Ὅπως ἠδη ἔχουμε δηλώσει, δημοσίως, ἡ σελὶς filonoi.gr «ἀδρανοποιεῖται» – σὲ γενικὲς γραμμὲς- δίχως ὅμως τελικῶς νὰ «κλείνῃ». Ἂν καὶ ἀρχικῶς, γιὰ καθαρὰ προσωπικοὺς λόγους, ἀπεφάσισα νὰ «κλειδώσῃ» ἐν τελῶς ἡ σελίς, ἐν τούτοις, ἀκριβῶς διότι μοῦ ἐζητήθη πολλάκις, ἀπεφάσισα νὰ ἀφήσω τὰ κείμενα ἐλεύθερα ξανά. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς δὲν ἀλλάζει ἡ ἀρχική μου ἀπόφασις … Συνέχεια
Γιατί; Ὄχι, δὲν θέλω νὰ τυραννήσω κάποιους. Τὸ μόνον ποὺ θέλω εἶναι νὰ μάθω!!! Μόνον νὰ μάθω! Οἱ παπποῦδες μας κάποτε, πολὺ κάποτε, ἔγραφαν μὲ κεφαλαῖα. Γιατί ἔγραφαν ἔτσι; Πῶς κατάφερναν καί διάβαζαν τά σημεῖα στίξεως, τά πνεύματα καί τούς τόνους; Γιατί ἐμεῖς ὅταν βλέπουμε κάτι σάν αὐτό:
Κάποιες φορὲς στὴν ζωή μας ἐμφανίζονται τὰ δύσκολα. Αὐτὰ τὰ δύσκολα εἶτε προέρχονται ἀπὸ δικές μας ἀβλεψίες εἶτε ἀπὸ ἄλλων, μὰ πάντα φέρνουν ἐμπόδια, ποὺ γεννοῦν προβληματισμοὺς καὶ ὀργὴ καὶ θλίψεις καὶ ἀγωνίες καὶ φόβους καὶ ἀνασφάλειες… Καὶ ἴσως, ἀρκετὲς φορές, νὰ μᾶς ἀκινητοποιοῦν.
Καθημερινῶς, σὲ κάθε μας ἐπικοινωνία, δραστηριότητα ἢ προβληματισμό, ἕνας πλούτος αἰσθημάτων μᾶς κατακλύζει. Ἄλλοτε αὐτὰ εἶναι εὐχάριστα καὶ ἄλλοτε μᾶς ἀναστατώνουν. Πόσο ὅμως χρήσιμα γιά ἐμᾶς εἶναι αὐτά; Ἤ, ἄλλως, πόσο εἶναι ἐφικτό νά τά χρησιμοποιήσουμε πρό κειμένου νά γνωρίσουμε τούς ἑαυτούς μας μά, κυρίως, νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς προσκολλήσεις καί τίς ἐμμονές μας;
Κι ὄχι μέσον μαθήσεως. Ἡ πραγματικὴ μάθησις εἶναι ἔξω ἀπὸ τὰ βιβλία. Ἁπλῶς ἀπὸ τὰ βιβλία ἀποκτοῦμε ἐκεῖνες τὶς ἀπαραίτητες πληροφορίες γιὰ νὰ μαζέψουμε τὰ ἀναγκαῖα «κλειδιά» ποὺ θὰ χρειασθοῦμε στὸ ταξείδι μας πρὸς τὴν γνῶσιν.
Καὶ μόνον γιὰ αὐτὰ πρέπει νὰ μιλᾶμε μετὰ βεβαιότητος… Μόνον αὐτὰ ἀποτελοῦν δική μας ἐμπειρία… Μόνον αὐτὰ «ἀκτινοβολοῦν» τὶς δικές μας γνώσεις… …καὶ ἀκριβῶς ἐκεῖ κρύβεται ὁ ὀμορφιὰ τοῦ κόσμου μας.
Γιά τό …ταξείδι τῆς γνώσεως ἤ μόνον γιά τό …ταξείδι τῆς ἐμπειρίας τῶν αἰσθήσεων εἴμαστε ἐδῶ;
…γιὰ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὸ τὶ εἶναι τὸ Σύμπαν! Διότι πρέπει νὰ νοιώσῃς τὸ κέντρον τοῦ κόσμου μας, γιὰ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὸ πῶς λειτουργεῖ ὀ κόσμος μας.
