Κι ἔρχεται ἡ στιγμὴ ποὺ ἕνας διάσημος πεθαίνει διότι δὲν εἴχαμε ἀσθενοφόρα, ἐνᾦ, θρασυτάτως τὸ διαδίδουν τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως, ποὺ ὅμως, γιὰ τὸ ἐν λόγῳ ζήτημα, ἔκαναν τὴν …πάπια (κι ἐξακολουθοῦν νὰ τὴν κάνουν) ἐδῶ καὶ δεκαετίες. 
Γιατί δέν ἔχουμε ἀσθενοφόρα ὅμως; Τί ἔτρεξε;
Λόγῳ μήπως (μποῦ χὰ χὰ χά…!!!) μνημονίων;
Λόγῳ μήπως (μποῦ χὰ χὰ χά…!!!) κρίσεως;
Ἤ λόγῳ κάποιας ἄλλης ἀλητείας;
Μᾶλλον, ὡς γνωστόν, λόγῳ κάποιας ἀκόμη ἀλητείας…
Ἡ ἀπουσία ἀσθενοφόρων μᾶς ἀποτελειώνει ἀλλὰ οἱ τοκογλύφοι πληρώνονται κανονικά!!!
Δέν ὑπάρχουν λοιπόν χρήματα γιά νά διατεθοῦν γιά τήν ὑγεία; Καί τότε πῶς τό μπιμπίκιον, ὡς ὑπεύθυνος ὑπουργὸς ὑγείας, πρό ἐτῶν ὀνειρεύετο νά διοργανώσῃ τόν «ἰατρικό τουρισμό»; 
Σέ ποιά νοσοκομεία θά μποροῦσε νά στηθῇ αὐτό τό πανηγυράκι, ὅταν ὅλα τά νοσοκομεία, ποὺ παρέμεναν δημόσια, κατέῤῥεαν ἤδη ἀπό ἐκείνην τήν ἐποχή;
Μέ ποῖο ἰατρικό προσωπικό θά ὑλοποιεῖτο τό ὄνειρό του, ὅταν οἱ ἐλάχιστοι, ἀναλογικῶς, ἰατροί πού παρέμεναν ἐντός τῆς χώρας ἦσαν (καὶ ἐξακολουθοῦν) νά διαβιοῦν ὡς ὅμηροι τῆς ὑπέρ-ἐκμεταλλεύσεώς τους, λόγῳ …οἰκονομιῶν;
Καί, τελικῶς, μέ πόσα καί ποιά ἀσθνεοφόρα θά μποροῦσε νά ἐξυπηρετηθῇ τό σκηνικό, ἐφ΄ ὄσον τό «χέρι στήν τσέπη» γιά ἀγορά ἀσθενοφόρων θά τό ἔβαζε μία (ἂς ποῦμε) κυβέρνησις, μόνον ἐάν κι ἐφ΄ ὄσον θά ὑπῆρχαν ἱκανοποιητικές προμήθειες ἀπό τήν σχετική συναλλαγή;
Ἐδῶ δῆλα δή, στὴν χώρα τοῦ Ἑλλαδοξεφτιλιστᾶν, μία «δωρεὰ-μαμοῦθ» μὲ (μόλις!!!) 143 ἀσθενοφόρα ἔγινε γιὰ καιρὸ πρώτη εἴδησις. Μία δωρεὰ ὅμως ποὺ οὐδέποτε θὰ μποροῦσε νὰ καλύψῃ ἐν συνόλῳ τὶς ἀνάγκες τῆς χώρας.
Γιατί; Μά, διότι, ἐὰν ἡ κάποια, ὁποιαδήποτε ἐκταμίευσις ποσοῦ ἀπὸ τὰ δημόσια ταμεία, γιὰ νὰ γίνῃ καὶ γιὰ νὰ συμφέρῃ καὶ γιὰ νὰ τὴν χειροκροτήσουν ἅπαντες πρέπει νὰ «δικαιολογῇ» πολλὰ …κλειστὰ στόματα μὲ τὶς ἐνδιάμεσες μάσσες. Κάτι τέτοιο ὅμως μόνον τὰ ἐξοπλιστικὰ μποροῦν νὰ τὸ κάνουν. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα εἶναι γιὰ …ψιλικατζῆδες. Κι ἔτσι, ἂν καὶ μέ, ἀναλογικῶς, ἐλάχιστα χρήματα, τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν παροπλισμένων ἀσθενοφόρων θὰ μποροῦσε νὰ ἐπαναλειτουργήσῃ, ἐφ΄ ὅσον δὲν ὑπάρχει ἀντίκρυσμα …προμηθειῶν, γιὰ τοὺς ἐμπλεκομένους ἐνδιαμέσους, δὲν πραγματοποιεῖται. Νεκροταφεία ἀσθενοφόρων ἀμέτρητα πλέον, διότι τὰ ἀνταλλακτικὰ δὲν ἔρχονται. 
Ἤ, ὀρθότερα, δὲν συμφέρει νὰ ἔλθουν.
Καὶ δὲν ἔρχονται. Ἁπλῶς κάποιοι ἀπεφάσισαν πὼς πρέπει νὰ καταστραφοῦν ὁλοσχερῶς τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ ὅσα ἀκόμη κυκλοφοροῦν, πρὸ κειμένου νὰ «δικαιολογήσουν» μίαν ἀνάγκη, κάποιαν στιγμὴ στὸ μέλλον.
