Στὴν νεωτέρα ἑλληνικὴ ἱστορία εἶναι λογικὸ τὸ στραπατσάρισμα οἱουδήποτε προσώπου.
Ἔτσι μπορεῖ νὰ κριτικάρῃς ἀρνητικὰ καὶ σκαιά, ἀκόμη καὶ τὸν Κολοκοτρώνη, ἢ τὸν Παῦλο Μελά, τὴν δεξιά, τὸ κέντρο καὶ τὴν ἀριστερὰ ἀκόμη.
Τὸ μοναδικὸ πρόσωπο ἐκτὸς κριτικῆς, ἡ μοναδικὴ ἑλληνικὴ αὐθεντία εἶναι ὁ Βενιζέλος.