Καὶ φθάνει ἡ στιγμὴ ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε τὸ ἐπόμενον βῆμα… Τὸ ὁποιοδήποτε ἐπόμενον βῆμα…
Πῶς θά τό κάνουμε; Θά κουβαλᾶμε ἐνοχές, φοβίες καί πικρίες ἀπό τό παρελθόν μας;
Ἤ μήπως θά ἀδειάσουμε τά …φορτώματα γιά νά πορευτοῦμε ἐλεύθεροι;

Ἡ καλλιτέρα στάσις, ὅταν εἴμαστε πράγματι ἀποφασισμένοι νὰ προχωρήσουμε στὸ ἐπόμενο βήμα μας, εἶναι τὸ Delete. Ἡ διαγραφή.
Ἐὰν δὲν μποροῦμε νὰ διαγράψουμε πραγματικὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς ἐλύπησαν, τότε δὲν μποροῦμε νὰ ἀπελευθερωθοῦμε ἀπὸ τὰ πάθη μας καὶ τὶς φοβίες μας…
Μὰ τότε δὲν μποροῦμε νὰ πετάξουμε μὲ δυνατὰ φτερά, διότι στὰ φτερά μας κρέμονται, ὡς βαρίδια, ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε νὰ ἀφήσουμε πίσω μας.

Διαγραφή. Μηδενισμός…
Τελείωσε ἄλλως τὲ ἐκείνη ἡ ἡμέρα ποὺ μέσα της πήραμε τὶς ἀποφάσεις μας.

Φιλονόη

Υ.Γ. Οἱ γνώσεις, οἱ ἐμπειρίες καὶ τὰ παθήματα πρέπει νὰ χρησιμοποιῶνται μόνον ὡς σημεῖα ἀναφορᾶς γιὰ νὰ μὴν ἐπαναλάβουμε τὰ ἴδια λάθη. Τὰ ὅποια αἰσθήματα ὅμως καλὸ εἶναι νὰ ἀφήνονται πίσω μας. Αὐτὰ εἶναι ποὺ μᾶς ἐμποδίζουν νὰ προχωρήσουμε.

φωτογραφία