Ἡ δέησις
Σταλαματιά, σταλαματιὰ τὰ δάκρυά τους πέφτουν
κι’ἡ πλάκα ποὺ τὰ δέχεται ραγίζεται καὶ τρίζει.
Παράπονο τοὺς ἔπιασεν, ὄχι θανάτου φόβος, Συνέχεια
Ἡ δέησις
Σταλαματιά, σταλαματιὰ τὰ δάκρυά τους πέφτουν
κι’ἡ πλάκα ποὺ τὰ δέχεται ραγίζεται καὶ τρίζει.
Παράπονο τοὺς ἔπιασεν, ὄχι θανάτου φόβος, Συνέχεια
«Πάντα ὅσα ὁρᾷς, ὅσον οὔπω μεταβαλεῖ, ἡ τὰ ὅλα διοικοῦσα φύσις καὶ ἄλλα ἐκ τῆς οὐσίας αὐτῶν ποιήσει καὶ πάλιν ἄλλα ἐκ τῆς ἐκείνων οὐσίας, ἵνα ἀεὶ νεαρὸς ᾖ ὁ κόσμος»
Συνέχεια
Οἱ εἰδήσεις γιὰ τὴν ἔκβαση τῆς ναυμαχίας, στὸ Ἄκτιον,
ἦσαν βεβαίως ἀπροσδόκητες.
Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ συντάξουμε νέον ἔγγραφον –
τ’ὄνομα μόνον ν’ἀλλαχθῇ… Ἀντίς ἐκεῖ
στὲς τελευταῖες γραμμές: λυτρώσας τοὺς Ρωμαίους
Συνέχεια
Εἶναι παρετυμολογικὴ ἀπόδοσις τῆς φράσεως «πράσινα ἄλογα», διότι «πράσσειν» καὶ ἀττικά «πράττειν» (=κάμνω) δὲν σημαίνει «πράσινα» (χρῶμα). Ἀλλὰ δὲν σημαίνει καὶ τίποτα ἄλλο, δεδομένου ὅτι κανεὶς δὲν πράττει ἄλογα (ἐκτὸς ἄν ἐκλάβουμε τὸ «ἄλογα»= κάμνω ἀνόητα καὶ ἡ παρετυμολογία λαμβάνει ἄλλες νοηματικὲς διαστάσεις. Συνέχεια
Ἑπτὰ ἐλέφαντες ἔχει ὁ κύριος Τζί,
μὰ ὑπάρχει κι ἕνας ὄγδοος ἐκεῖ.
Ἄγριοι εἶναι οἱ ἑφτά, ὁ ὄγδοος ἥσυχος,
κι ὅμως αὐτὸς τὸ κοπάδι φυλᾶ.
Πιὸ γρήγορα! καθαρίστε τὸ δάσος τοῦ Τζὶ
τώρα ποὺ εἶναι ἡμέρα, γιατὶ θὰ βραδιάσει σὲ λίγο!
Συνέχεια
Μή ξεφεύγοντας κι ἐγὼ ἀπὸ τὴν συνήθεια αὐτή, θὰ γράψω κάτι ποὺ διάβασα καὶ ποὺ θεωρῶ ὅτι ἐξηγεῖ ἰκανοποιητικά τὸ ζήτημα. Συνέχεια