Οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις (μιὰ διδακτικὴ ἀναφορά)

Οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις (μιὰ διδακτικὴ ἀναφορά) (Εἶναι ἡ περίοδος τῆς ἑπτάμηνης κατοχῆς τῆς Ρώμης ἀπὸ τοὺς Γαλάτες. Τὸ καπιτώλιο εὑρίσκεται ὑπὸ πολιορκία καὶ οἱ Ρωμαῖοι  ἐπιχειροῦν συμφωνία μὲ τὸν ἀρχηγὸ τῶν Γαλατῶν (Βρέννο), ὥστε νὰ ἐγκαταλείψῃ ὁ τελευταῖος τὴν πόλη. Τὴν ἴδια ὥρα  πλησιάζει στὴν πόλη ὁ Ρωμαῖος στρατηγὸς Κάμιλλος γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τοὺς ἐχθρούς).

28….[Ἔπειτα ὅμως συμφώνως πρὸς ἀπόφασιν τῶν ἀρχόντων ἦλθεν εἰς συνομιλίαν πρὸς τὸν Βρέννον ὁ Σουλπίκιος, χιλίαρχος τῶν Ρωμαίων, καὶ συνήφθη συμφωνία οἱ μὲν (Ρωμαῖοι) νὰ καταβάλουν χιλίας λίτρας χρυσοῦ, οἱ δὲ (Γαλάται), ἀφοῦ λάβουν αὐτοί, νὰ ἀποχωρήσουν ἀμέσως ἀπὸ τὴν πόλιν καὶ τὴν ἄλλην χώραν. Ἀφοῦ λοιπὸν ὑπὸ τοὺς ὅρους αὐτούς, ἐδόθησαν ἀμοιβαίως ὅρκοι καὶ προσεκομίσθη ὁ χρυσός, ἐπειδὴ οἱ Κελτοὶ κατ’ἀρχὰς μὲν κρυφίως ἐφέροντο κατὰ δόλιον τρόπον εἰς τὸ ζύγισμα (τοῦ χρυσοῦ), ἔπειτα ὅμως καὶ φανερὰ ἔσυρον καὶ μετέβαλον τὴν κλίσιν (τῆς πλάστιγγος), οἱ Ρωμαῖοι κατείχοντο ἀπὸ ἀγανάκτησιν ἐναντίον των. Ἀλλὰ ὁ Βρέννος ὡσὰν νὰ ἀπέβλεπε νὰ τοὺς ἐξευτελίσῃ καὶ τοὺς περιπαίξῃ, ἀφοῦ ἀπέβαλε τὸ μαχαίρι συγχρόνως μὲ τὸν ζωστῆρα του, προσέθεσεν αὐτὰ εἰς τὰ ζύγια τῆς πλάστιγγος. Ὅταν δὲ ὁ Σουλπίκιος τὸν ἠρώτησε: «Τί σημαίνει αὐτό;»  (ὁ Βρέννος) ἀπήντησε: «Τι ἄλλο βεβαίως παρὰ πόνος εἰς τοὺς νικημένους;» (οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις). Ἀπὸ τότε λοιπὸν αὐτὸ ἔγινε παροιμιακὴ φράσις. Ἐκ δὲ τῶν Ρωμαίων, ἄλλοι μὲν ἀγανακτοῦσαν καὶ ἐξέφραζον τὴν γνώμην, ὅτι ἔπρεπεν, ἀφοῦ λάβουν πάλιν τὸν χρυσόν, νὰ ἀπέλθουν καὶ νὰ ὑπομείνουν τὴν συνέχισιν τῆς πολιορκίας, ἄλλοι δὲ προέτρεπον νὰ ὑποχωρήσουν, διότι ἡ κατ’αὐτῶν ἀδικία δὲν εἶναι μεγάλη, καὶ νὰ μὴν ὑπολογίζουν ὡς προσβολὴν τὴν πληρωμὴ περισσοτέρου χρυσοῦ, εἰς αὐτὴν δὲ τὴν παροχὴν (τοῦ χρυσοῦ) νὰ συγκατανεύουν ὄχι ὡς πράξιν καλήν, ἀλλὰ ὡς γινομένην κατ’ἀνάγκην λόγῳ τῶν (κακῶν) περιστάσεων].

ΑΠΟΧΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΒΡΕΝΝΟΥ ΚΑΙ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΜΙΛΛΟΥ

