Ἡ δέησις
Σταλαματιά, σταλαματιὰ τὰ δάκρυά τους πέφτουν
κι’ἡ πλάκα ποὺ τὰ δέχεται ραγίζεται καὶ τρίζει.
Παράπονο τοὺς ἔπιασεν, ὄχι θανάτου φόβος, Συνέχεια
Ἡ δέησις
Σταλαματιά, σταλαματιὰ τὰ δάκρυά τους πέφτουν
κι’ἡ πλάκα ποὺ τὰ δέχεται ραγίζεται καὶ τρίζει.
Παράπονο τοὺς ἔπιασεν, ὄχι θανάτου φόβος, Συνέχεια
Οἱ εἰδήσεις γιὰ τὴν ἔκβαση τῆς ναυμαχίας, στὸ Ἄκτιον,
ἦσαν βεβαίως ἀπροσδόκητες.
Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ συντάξουμε νέον ἔγγραφον –
τ’ὄνομα μόνον ν’ἀλλαχθῇ… Ἀντίς ἐκεῖ
στὲς τελευταῖες γραμμές: λυτρώσας τοὺς Ρωμαίους
Συνέχεια
Εἶναι παρετυμολογικὴ ἀπόδοσις τῆς φράσεως «πράσινα ἄλογα», διότι «πράσσειν» καὶ ἀττικά «πράττειν» (=κάμνω) δὲν σημαίνει «πράσινα» (χρῶμα). Ἀλλὰ δὲν σημαίνει καὶ τίποτα ἄλλο, δεδομένου ὅτι κανεὶς δὲν πράττει ἄλογα (ἐκτὸς ἄν ἐκλάβουμε τὸ «ἄλογα»= κάμνω ἀνόητα καὶ ἡ παρετυμολογία λαμβάνει ἄλλες νοηματικὲς διαστάσεις. Συνέχεια
«Θὰ δημιουργήσω Τύπο δικό μου, τμῆμα τοῦ ὁποίου θὰ φαίνεται ὅτι εἶναι ἀντιπολιτευτικό. Ποτὲ οἱ βάσεις καὶ οἱ ἀρχὲς τῆς ἐξουσίας μου δεν θὰ γίνουν ἀντικείμενο ἐπιθέσεως. Ἀντιθέτως ὅμως ὁ Τύπος θὰ κάνη «πολιτικὴ ἀψιμαχιῶν» σὲ δευτερεύουσες ἐνέργειες τῆς κυβερνήσεώς μου. Ἔτσι ὅλοι θὰ νομίζουν ὅτι ὁ Τύπος εἶναι ἐλεύθερος. Συνέχεια
Ἐρμηνεία ἀριστοτελικοῦ ὁρισμοῦ.
«Ἒστι μὲν οὖν τραγῳδία
μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας,
μέγεθος ἐχούσης,
ἡδυσμένῳ λόγῳ,
χωρὶς ἑκάστου τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις,
δρώντων καὶ οὐ δι’ ἀπαγγελίας,
δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα,
τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Συνέχεια