Ναί, αὐτὸ σχεδιάζεται. Νὰ μᾶς τὰ πάρουν ὅλα. Νὰ μᾶς πάρουν ἐδάφη, περιουσιακὰ στοιχεία, ἱστορία, γλῶσσα, ταύτότητα…. Τὰ πάντα…
Καί, ξεκίνησε ἐπισήμως…

Ὑπάρχουν Ἔνοχοι καὶ Συν-Ἔνοχοι!!!

Θὰ μᾶς πάρουν ὅλα ὅσα δὲν εἴμαστε διατεθειμένοι νὰ ὑπαρασπισθοῦμε ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ζωή μας!!!

Ὅλοι οἱ …«ἀγαπημένοι μας σύμμαχοι», ἐδῶ καὶ δεκαετίες, μεριμνοῦν τόσο πολὺ γιὰ ἐμᾶς, ὅσο νὰ μποροῦν, ἀνᾷ πάσᾳ στιγμῇ, νὰ ἐπέμβουν στὰ ἐσωτερικά μας, «τραβώντας αὐτιὰ» στοὺς (φερομένους ὡς) ἡγέτες μας, πρὸ κειμένου νὰ μὴν τολμοῦμε νὰ σηκώνουμε κεφάλι οὔτε κἂν γιὰ νὰ πάρουμε ἀνάσες. Καί, ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ μέσα ἐκβιασμοῦ καὶ πιέσεων ἦσαν, εἶναι καὶ θὰ ἐξακολουθήσουν οἱ οἰκονομικὲς ἀφαιμάξεις καὶ οἱ συνεπακόλουθες γενοκτονίες τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ.

Σὰν οὐρὰ αὐτῶν ὅλοι οἱ «ἀγαπημένοι μας γείτονες», ἐδῶ καὶ πολλὰ πολλὰ χρόνια, μαζὺ μὲ ὅλους τοὺς …ἀγαπημένους μας «συμμάχους», μαζὺ μὲ ὅλα τὰ τρωκτικὰ τοῦ πλανήτου, ἕναν σκοπὸ ἔχουν: νὰ μᾶς ξεγυμνώσουν καὶ νὰ μᾶς ἀφήσουν ἀπολύτως ἀνικάνους ἀκόμη καὶ γιὰ νὰ ἐπιβιώσουμε στοιχειωδῶς. Μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ κρατοῦμε μόνον τὰ ἀπολύτως ἀναγκαία, πρὸ κειμένου νὰ διαβιοῦμε μεταξὺ τῆς ἀπολύτου ἐνδείας καὶ τοῦ πλήρους εὐτελισμοῦ, πρὸ κειμένου νὰ παραμένουμε ἀρκούντως ὑποτελεῖς καὶ ἐλεγχόμενοι…

 

Ὁ ἀετὸς καὶ οἱ Ἕλληνες. (συμπλήρωμα)

Μά, τὸ χείριστον ὅλων δὲν εἶναι αὐτοὶ ἀλλὰ τὸ ἐσωτερικό μας σαράκι. Εἶναι οἱ (φερόμενες ὡς) κεφαλὲς τοῦ τόπου, ποὺ ἐδῶ καὶ αἰῶνες, εἴτε διότι ἁπλῶς ὡς ἐλληνόφωνοι γενίτσαροι, εἶτε ὡς ἀλλόφυλοι ἐνδεδυμένοι ἑλληνογλώσσου εἴτε ἀκόμη καὶ ὡς κλασσικὲς …κόττες, ἔσπευδαν πρῶτοι νὰ προσκυνήσουν καὶ νὰ ἐπιβάλουν προσκύνημα σὲ ὅλους τοὺς ὑπηκόους τους, θυσιάζοντας ἐνίοτε καὶ μεγάλο ἢ μικρὸ τμῆμα αὐτῶν τῶν ὐπηκόων… 

Οἱ Στρατηγοὶ Τρικούπης, Διγενῆς, Δημαρᾶς αἰχμάλωτοι τῶν Τούρκων…..
Τὴν λέξη χαρακίρι δὲν τὴν γνώριζαν….
Ἔγραψαν καὶ βιβλία μετὰ τὸν ἐπαναπατρισμό τους, μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ αἰχμαλώτων….
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΜΕΙΣ ΖΗΣΑΜΕ, εἶπε ὁ Τρικούπης….