29. Καθ’ὅν χρόνον (οἱ Ρωμαῖοι)  εἶχον περὶ αὐτῶν διαφωνίας καὶ πρὸς τοὺς Κελτοὺς καὶ ἀναμεταξύ των, ὁ Κάμιλλος ὁδηγῶν τὸν στρατόν του ἔφθασε πρὸ τῶν πυλῶν· καὶ ἀφοῦ ἐπληροφορήθη τὰ λαβόντα χώραν, ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους νὰ τὸν ἀκολουθοῦν ἐν παρατάξει καὶ βάδην, αὐτὸς δὲ ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ τοὺς ἀρίστους (στρατιώτας) ἔσπευδεν ἀμέσως ἐπειγόντως πρὸς τοὺς Ρωμαίους. Ἐνῷ ὅλοι τότε τοῦ παρεχώρησαν τόπον (νὰ περάσῃ) καὶ τὸν ὑπεδέχθησαν μὲ κοσμιότητα καὶ σιωπηλοὶ ὡς αὐτοκράτορα, ἐκεῖνος, ἀφοῦ ἐσήκωσε τὸν χρυσὸν ἀπὸ τὴν ζυγαριάν, τὸν παρέδωσεν εἰς τοὺς ὑπηρέτας καὶ διέταξε τοὺς Κελτοὺς νὰ παραλάβουν τὴν ζυγαριὰν καὶ τὰ σταθμὰ καὶ νὰ ἀποχωρήσουν καὶ εἶπεν εἰς αὐτούς, ὅτι εἰς τοὺς Ρωμαίους εἶναι πατροπαράδοτον νὰ διασώζουν τὴν πατρίδα των μὲ σίδηρον, ὄχι μὲ χρυσόν.  Ἐπειδὴ ὅμως ἠγανάκτει ὁ Βρέννος καὶ ἔλεγεν ὅτι ἀδικεῖται, διότι διαλύεται ἡ (συναφθεῖσα) συμφωνία, ὁ Κάμιλλος τοῦ ἀντεῖπεν, ὅτι αἱ συνθῆκαι δὲν ἔγιναν κατὰ τὸν νόμιμον τρόπον οὔτε ἔχουν κῦρος· διότι εἶχεν ἐκλεγῆ πλέον αὐτὸς δικτάτωρ καὶ καίτοι οὐδεὶς ἄλλος ἦτο νόμιμος ἄρχων, αἱ συμφωνίαι συνήφθησαν πρὸς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχον καμμίαν ἐξουσίαν. Τώρα ὅμως ἠμποροῦν (οἱ Γαλάται) νὰ εἴπουν εἰς αὐτὸν τί θέλουν· διότι ἦλθεν αὐτὸς ὡς νόμιμος ἄρχων, δυνάμενος νὰ τοὺς παράσχῃ συγγνώμην, ἐάν τὸν παρεκάλουν, καὶ νὰ τιμωρήσῃ  τοὺς ἐνόχους, ἐάν δὲν μετενόουν. Ἀπὸ τὰ λόγια αὐτὰ (τοῦ Καμίλλου) ἐνοχληθεὶς ὁ Βρέννος συνῆψεν ἁψιμαχίας, καὶ ἔφθασαν μέχρι τοῦ σημείου νὰ ἀνασύρουν καὶ οἱ δυὸ τὰ ξίφη των καὶ νὰ ἀπωθοῦνται ἀμοιβαίως, ἐπειδὴ εἶχον ἀνακατωθῆ ἀναμεταξύ των, ὅπως ἦτο φυσικόν, περιφερόμενοι ἀνὰ μέσον τῶν οἰκιῶν καὶ στενῶν δρομίσκων, οἱ ὁποῖοι δὲν ἦσαν ἐπαρκεῖς διὰ τὴν ἀνάπτυξιν στρατιωτικῆς παρατάξεως. Ἀλλὰ ταχέως ὁ Βρέννος ἦλθεν εἰς τὰ λογικά του καὶ ὡδήγησε τοὺς Κελτοὺς εἰς τὸ στρατόπεδον, χωρὶς νὰ φονευθοῦν πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς. Καὶ κατὰ τὴν νύκτα, ἀφοῦ ἐσήκωσεν ὅλους, ἐγκατέλειψεν τὴν πόλιν, καὶ προχωρήσας ἑξήκοντα στάδια ἐστρατοπέδευσε πλησίον τῆς λεγομένης Γαβινίας ὁδοῦ. Ὅταν δὲ ἐξημέρωσεν, ἐνεφανίσθη ὁ Κάμιλλος ἐξωπλισμένος ἀρτίως ἐναντίον του καὶ ὡδήγει τοὺς Ρωμαίους, οἱ ὁποῖοι εἶχον τότε ὑψηλὸν θάρρος. Καὶ ἀφοῦ συνήφθη ἰσχυρὰ μάχη μακρᾶς διαρκείας, ἔτρεψεν αὐτοὺς εἰς φυγὴν μετὰ πολλῶν ἀπωλειῶν καὶ ἔγινε κύριος τοῦ στρατοπέδου των. Ἀπὸ δὲ τοὺς φεύγοντας (Γαλάτας) ἄλλοι μὲν καταδιωκόμενοι ἐφονεύθησαν ἀμέσως, τοὺς περισσοτέρους ὅμως, οἱ ὁποῖοι εἶχον διασκορπισθῆ, τοὺς ἐφόνευον οἱ κάτοικοι τῶν γύρω κωμοπόλεων καὶ πόλεων, οἱ ὁποῖοι ἐξήρχοντο ἐναντίον των.

(Πλουτάρχου βίοι παράλληλοι Θεμιστοκλῆς – Κάμιλλος)

Τὶ ἐστιν οὐσία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις (μιὰ διδακτικὴ ἀναφορά)

Leave a Reply to Senatssekretär FREISTAAT DANZIGCancel reply