Τὸ κλειδὶ τῆς ποιότητος τῆς ζωῆς μας βρίσκεται στὸ πῶς ἀντιλαμβανόμαστε τὸν κόσμο.
Δηλαδὴ στὸ ποῦ κατευθύνουμε τὴν δύναμη τῆς προσοχῆς μας.

Ἡ προσοχή μας εἶναι ἀπὸ τὴν φύση τῆς ἐπιλεκτική, μπορεῖ να εἶναι ἑστιασμένη σὲ αὐτὸ ποὺ λείπει ἡ σὲ αὐτὸ ποὺ ὑπάρχει.

Ἂν κάποιος ἐστιάζεται μονίμως σὲ αὐτὸ ποὺ λείπει τότε ἀποσπᾶ ἀπὸ τὴ ζωή τοῦ πολλὲς σημαντικὲς ἐμπειρίες, γιατὶ ἐπιμένει νὰ παρατηρῇ τὸ ἀνεκπλήρωτο.

Ἂν ἡ προσοχὴ εἶναι στραμένη σὲ αὐτὸ ποὺ ὑπάρχῃ, σημαίνει ὅτι τὸ ἄτομο ἀναγνωρίζει τὴν ἀξία τοῦ ὑπαρκτοῦ, ἀποδέχεται αὐτό ποὺ ὑπάρχει καὶ τότε αὐξάνεται ἡ ἠρεμία του, ἡ ἱκανότητά του νὰ παίρνῃ χαρὰ ἀπὸ τὴν ζωὴ καὶ τότε ἡ σχέσις μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους γύρω του εἶναι ἁρμονικές.

Γιῶτα Σούσουλα

φωτογραφία