Πρὸ ἑνὸς ἔτους ἕνα παλληκάρι ἔπεσε ἀπὸ σφαῖρες Ἀλβανῶν στοὺς Βουλιαράτες τῆς Βορείου Ἠπείρου, διότι, ἐπισήμως πάντα, ὕψωσε τὴν ἑλληνικὴ σημαία στὸ σημεῖο ταφῆς Ἑλλήνων πολεμιστῶν τοῦ ἑλληνο-ἰταλο-ἀλβανικοῦ πολέμου.

Πρὸ ἐτῶν ἔνα ἄλλο παλληκάρι ἔπεσε, μὲ τὰ ἴδια προσχήματα, στὴν Κύπρο, στὸν τόπο δολοφονίας τοῦ ἐξαδέλφου του.

Δύο θυσίες ἄστοχες, γιὰ τοὺς λογικούς…
Δύο θυσίες ἀνούσιες, γιὰ τοὺς γνωστικούς.
Δύο θυσίες προβληματικές, γιὰ τοὺς διπλωμάτες.

Δύο θυσίες τῶν …τρελλῶν, ποὺ ἀποτελοῦν τὶς κοινωνικὲς ἐξαιρέσεις, ἐδῶ καὶ αἰῶνες.

Γιατί νά ἀσχοληθοῦμε ὅμως μέ αὐτές τίς θυσίες, εἰδικῶς τώρα πού οἱ (φερόμενοι ὡς) κυβερνῶντες «μας» ἐπιλέγουν νά …λειάνουν τόσο πολύ τίς ἐθνικές μας συνειδήσεις, ἔως καί νά τίς ἐξαφανίσουν; Ποιά ἡ χρησιμότης τους; Καί γιατί, εἰδικῶς τώρα, πού τόσα ἄλλα μᾶς ἀπασχολοῦν, νά πρέπῃ νά ἀπασχοληθοῦμε καί μέ αὐτές τίς θυσίες;

Ἡ θυσία τοῦ …τρελλοῦ, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, δὲν ἦταν κάτι ἀνούσιον καὶ τυχαῖον. Λειτουργοῦσε πάντα ὡς ἀφορμὴ γιὰ μεγάλες ἀνατροπές, ἐφ΄ ὅσον ὁ …τρελλὸς δὲν ἦταν κάποιος ἀδαὴς ἢ κάποιος ἀσυνείδητος ἢ κάποιος ἀθῷος. Ἦταν πάντα καὶ γνώστης καὶ ἀποφασισμένος. Κι αὐτὲς ἀκριβῶς οἱ θυσίες, ἱστορικῶς καὶ μόνον, ἦσαν τόσο «χρήσιμες» ποὺ ἐπάνω τους ἐπάτησαν ἀμέτρητες ἀνατροπές, κοινωνικὲς καὶ πολιτικές, ποὺ ἔφεραν ἀπίστευτες καὶ ἀπερίγραπτες ἀναταράξεις. Συνήθως δὲ ἦσαν κάτι σὰν …«συνθήματα» γιὰ τὰ ἐπακόλουθα.

Ἂς εἴμαστε λοιπὸν ἑστιασμένοι στὰ εὑρύτερα γεγονότα γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ κατανοήσουμε πολλὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα, ἐκ πρώτης ὄψεως, διακρίνονται.
Ἡ θυσία τοῦ …τρελλοῦ, εἰδικῶς τώρα, δὲν εἶναι τυχαία καὶ ἀνούσια.
Εἶναι κάτι πολὺ μεγαλύτερον, πού, γιὰ τὴν ὥρα ναὶ μὲν ἀδυνατοῦμε νὰ ἐρμηνεύσουμε, ἀλλὰ σαφῶς ἀποτελεῖ οὐσιώδη «κρίκο» σὲ μίαν ἁλυσίδα γεγονότων, ποὺ ἤδη ξεκίνησαν.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Οἱ, στὴν πραγματικότητα, στυγερὲς δολοφονίες (κατ’ ἄλλους ἐκτελέσεις) τῶν παλληκαριῶν δὲν δηλώνουν σκέτο τὴν σκληρότητα τοῦ δολοφόνου, ἀλλὰ κυρίως τὴν …ἀπελπισία του. Ὁ …τρελλὸς ἔπαυσε νὰ κρύβεται καὶ βγῆκε στὸ φῶς. Κι ὁ …τρελλὸς πάντα ἦταν τὸ πρόβλημα γιὰ τὰ καθεστῶτα.

Κύπρος 1996 καὶ Βόρειος Ἤπειρος 2018.
Πανομοιότυπες δολοφονίες, πανομοιοτύπων καθεστώτων, ποὺ λάθρα κατέλαβαν ἐδάφη (καὶ φυσικὰ λαούς) ποὺ δὲν τοὺς ἀνήκουν… Καὶ τὸ γνωρίζουν… Ἐμεῖς τὸ ἀγνοοῦμε…

Τὰ ἐδάφη, σὰν ἐδάφη, ἴσως νὰ μὴν εἶχαν ἀξία, ἐὰν αὐτοὶ ποὺ τὰ κατοικοῦσαν ἦσαν τυχαῖοι.
Δὲν εἶναι… Καὶ οὔτε θὰ μείνουν ὡς τυχαῖοι… Θυσίες πολλὲς γιὰ τοὺς ἀκρίτες, ποὺ πάντα φαίνονταν ἀνούσιες, ἀλλὰ τώρα πιὰ δὲν εἶναι. Ὁ θάνατος τοῦ παλληκαριοῦ δὲν θὰ μείνη …«ἄκαρπος»!!! Εἶναι μία ἀκόμη, ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐκεῖνες, λεπτομέρεια ποὺ κάτι σηματοδοτοῦν. Δὲν ξέρω ἐὰν θὰ προλάβουμε νὰ μάθουμε τὸ τὶ ἀκριβῶς σηματοδοτεῖ, μὰ σίγουρα αὐτὸ ποὺ ξεκίνησε δὲν εἶναι τόσο μικρό, ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τὸ ἀγνοήσουμε. Ὁ Κατσίφας δὲν ἦταν ἀδαὴς ἀλλὰ γνώστης, ἂν καὶ ὑπὲρ τοῦ δέοντος …τρελλός γιὰ νὰ θέσῃ ἀκόμη καὶ σὲ κίνδυνο τοὺς συμπατριῶτες του. Ὅμως κάτι τέτοιο, ἐπὶ τοῦ παρόντος εἶναι δευτερεῦον, ἐφ΄ ὅσον σὲ μίαν κοινωνία …λογικῶν ἡ …τρέλλα ἀποδεικνύεται πιὸ δραστική, ἀπὸ πολλὲς καὶ διαφόρων τύπων …λοβοτομές!!!

εἰκόνα καὶ εἰκόνα