Ἦταν, λέει, νὰ γίνῃ ἕνα συλλαλητήριο, τὴν Κυριακὴ 4 Μαρτίου, στὸ φυλάκιο τῶν Εὐζώνων.
Ὴταν… λέει… Ἀλλὰ ἔμεινε μόνον στὸ …λέγειν!!!

Διεκδικοῦμε διαρκῶς τὴν Μακεδονία μας!!!

Τί ἀπέγινε αὐτό τό συλλαλητήριον;
Τίποτα σπουδαῖον… μετεκινήθη σὲ ἄλλον χῶρο, γιὰ νὰ μὴν ἐνοχληθοῦν τὰ νεοταξίτικα σαπρόφυτα…
Διότι μία διαμαρτυρία στὰ σύνορα εἶχε σὰν στόχο τὸ νὰ ἀνατρέψῃ τὴν καλοσχεδιασμένη ἐθνικὴ μειοδοσία ἐκχωρήσεως τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μας. Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ κάτι τέτοιο θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθῇ, μᾶς προέκυψαν πολλές, φαινομενικῶς διαφορετικές, φωνές, παραλλήλως μὲ πολλὲς διαφορετικὲς προτάσεις, δίπλα σὲ ἄλλες τόσες «αἰγίδες»…
…γιὰ νὰ καταλήξῃ, ὁριστικῶς, τὸ ἐν λόγῳ συλλαλητήριον, μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες, παρελθόν.
Γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο λοιπὸν ἡ ὁποία χωρικὴ μετακίνησις δὲν ἔτυχε, ἀλλὰ ὅπως καὶ τόσα ἄλλα ἀνάλογα θέματα, ἐπέτυχε.
(Ἀκούσθηκε ἐπὶ πλέον εἴπαμε καὶ μία ἄσχετος ἡμερομηνία, ἡ 25η Φεβρουαρίου, πρὸ κειμένου νὰ ἐπικρατήσῃ σύγχυσις καὶ νὰ μεγιστοποιηθῇ ἡ ἀπογοήτευσις…)

Ὅλες αὐτὲς οἱ διάσπαρτες παραπληφορήσεις, ἀσυνεννοησίες παραλλήλως μὲ τὰ τόσα …εὐτράπελα, ἐν τελῶς …«τυχαία», ἐν τελῶς …«αὐθορμήτως» καὶ ἀπὸ ἐν τελῶς ἄσχετα (ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου) ἄτομα ἦσαν τόσο άσύνδετα μεταξύ τους, ποὺ οὐδεὶς θὰ μποροῦσε νὰ ἀνακαλύψῃ πίσω τους (πέραν κάποιων μικρῶν κι ἀστείων λεπτομερειῶν) τὸν κεντρικὸ ἐγκέφαλο αὐτῆς τῆς δολιοφθορᾶς. Ἐν τούτοις, ἂν καὶ πράγματι ἐπισήμως δὲν ὑφίσταται μία ἐνιαία γραμμή, ἐπισήμως πάντα, μποροῦμε εὔκολα νὰ διαπιστώσουμε τὸ πόσο μεγάλη ἦταν ἡ ἀπογοήτευσις τοῦ κόσμου καὶ τὸ πόσο ὡραία ἐστήθη ὅλη αὐτὴ ἡ ἀποδόμησις, ποὺ δὲν περιλαμβάνει ἐνόχους καὶ κεντρικοὺς ἐγκεφάλους, ἀλλὰ ποὺ τόσο εὐθαρσῶς κατέστρεψε μίαν ἐξαιρετικὴ ἰδέα οὐσιαστικῆς ἀντιστάσεως καὶ ἀποδομήσεως κάθε εἰς βάρος μας ἀνθελληνικοῦ κι ἀντεθνικοῦ σχεδιασμοῦ.

Σὰν ἐπίσημο ἐμπόδιον ὅλου αὐτοῦ τοῦ συλλαλητηρίου ἐμφανίζεται ἡ μὴ ἐκχώρησις ἀδείας ἐκ τοῦ Δήμου Παιονίας. .
Ἡ ἐν λόγῳ ἄδεια, βεβαίως βεβαίως, ποὺ δὲν δίδεται γιὰ τὸ φυλάκιο τῶν Εὐζώνων, δίδεται (γιὰ λόγους ἐκτονώσεως φυσικά) γιὰ τὴν πλατεία τοῦ Πολυκάστρου. Μποροῦν λοιπὸν νὰ συλλαλητηριασθοῦν οἱ Ἕλληνες ἐλευθέρως στὴν κεντρικὴ  πλατεία τοῦ Πολυκάστρου, ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ ἀξιώσουν οἱ Ἕλληνες τὸ αὐτονόητον, ποὺ εἶναι ἡ ἀκύρωσις ἐκχωρήσεως τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μας.

