Ὅταν ἡ συζήτησις γιὰ τὴν ἀπαγόρευση τοῦ καπνίσματος ξεφεύγῃ ἀπὸ τὸ θέμα τῆς ὑγείας, δὲν διαφέρει σὲ τίποτα ἡ μανία τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς ἀπαγορεύσεως, ἀπὸ τὸν θρησκευτικὸ φανατισμὸ τῶν ἰσλαμιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν τὸ κάπνισμα γιὰ θρησκευτικοὺς λόγους.
Διότι, ὅταν φθάνουμε σὲ σημεῖο, νὰ ἀρνοῦνται οἱ φανατικοὶ τῆς ἀπαγορεύσεως τὸ δικαίωμα ἐπιλογῆς ἐνὸς ἰδιοκτήτου καταστήματος, νὰ ἐπιτρέπῃ τὸ κάπνισμα στὴν ἰδιοκτησία του, μιλάμε πλέον γιὰ θρησκευτικὸ φανατισμό.
Τὸ ἀμέσως ἐπόμενο στάδιο τῆς τζιχαντιστικῆς μανίας τῶν πολιτικὰ ὀρθῶν, στρέφει τὰ βέλη του κατὰ τῶν καπνιστῶν, διότι αὐτοὶ «ἐπιβαρύνουν» τὸ σύστημα ὑγείας.
Συνεπῶς, φθάνουμε στὸ στάδιο τῆς πλήρους ἀποδοχῆς πὼς ἡ ὑγεία δὲν εἶναι ἀτομικὸ ἀγαθό.
Ὡς ἐκ τούτου, δὲν θὰ ἐκπλαγῶ, ὅταν σὲ κάποια στιγμὴ ἀπαγορευθῇ νὰ τρῶμε κεμπάμπ, γιὰ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς λόγο.

Ἐπιπρόσθετα τροφὴ γιὰ σκεπτικισμό.
Μπὰρ καὶ ἑστιατόρια, τὰ ὁποῖα πωλοῦν ἐλεύθερα οἰνοπνευματώδη ποτά, (ἀπὸ τὰ πλέον ἐθιστικά, ψυχοτρόπα καὶ ἐπικίνδυνα, γιὰ τὴν φυσικὴ ὑγεία, προϊόντα) ἀπαγορεύεται νὰ ἐπιλέξουν ἂν θὰ ἐπιτρέπουν ἤ ὄχι τὸ κάπνισμα στὴν ἰδιοκτησία τοὺς.
Νομίζω πὼς αὐτὸ ἀπὸ μόνο του θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποτελέσῃ σημεῖο ἐντόνου προβληματισμοῦ γιὰ τὶς σκοπιμότητες τέτοιων παραλόγων πρακτικῶν, ἐπιβεβλημένων ἀπὸ τὰ κράτη.

Σκοτῶστε τὸν κολεκτιβισμὸ μέσα σας.
Ἡ ὄσο τὸ δυνατὸν μεγαλύτερη ἀπελευθέρωσις τῆς ὑγείας καὶ τῆς ἰδιοκτησίας ἀπὸ τὰ νύχια τοῦ κράτους, εἶναι ἡ μοναδικὴ ἀπάντησις τῆς ἀγορᾶς, ἡ ὁποία ὑπερασπίζεται καλλίτερα ἀπὸ κάθε κράτος τὴν ἀτομικὴ ἐλευθερία, τὴν προσωπικὴ ἐπιλογὴ καὶ τὴν ἐθελοντικὴ συναλλαγή.

Εὐθύμης Μαραμῆς

εἰκών