«Θὰ δημιουργήσω Τύπο δικό μου, τμῆμα τοῦ ὁποίου θὰ φαίνεται ὅτι εἶναι ἀντιπολιτευτικό. Ποτὲ οἱ βάσεις καὶ οἱ ἀρχὲς τῆς ἐξουσίας μου δεν θὰ γίνουν ἀντικείμενο ἐπιθέσεως. Ἀντιθέτως ὅμως ὁ Τύπος θὰ κάνη «πολιτικὴ ἀψιμαχιῶν» σὲ δευτερεύουσες ἐνέργειες τῆς κυβερνήσεώς μου. Ἔτσι ὅλοι θὰ νομίζουν ὅτι ὁ Τύπος εἶναι ἐλεύθερος. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Παναγιώτης Παναγιώτου
Ἀθανάσιος Διάκος
(ἀπόσπασμα)
Ὅσοι εἶστε ἀκόμα ζωντανοί, ἐλᾶτε ὁλόγυρά μου…
φωνάζει ὁ Διάκος, κ’ ἔρχονται… δὲ μένουν παρὰ δέκα…
ὁ ἥλιος στέκει γιὰ νὰ ἱδῇ. Κάθε στιγμὴ ποὺ φεύγει
τοὺς ἔσφιγγε στενὰ στενὰ στὴν ἀγκαλιά του ὁ Χάρος. Συνέχεια
Ὁρισμὸς τῆς τραγωδίας.
Ἐρμηνεία ἀριστοτελικοῦ ὁρισμοῦ.
«Ἒστι μὲν οὖν τραγῳδία
μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας,
μέγεθος ἐχούσης,
ἡδυσμένῳ λόγῳ,
χωρὶς ἑκάστου τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις,
δρώντων καὶ οὐ δι’ ἀπαγγελίας,
δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα,
τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Συνέχεια
Οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις (μιὰ διδακτικὴ ἀναφορά)
(Εἶναι ἡ περίοδος τῆς ἑπτάμηνης κατοχῆς τῆς Ρώμης ἀπὸ τοὺς Γαλάτες. Τὸ καπιτώλιο εὑρίσκεται ὑπὸ πολιορκία καὶ οἱ Ρωμαῖοι ἐπιχειροῦν συμφωνία μὲ τὸν ἀρχηγὸ τῶν Γαλατῶν (Βρέννο), ὥστε νὰ ἐγκαταλείψῃ ὁ τελευταῖος τὴν πόλη. Τὴν ἴδια ὥρα πλησιάζει στὴν πόλη ὁ Ρωμαῖος στρατηγὸς Κάμιλλος γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τοὺς ἐχθρούς). Συνέχεια