Ὅσο ἐμεῖς κυττᾶμε νὰ διορθώσουμε τὰ λάθη τοῦ κόσμου μας, ἐνᾦ ἀδυνατοῦμε νὰ ἐξέλθουμε τῆς καθημερινότητός μας γιὰ νὰ παρατηρήσουμε ἐξ ἀποστάσεως καὶ δίχως συναισθηματικὲς ἐξαρτήσεις, αὐτὸν τὸν κόσμο, δυστυχῶς μας, ἐπαναλαμβάνουμε διαρκῶς τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια λάθη. Κι αὐτὸ διότι εἴμαστε κύτταρα αὐτοῦ τοῦ λάθος κόσμου καί, κατ’ ἐπέκτασιν, ἐμποτισμένοι μὲ τὶς λάθος ἀντιλήψεις, μὲ τὶς λάθος ὀπτικὲς καί, φυσικά, μὲ τὶς λάθος ἐκτιμήσεις. Θέλουμε δὲν θέλουμε εἴμαστε μέρος τοῦ λάθους.
Γιὰ νὰ παύσουμε νὰ λειτουργοῦμε λοιπὸν ὡς μέρος τοῦ λάθους, ἐκτιμῶντας λάθος τὶς καταστάσεις, πορευόμενοι ἀπὸ λάθος διαδρομὲς καὶ λαμβάνοντας τὶς λάθος ἀποφἀσεις, ὀφείλουμε, γιὰ ἀρχή, νὰ ἀποστασιοποιηθοῦμε, ὅσο τὸ δυνατόν. Ἐν συνεχείᾳ, ἐὰν κι ὅταν τὸ ἐπιτύχουμε, θὰ διαπιστώσουμε πὼς σαφῶς καὶ ὑπάρχουν ἀμέτρητα στοιχεία ποὺ δὲν συνυπολογίσαμε γιὰ νὰ καταλήξουμε στὰ συμπεράσματά μας. Καί, τέλος, θὰ ἀρχίσουμε, σιγὰ σιγά, νὰ ἀλλάζουμε θέσεις καὶ νὰ προσαρμόζουμε σὲ ἄλλες βάσεις τοὺς σχεδιασμούς μας, διότι ὅσο ἐξασκούμεθα στήν, ἐξ (ὅλο καὶ διαρκῶς αὐξανομένης) ἀποστάσεως ἐπεξεργασία τῶν δεδομένων, τόσο θὰ καθαρίζη ἡ σκέψις μας, θὰ αὐξάνεται ἡ διαύγειά μας καὶ θὰ ἀντιλαμβανόμεθα σφαιρικότερα τὸν κόσμο μας.
Αὐτὸ ὅμως εἶναι καὶ τὸ ποθούμενον. Νὰ ἐπιτύχουμε, ἐπὶ τέλους, στὸ νὰ αἰσθανθοῦμε κύτταρο τοῦ κόσμου μας κι ὄχι ἀπεκομμένες μονάδες.
Ἡ κάθε διαδρομὴ ξεκινᾶ ἀπὸ ἔνα πρῶτο κι ἀποφασιστικὸ βῆμα.
Νομίζω πὼς αὐτὸ τὸ πρῶτο μας βῆμα εἶναι ἡ ἀπαρχὴ πολλῶν ἄλλων, ποὺ θὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ ἐξέλθουμε τοῦ λάθους καὶ νὰ διακρίνουμε, γιὰ πρώτη φορά, τὸ ποῦ ἀκριβῶς εἶναι τὸ Ἀληθές, τὸ Δίκαιον καί, τελικῶς τὸ Ἐλεύθερον.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.