Τὸ ἴδιο εἶπε καὶ ἔνας ἐμετικὸς Ὑποπλοίαρχος στὴν Κύπρο τὸ 1974 ποὺ ἀρνήθηκε νὰ πλεύσῃ κατὰ τοῦ Τουρκικοῦ Ἀποβατικοῦ Στόλου καὶ βύθισε (ὑπονόμευσε) μόνος του τὴν Τορπιλλάκατό του τὴν ὁποία ἄφησε στὰ χέρια τῶν Τούρκων νὰ κοσμῇ τὸν περίβολο τοῦ Πολεμικοῦ τους Μουσείου στὴν Κωνσταντινούπολη…..

Τὴν λέξη χαρακίρι δὲν τὴν γνώριζαν…

Διοικητὲς Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ αἰχμάλωτοι τοῦ Κεμᾶλ

Φωτογραφίες ντροπῆς

Τὰ μέσα καὶ τὰ προσχήματα ποὺ χρησιμοποιῶνται εἰς βάρος μας πολλά, ἀλλὰ πρῶτα καὶ σημαντικότερα εἴπαμε ἦσαν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι οἱ «κεφαλές μας»…
Ξέρετε, αὐτοὶ ποὺ σήμερα λέγονται κόμματα, ἐχθὲς κοτζαμπάσηδες καὶ προχθὲς «ἀριστοκρατία» (μὲ τὴν ἔννοια τῆς πλουτοκρατίας, κατὰ ΚΚΕ καὶ οὐχὶ μὲ τὴν Ἀριστεία στὸν χαρακτῆρα τους…).

Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα ὅμως, ὄταν ἐλέγχονται οἱ «κεφαλὲς» τοῦ τόπου, ὅλα τὰ ἄλλα ἔπονται, ἀρκεῖ νὰ ὑπάρχῃ καλὴ διάθεσις.
Κι ἔτσι μὲ ὅπλα τους τὴν τρομοκρατία τῶν πληθυσμῶν, οἱ πληθυσμοὶ στέκονται …σούζα!!!

Δὲν ἐξέλειψαν λοιπὸν οἱ κάθε λογῆς τρικούπηδες μὰ οὔτε καὶ οἱ κάθε φυλῆς ἑλληνόφωνοι πράκτορες.
Δὲν ἐξέλειψαν φυσικὰ καὶ οἱ ἠλίθιοι χειροκροτητές τους, σύγχρονοι γενίτσαροι, ποὺ ὡς συνήθως, γιὰ χάριν τοῦ προσωρινοῦ τους βολέματος, εἶναι ἱκανοὶ νὰ θυσιάσουν κάθε συμπατριώτη τους…
Δὲν ἐξέλειψαν ἀκόμη καὶ τὰ παρακρατικὰ τάγματα ποὺ σκορπίζουν τρομοκρατία, πρὸ κειμένου ὁ λαὸς νὰ σέρνεται σὲ κάθε λογῆς ἐξευτελισμό.
Δὲν ἐξέλειψαν ἀκόμη καὶ οἱ «λειαντὲς» τῆς προπαγάνδας, ποὺ ἐνέπαιζαν τὶς μάζες…
Μὰ οὔτε καὶ οἱ ἀγωνιστὲς ἐξέλειψαν, καθὼς φυσικὰ καὶ οἱ προδότες…
Ἁπλῶς ἐμεῖς, ὁ λαός, οὐδέποτε τολμήσαμε νὰ ὑπερασπισθοῦμε τοὺς ἀγωνιστὲς καὶ νὰ τιμωρήσουμε σθεναρῶς ὄλους τοὺς ὑπολοίπους….