Ὁπότε τὰ καλόπαιδα τῆς διαπλοκῆς ἀναμένουν νὰ συσσωρευθοῦν ἱκανοποιητικοὶ ἀριθμοὶ σὲ ἀνάγκες ἀσθενοφόρων, γιὰ νὰ συσκεφθοῦν, νὰ ἀποφασίσουν καὶ νὰ ἐκταμιεύσουν τὰ σχετικὰ κονδύλια. Ὅμως δὲν θὰ εἶναι κάτι ψιλολόγια, διότι, εἴπαμε πὼς ἐὰν δὲν μπουκωθῇ καὶ ἡ …«κουτσὴ Μαρία» δὲν γίνονται αὐτὲς οἱ δουλειές.
Καὶ στὸ μεταξὺ οἱ ἄνθρωποι καθημερινῶς πεθαίνουν, ἔτσι, γιὰ τὴν πλάκα τῶν (φερομένων ὡς) κυβερνώντων. Στὶς καλλίτερες τῶν περιπτώσεων ἐπιστρατεύονται κάτι ἀγροτικὰ αὐτοκίνητα γιὰ νὰ μεταφερθοῦν ἀσθενεῖς καὶ στὶς χειρότερες περιμένουν τὴν …θεία βοήθεια.
Στὴν ἄσφαλτο ξεψυχοῦν καθημερινῶς ἀμέτρητοι συνάνθρωποί μας, διότι δὲν πρόλαβαν νὰ φθάσουν ἐγκαίρως τὰ ἐλάχιστα ἤδη ἀσθενοφόρα νὰ τοὺς μεταφέρουν καὶ νὰ τοὺς σώσουν.
Στὰ χωριὰ καὶ στὶς κωμοπόλεις μας δὲν ὑπάρχουν ἀσθενοφόρα.
Στὰ νησιά μας, ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον εἶναι σημαντικοὶ τουριστικοὶ προορισμοί, θὰ ὑπολειτουργῆ κάπου κάποιο ἀσθενοφόρο, ἔτσι, γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου, τὴν στιγμὴ ποὺ ἅπαντες οἱ κατέχοντες γνωρίζουν πὼς ἐὰν ἀπαιτηθῇ νὰ χρησιμοποιηθοῦν, αὐτομάτως οἱ μῦθοι θὰ καταῤῥεύσουν.
Κακὰ τὰ ψέμματα… Οἱ ἀνάγκες τῆς χώρας μας σὲ ἀσθενοφόρα εἶναι, ὅπως ἀντιλαμβάνομαι, πολλαπλασία αὐτῆς ποὺ μᾶς ὁμολογοῦν. Αὐτὸ εὔκολα γίνεται ἀντιληπτό, λόγῳ τῆς ἰδιαιτερότητος τοῦ τόπου μας καὶ λόγῳ τῶν πολλῶν, ἀπομεμακρυσμένων ἀπὸ τὰ διάφορα κέντρα, περιοχῶν. Συνεπῶς ἐξ ἴσου ἀναγκαία εἶναι ἡ παρουσία ἀσθενοφόρου σὲ ἕνα νησὶ δέκα κατοίκων, ὄπως καὶ σὲ ἔνα νησὶ χιλίων κατοίκων. Ἡ ἀνθρώπινος ζωὴ δὲν γίνεται νὰ παίζεται στὰ ζάρια καὶ στὰ στοχηματζήδικα.
Κατ’ ἐπέκτασιν ἡ παρουσία ἀσθενοφόρου δὲν γίνεται νὰ κρίνεται ὡς ἀναγκαία βάσει πληθυσμιακῶν κριτηρίων, παρὰ μόνον βάσει διασπορᾶς πληθυσμοῦ. Αὐτὸ ἀκριβῶς θὰ ἔπρεπε νὰ κυττᾷ ἔνα κράτος ποὺ σέβεται τὸν πολίτη του, μὲ στοιχειώδεις βαθμοὺς ἀνταποδοτικότητος. Ἀλλά τί σᾶς γράφω; Ὄνειρα θερινῆς νυκτὸς εἶναι αὐτά.
Παρ’ ὄλα αὐτά, ἐὰν κι ἐφ΄ ὄσον θὰ ἀποφασισθῆ ἡ προμήθεια ἀσθενοφόρων, ἔνα εἶναι βέβαιον: οὐδέποτε θὰ ληφθῇ στὰ ὑπ’ ὄψιν αὐτὴ ἡ ἀνάγκη.
Ἕνα παιχνίδι ἐντυπώσεων λοιπόν, ὅπως τόσα καὶ τόσα ἄλλα, ποὺ ἀποκρύβει τὴν ἀλήθεια, δίδοντας πιστώσεις χρόνου στὰ ῥεμάλια τῶν (φερομένων ὡς) κυβερνήσεων, πρὸ κειμένου νὰ φθάσουμε στὸ «μὴ παρέκει» καὶ νὰ «δικαιολογηθῇ» (ὀψέποτε) μία «ἐπένδυσις» γιὰ τὴν ὑγεία. Μία «ἐπένδυσις» πού, πολὺ πιθανόν, νὰ ἐμπεριέχῃ καὶ τμῆμα τῆς ὑλοποιήσεως τῶν ὀνειρώξεων τοῦ μπιμπικίου.
Ἔως τότε νὰ προσευχόμεθα, ἅπαντες, γιὰ νὰ μὴν μᾶς συμβῇ κάτι, ποὺ θὰ μᾶς ὑποχρεώση νὰ προσφύγουμε, λόγῳ ἀνάγκη μας, στὴν βοήθειά τους.
Κοινῶς, ἐὰν δὲν ἔχουμε χρήματα γιὰ νὰ μισθώσουμε, ἐὰν ἀπαιτεῖται, ἀκόμη κι …ἐλικόπτερο, λυπᾶμαι, παίξαμε καὶ χάσαμε. Τόσο φθηνὰ ἀξίζουν, κατ’ αὐτὰ τὰ σούργελα, οἱ ζωές μας.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.