὰ τὸν ἑαυτό σου, θὰ αὐξομειώνονται ἀνάλογα μὲ τὸ πῶς σοῦ συμπεριφέρεται τὸ ἄλλο σου μισό, κρατώντας σε εὐάλωτο καὶ πάντα σὲ σύγχυσι. Ἂν θεωρῇς τὸν ἑαυτό σου ὁλοκληρωμένο, τότε ἀντὶ γιὰ σχέσεις ποὺ σὲ περιχαρακώνουν θὰ κάνῃς σχέσεις ποὺ ἀνοίγουν τὸν ἑαυτό σου καὶ σὲ κάνουν νὰ γίνῃς κάτι περισσότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ εἶσαι.

Οἱ σχέσεις εἶναι παράθυρα μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα μπορεὶ κάποιος νὰ δῇ ἔξω στὸν κόσμο ἀλλὰ νὰ κυττάξῃ καὶ μέσα στὸν ἑαυτό του. Οἱ σχέσεις εἶναι σημαντικὲς γιὰ τὸ πῶς βλέπει κάποιος τὸν ἑαυτό του καὶ γιὰ τὸ πῶς βλέπει τὴν ζωή του ἀλλὰ καὶ τὸ ἐὰν  εἶναι τὸ μισὸ κάποιου τότε βλέπει πολὺ λιγότερα ἀπὰ αὐτὰ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ δῇ.

Γιῶτα Σούσουλα