Σήμερα λοιπόν, ποὺ ἔχουμε ἐκ-μ-πολιτισθῆ πλήρως, ἔχουμε τῶν ἰδίων τακτικῶν καὶ μεθόδων «κεφαλές», ποὺ ὑπάρχουν μόνον καὶ μόνον διότι ἔχουν φροντίση πρῶτα νὰ μᾶς ἐλέγχουν τροκοκρατῶντας μας (καὶ πάλι), πείθοντάς μας γιὰ τὴν ….ἀδυναμία μας. Μία «τρικούπειος» τακτική, ποὺ ἐμφανίζεται ὡς δική μας …ἀδυναμία, ὄχι ἀπαραιτήτως πραγματική, μὰ σίγουρα πεποιθησιακή. Εἶναι εὔκολο νὰ ἐγκαταλείψῃ τὸ πεδίον τῶν μαχῶν ὁ στρατηγὸς ποὺ δὲν ἐλπίζει σὲ νίκη, διότι ἔχει πρῶτος αὐτὸς πεισθῆ γιὰ τὴν ἀνικανότητά του καὶ τὴν ἀνικανότητα τοῦ στρατεύματός του. Εἶναι εὔκολο, καταληκτικῶς, νὰ σκύψῃ τὸ κεφάλι ὁ κάθε πολίτης, ἐὰν πεισθῇ πὼς τὰ καθεστῶτα εἶναι ἀνίκητα καὶ ἐφ΄ ὄσον οἰ «κεφαλές» του πρῶτες τσακίζονται νὰ προσκυνήσουν.
Εἶναι τελικῶς θέμα πεποιθήσεων καὶ μόνον αὐτὸ ποὺ πιστεύουμε καὶ ὄχι θέμα ἰσοῤῥοπιῶν…

Κατὰ τὴν αὐτὴν λογικὴ λοιπὸν σήμερα πιστεύουμε πὼς χρωστοῦμε, ἀλλὰ δὲν χρωστοῦμε.
Μὲ πρόσχημα τὸ ἀνύπαρκτον χρέος ἔρχονται τὰ …μνημόνια.
Μὲ πρόσχημα τὰ μνημόνια, ἔρχονται οἱ ἐκπτώσεις …Ἐθνικῆς Κυριαρχίας.
Μὲ πρόσχημα τὶς ἐκπτώσεις …Ἐθνικῆς Κυριαρχίας, ἔρχονται οἱ ἐκχωρήσεις ἐδαφῶν, ὀνόματος καὶ Ἱστορίας, καθὼς φυσικὰ καὶ οἱ συνεπακόλουθες διώξεις κατὰ αὐτῶν ποὺ ἀκόμη ἀντιστέκονται.
Μὲ πρόσχημα τὶς -ἐξ ἀνάγκης, λέει- ἐκχωρήσεις ἐδαφῶν, ἀκολουθοῦν οἱ εἰσβολές, ἡ κατάργησις τῶν συνόρων, ἡ πλήρης καὶ ἄνευ ἀντιῤῥήσεων ὑποταγὴ στὸ τοκογλυφικὸ καθεστὼς καὶ τελικῶς ὁ ἀφανισμὸς τῆς Σκέψεως, τῆς Ἀντιλήψεως, τῆς Αὐτογνωσίας, τῆς Ἐθνικῆς Ὑποστάσεως, τῆς Παιδείας καὶ τῆς Ἀξιοπρεπείας…

Εἴτε λοιπὸν αὐτὸ λέγεται ἄπιστος ὁ ἐχθρὸς (βλέπε τουρκοκρατία καὶ ῤόλο κοτζαμπάσηδων-ἐπισήμου ἐκκλησίας) εἴτε σύγχρονες δημοκρατικὲς κυβερνήσεις, οὐδέποτε ἀλλάζουν οἱ τακτικές. Οὔτε κἂν τὰ προσχήματα.

Τὸ πρόβλημά μας λοιπὸν δὲν εἶναι τὸ ἐὰν ἔχουμε πρόβλημα, κατὰ πῶς μᾶς τὰ παρουσιάζουν, ἀλλὰ τὸ ἐὰν καὶ πῶς τὸ διαχειριζόμεθα ἐμεῖς, ὁ λαός. Τὸ ζήτημα κατ’ ἐπέκτασιν δὲν εἶναι τὸ ἐὰν (καὶ πόσα) χρωστᾶμε, ἀλλὰ τὸ ἐὰν ὅλο αὐτὸ εἶναι μέσον ὑφαρπαγῆς οὐσιαστικῆς περιουσίας μας, ὄπως τῶν βαθμῶν ἐλευθερίας μας, τῆς ἀξιοπρεπείας μας καὶ τῆς σκέψεώς μας.
Τελικῶς τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι στὸ ἐὰν μᾶς κυβερνοῦν ἀλῆτες καὶ τυχάρπαστοι καὶ ἀνθέλληνες, ἀλλὰ τὸ τί ἐμεῖς κάνουμε, ἐὰν κάνουμε, κάτι γιὰ αὐτὸν τὸν τόπο.
Μόνον αὐτὸ εἶναι τὸ πρόβλημά μας καὶ μόνον μὲ αὐτὸ καλούμεθα νὰ παλέψουμε.
Τίποτα ἄλλα…