Τὰ σχόλια, οἱ καταγγελίες καὶ οἱ διαπιστώσεις ἀρκετῶν συμπατριωτῶν μας γεμάτα πίκρα, ὀργὴ καὶ ἀπογοήτευσιν.
Γιὰ μίαν ἀκόμη φορὰ ἕνα τόσο σοβαρὸ ἐθνικὸ θέμα, ποὺ ἐξυπηρετεῖ ἀντεθνικὰ κέντρα, ὑποβοηθούμενο ἀπὸ ἐσωτερικοὺς δολιοφθορεῖς καὶ ἀκόμη περισσοτέρους χρησίμους …ἀσχέτους, κλείνει ἐπισήμως κι ὁριστικῶς εἰς βάρος μας.
Καὶ γιὰ νὰ κλείσῃ τὸ ζητούμενον συλλαλητήριον ἐνήργησαν πολλοί, ἐν γνώσει ἢ ἐν ἀγνοία τους.

Σήμερα, λίγες μόλις ἡμέρες πρὸ τῆς (ἄλλοτε) προγραμματισμένης αὐτῆς δράσεως, ἐπανέρχομαι γιὰ νὰ δηλώσω πὼς ἀκόμη δὲν ἔχουν χαθῆ ὅλα. Ἂν καὶ γιὰ πολὺ σοβαροὺς οἰκογενειακούς μου λόγους ἀδυνατῶ νὰ ἐξέλθω τῶν συνόρων τῆς Ἀττικῆς, ἐν τούτοις δηλώνω πὼς στηρίζω μὲ ὅλην μου τὴν καρδιὰ κάθε συμπατριώτη μου ποὺ θὰ ἐπιλέξη νὰ διαφοροποιηθῇ τῆς ἐπισήμου «συλλαλητηριακῆς γραμμῆς» τῶν ἐκτονώσεων καὶ θὰ προβῆ σὲ συγκεκριμένες δράσεις, μὲ συγκεκριμένους στόχους καὶ μὲ σαφῆ ἐθνικὸ προσανατολισμό. 
Κι ἐπεὶ δὴ ἀκριβῶς δὲν ἔχουμε πλέον πολλὰ περιθώρια γιὰ νὰ ἀποδείξουμε τὸ αὐτονόητον, ἐπανέρχομαι σήμερα καὶ δηλώνω ἀνοικτὰ πὼς ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ δὲν τελείωσαν ὅλα, ὥρα μας εἶναι νὰ σκεφθοῦμε τὸ ἐὰν μποροῦμε, ἤ ὄχι, νὰ συνεργασθοῦμε ἐπὶ τέλους γιὰ νὰ ἀλλάξουμε μόνοι μας τὰ εἰς βάρος μας δεδομένα.

Προτείνω λοιπὸν σὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς συμπατριῶτες μας, ποὺ ἔχουν ἀκόμη σώας τὰ φρένας τους, νὰ μελετήσουν τὸ κείμενον (τοῦ ὁποίου σύνδεσμος παρατίθεται παραπάνω) καὶ νὰ ἀποφασίσουν ἐὰν θὰ δράσουν σὰν Ἕλληνες ἢ σὰν ἐλεγχόμενες μάζες. Προτείνω ἐπίσης νὰ σκεφθοῦν σοβαρὰ τὸ ἐὰν θὰ παίξουν ἕναν ῥόλο οὐσιώδη στὴν ἱστορία μας ἢ ἐὰν θὰ περάσουν ἔτσι, δίχως στίγμα ἀπὸ τὸν τόπο. Προτείνω τέλος νὰ ζυγίσουν καλῶς μέσα τους τὴν ἱστορικὴ εὐθύνη ἀπέναντι στὶς ἐπερχόμενες γενεὲς καὶ νὰ δηλώσουν, τώρα, τὸ ἐὰν θὰ στρέψουν τὸ βλέμμα τους ἀλλοῦ ἢ ἐὰν θὰ συνδράμουν στὸ νὰ ἀλλάξῃ, ἐπὶ τέλους ὑπέρ μας, ὁ ῥοῦς τῆς Ἱστορίας.

Φιλονόη

Υ.Γ. Τί ἀπέγινε καί τό συλλαλητήριον τῶν Πατρῶν πού εἶχε προγραμματισθῆ γιά τίς 25 Φεβρουαρίου; Ἔ, πολλὰ θέλουμε… Αὐτὸ κι ἐὰν τὸ ἔφαγε ἡ …μαρμάγκα!!!