Κάθε ἡμέρα κι ἕνα νέο …στοίχημα ζωῆς!!!

Ὁλίγον …βαρύγδουπος ὁ σημερινός μας τίτλος.
Μὰ ἄς τὸν ἀναλογισθοῦμε γιὰ λίγο…
Ἄς σκεφθοῦμε τὸ πῶς πράγματι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ κάθε μας ἡμέρα. Συνέχεια

Ὁ Ἔρωτας γιὰ τὴν ζωή…

Κόκκινο ἄγγιξε κουμπί, τοῦ ἔρωτα σημάδι,
τρυφερὸ ἂς εἰν’ τὸ κτύπημα καὶ ἁπαλὸ σὰν χάδι… Συνέχεια

Λύσεις θέλουμε ἤ παρατάσεις;

Κάθε πρόβλημα γιὰ νὰ λυθῇ ἐπιβάλλεται νὰ ἀναλυθῇ μὲ τέτοιον τρόπο, ὥστὲ νὰ ἀκολουθηθοῦν τὰ ἀντίστροφα βήματα ποὺ τὸ ἐδημιούργησαν. Συνεπῶς, ἐφ΄ ὅσον πρωτίστως κατανοήσουμε αὐτὴν τὴν ἀρχή, ποὺ εἶναι πασιφανής, εὔκολα συμπεραίνουμε πὼς κάθε πρόβλημα ἐμπεριέχει στὰ δομικά του στοιχεία καὶ τὶς λύσεις του. Κατ’ ἐπέκτασιν τὸ κάθε πρόβλημα δὲν ἀπαιτεῖ ἀπὸ ἐμᾶς πλέον πράξεις ἀλλὰ προβληματισμούς, ἀναλύσεις καὶ ἰδέες. Συνέχεια

Οἱ δύο κόσμοι μας…

Ὁ «κόσμος τοῦ Πρέπει» μας καὶ ὁ «κόσμος τοῦ Θέλω» μας.
Ὁ «κόσμος τῆς …ἡμέρας» καὶ ὁ «κόσμος τῆς …νυκτός».Ὁ κόσμος ὁ πλαστὸς καὶ ὁ κόσμος ὁ πραγματικός…

Συνέχεια

Οἱ στιγμές μας… Δῆλα δὴ ἡ Ζῳή μας!!!

Οἱ στιγμές μας, αὐτὲς ποὺ μᾶς σημαδεύουν, εἶναι πάντα πρόσκαιρες καὶ δὲν ξεπερνοῦν σὲ διάρκεια τὰ μερικὰ δευτερόλεπτα ἢ λεπτά. Κι ὅμως… Δὲν παύουν διαρκῶς νὰ μᾶς ἀποδεικνύουν πὼς στὴν πραγματικότητα αὐτὲς οἱ στιγμὲς εἶναι Ὅλη ἡ ζωή μας. Συνέχεια

Δὲν εἶναι ἰσόβιος κατάστασις ἡ …μητρότης!!!

Ἔνστικτον τῆς μητρότητος… Ἐάν, μὲ ἀπολύτως λογικὰ πρίσματα, παρατηρήσουμε αὐτὴν τὴν διαδικασία, θὰ διαπιστώσουμε πὼς πρόκειται γιὰ μίαν ἀπολύτως καὶ καθαρὰ ὑποστηρικτικὴ διαδικασία, μικρᾶς -ἀναλογικῶς-  διαρκείας, γιὰ τὰ βρέφη, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχῃ συγκεκριμένο χρονικὸ ὁρίζοντα, ἔως ἐκείνης τῆς στιγμῆς ποὺ θὰ μποροῦν νὰ σταθοῦν μόνα τους στὸν κόσμο. Ἐὰν δὲν ὑπῆρχε θὰ ἔπαυε ἀπὸ καιρὸ ἡ ζωὴ στὸν πλανήτη.
Συνέχεια