Φιλονόη

Σημειώσεις

Θά μᾶς τά πάρουν ὅλα;
Ναί, θὰ μᾶς τὰ πάρουν ὅλα, ἐκ πρώτης πάντα ὄψεως, διότι παύσαμε νὰ τὰ ἐκτιμοῦμε καὶ νὰ τὰ ὑπερασπιζόμεθα.
Τὸ ζήτημα εἶναι ἐὰν ἐμεῖς εἴμαστε διατεθειμένοι νὰ πολεμήσουμε καί, ἐὰν ἀπαιτηθῇ, νὰ θυσιασθοῦμε πρὸ κειμένου νὰ ὐπερασπισθοῦμε ὅ,τι ἀπαιτεῖται νὰ προασπισθῇ.
Ἀντέχουμε; Ἐὰν ὄχι ἂς παραμείνουμε στὰ καβούκια μας.

Οἱ λαοὶ εἶναι εὔκολο νὰ πεισθοῦν γιὰ τὴν …ἀδυναμία τους, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποδεκτοῦν ὅσα ἔπονται αὐτῆς τῆς …ἀδυναμίας.

• Εἴτε μὲ φόρτωμα χρέους..
• Εἴτε μὲ ἀλλοιώσεις Ἱστορίας…
• Εἴτε μὲ ἐκπτώσεις γλώσσης…
• Εἴτε μὲ ἀπομειώσεις Ἐθνικῆς Συνειδήσεως…
• Εἴτε μὲ ὑφαρπαγὲς πολιτιστικῆς κληρονομίας…
• Εἴτε μὲ προσβολὲς Ἐθνικῆς ταὐτότητος…
• Εἶτε μὲ ἐκχωρήσεις ἐδαφῶν…
• Εἴτε μὲ προσβολὴ Ἠθῶν καὶ Ἐθίμων…
• Εἴτε ἀκόμη καὶ μὲ γενοκτονίες…

…ὡς ἀναγκαία κακὰ ἀδυναμίας.
Μά ἐάν ἡ ἀδυναμία εἶναι προσχηματική; Ἐάν ἡ ἀδυναμία εἶναι μόνον στά μυαλά τῶν λαῶν, τότε μήπως συζητᾶμε γιά ἁπλές πλαστογραφίες;

Σήμερα διαβιοῦμε μίαν ἔντονο περίοδο ἀλλοιώσεως τῶν πάντων μὰ κυρίως τῆς ἀντιληπτικότητός μας.
Θά τό ἐπιτρέψουμε;

Πάντως, ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ ἡ Φύσις ἅλλως ὁρίζει γιὰ τὶς φυλὲς καὶ τοὺς λαούς, ἂς ἔχουμε κατὰ νοῦ πὼς ὅλα ὅσα ἔχουμε ἔως τώρα ἀντιμετωπίση, ἂν καὶ σταθερῶς ἐπαναλαμβάνονται, ἐν τούτοις ἔνα εἶναι τὸ γεγονός: δὲν θὰ τελεσφορήσουν πρὸς ὄφελος τῶν δυναστῶν μας. Κι αὐτὸ διότι ἔχουν πλέον παραβιασθῆ ὅλα τὰ Ὅρια καὶ οἱ Ἀρχές.

Ἡ δική μας Εὐθύνη, ἐδῶ καὶ χρόνια, παραμένει σὲ ἕναν τομέα καὶ μόνον: νὰ διατηροῦμε καθαρὸ τὸ μυαλό μας καὶ ἐτοιμοπόλεμο τὸ σῶμα. Τοῦτον σημαίνει ὅμως πὼς πέραν τῶν καθημερινῶν μας μαχῶν, σὲ νομικό, οἰκονομικό, κοινωνικὸ ἐπίπεδον, ἔχουμε νὰ δώσουμε καὶ κάποιες ἄλλες μάχες, μὲ τὴν φυσική μας παρουσία. Ἃς ξεκινήσουμε, ἀκόμη καὶ τώρα, νὰ προετοιμασθοῦμε, διότι πρῶτα καὶ ἐπάνω ἀπὸ ὅλα, Ἁγιώτερον καὶ Τιμιώτερον ἐστι ἡ Πατρὶς κι ἐμεῖς ἐνίοτε παραμένουμε μικροὶ κρίκοι μίας μεγάλης ἁλυσίδος.