Θὰ ξεπεράσουμε (καὶ θὰ σπάσουμε) ὅλα τὰ Ὅρια…

Θὰ ξεπεράσουμε (καὶ θὰ σπάσουμε) ὅλα τὰ Ὅρια…

Ὅλα τὰ ὅρια… Ὅλα τὰ πλαστὰ ὅρια… Ὅλα τὰ ὅρια ποὺ ἄλλοι μᾶς ἐπέβαλαν, μὲ ὅλα τὰ μέσα, ἐδῶ καὶ αἰῶνες… Τὰ ὅρια τῆς ὑπομονῆς μας… Τὰ ὅρια τῶν ἀντοχῶν μας… Τὰ ὅρια τῶν ἀνοχῶν μας… Τὰ ὅρια τῆς ὑποταγῆς μας…

Βῆμα τῷ βῆμᾳ ξεκινᾶ τὸ ταξείδι μας γιὰ τὴν Ἐλευθερία!!!

Βῆμα τῷ βῆμᾳ ξεκινᾶ τὸ ταξείδι μας γιὰ τὴν Ἐλευθερία!!!

Σὰν αὔριο ἔχουμε νὰ θυμηθοῦμε μίαν ἐπέτειο, ποὺ γιὰ κάποιες δεκαετίες, λειτουργοῦσε ἀπολύτως συμβολικά, γιὰ τὴν πλειοψηφία τῆς κοινωνίας μας.  Μία ἐπέτειος ὅμως ποὺ στὴν πραγματικότητα ἀποκρύπτει μεγάλο μέρος ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ μᾶς κρατοῦσε δεσμίους τόσα χρόνια σὲ ψευδῆ σύμβολα καὶ πρότυπα. Ὄχι διότι τὰ παιδιὰ ποὺ πράγματι ἐπίστευσαν στὰ σύμβολα τοῦ Πολυτεχνείου ἔλεγαν … Συνέχεια

Χανόμαστε στά περιττά;

Χανόμαστε στά περιττά;

Ναί, διαρκῶς. Χάνουμε τὴν  οὐσία καὶ παραμένουμε στὰ περιτυλίγματα. Καὶ τὰ περιτυλίγματα εἶναι ἀμέτρητα, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τὰ πετάξουμε μονομιᾶς. Χρειάζεται χρόνος καὶ εἰλικρινὴς ἐνασχόλησις μὲ τὸ εἶναι μας γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε, συναισθηματικῶς, ἀπὸ τὸ «ἔχειν» μας.

Δυνάστες ὑπάρχουν διότι ὑπάρχουν …θύματα!!!

Δυνάστες ὑπάρχουν διότι ὑπάρχουν …θύματα!!!

Καί, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, αὐτοθυσιαζόμενα θύματα. Θύματα ποὺ αὐτοβούλως ἐπιλέγουν νὰ θυσιασθοῦν, διότι εἶναι εὐκολότερον νὰ εἶναι …νεκρά, παρὰ ζωντανὰ καὶ πολεμιστές!!!

Στὸν παλαιὸ κινηματογράφο… (ἀναδημοσίευσις)

Στὸν παλαιὸ κινηματογράφο… (ἀναδημοσίευσις)

Καουμπόηδες καὶ ἰνδιάνοι, Ῥωμαῖοι καὶ βάρβαροι, ἀλλὰ καὶ δάκρυ ἀπὸ ἑλληνικὰ μελό, γέμιζαν τὴν ὀθόνη τοῦ Κινηματογράφου ΑΣΤΥ στὴν Πλατεῖα Ὄλγας. Τὸ φιλοθεάμον κοινό, περίμενε καρτερικὰ νὰ ἀνοίξῃ ἡ πόρτα γιὰ τὴν νέα παραστάση.. …Κοντὰ στὴν διασταύρωση τῆς ὁδοῦ Κολοκοτρώνη μὲ τὴν ὀδὸ Μαιζῶνος!!!

Ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς …Σοφίας!!!

Ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς …Σοφίας!!!

Ὁ ναὸς τῆς Ἀγίας τοῦ θεοῦ Σοφίας στὴν Κωνσταντινούπολιν, ὡς γνωστόν, ἦταν ναὸς ἀφιερωμένος στὴν θεὰ τῆς Σοφίας Ἀθηνᾶ.