Χρειάζεται θάῤῥος γιὰ νὰ προχωρήσουμε…Ὄχι τέτοιο ἀκριβῶς θάῤῥος σὰν αὐτὸ ποὺ χρειάζονται οἱ γενναῖοι πολεμιστὲς τῆς κάθε μάχης, διότι ἐμεῖς δὲν καλούμεθα νὰ κρατήσουμε ὅπλα ποὺ σκοτώνουν στὰ χέρια μας. Ἄλλο θάῤῥος χρειάζεται. Ἐκεῖνο τὸ θάῤῥος ποὺ θὰ μᾶς ὑποχρεώση νὰ κυττάξουμε μέσα μας, νὰ «σκαλίσουμε» τὶς ἐπίπλαστες φοβίες μας, νὰ καταργήσουμε μίαν πρὸς μίαν ὅλες τὶς ἁλυσίδες μας καὶ νὰ καταλήξουμε «γυμνοὶ» ἀπὸ περιττά, μόνοι μας, ἐμεῖς κι ὁ ἑαυτός μας.
Δὲν εἶναι εὔκολη ἡ ἀπόφασις, μὰ εἶναι ἀναγκαία, διότι αὐτὸ τὸ «ξεκαθάρισμα» θὰ μᾶς ὁπλίση μὲ ἄγνωστες σὲ ἐμᾶς δυνάμεις μά, κυρίως, μὲ ὅπλα τέτοια, ποὺ δύνανται νὰ ἀντιμετωπίσουν κάθε ἀπειλή. Κυρίως ὅμως θὰ μᾶς ἐπιτρέψουν, ὅλες αὐτὲς οἱ διαδικασίες, ἐπὶ τέλους, νὰ διακρίνουμε σαφῶς καὶ ἀπόλυτα τὸ τί πρέπει νὰ πράξουμε καὶ ποῦ πρέπει νὰ πορευθοῦμε.
Ὅσο ἐμεῖς καθυστεροῦμε, τόσο ἐκείνη ἡ πολυπόθητος αἴσθησις τῆς Ἐλευθερίας καθυστερεῖ καὶ τόσο ὀδυνηροτέρα θὰ εἶναι ἡ διαδικασία. Διότι ἄλλο νὰ συμβοῦν τὰ πράγματα ἁπλᾶ, κατ’ ἐπιλογήν, ὁμαλά, μὲ τὶς ὅποιες μικρὲς ἢ μεγάλες ἀναταραχές, κι ἄλλο νὰ συμβοῦν ἀπότομα, ξαφνικά, ὅλα μαζύ. Ἡ ἀκραία πίεσις τῆς δευτέρας περιπτώσεως εἶναι τόσο σκληρή, ποὺ δύσκολα ἀντέχεται.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.