Ὑπὲρ τοῦ Ὅλου

Ὑπὲρ τοῦ Ὅλου

Ἀπὸ τὴν πρώτη μας ἀνάσα παραμένουμε κύτταρα ἑνὸς εὑρυτέρου ὀργανισμοῦ. Ἔργο μας, συνειδητὸ ἤ μή, ἀλλὰ πάντα ἰσόβιον, εἶναι τὸ νὰ ἐργαζόμεθα διαρκῶς γιὰ νὰ ἐπιβιώσῃ αὐτὸς ὁ ὀργανισμός, μὲ ὅσο τὸ δυνατὸν καλλιτέρα ὑγεία. Ἐὰν ὅμως, γιὰ κάποιον λόγο, αὐτὸς ὀ ὀργανισμὸς ἔχει δηλητηριασθῆ ἢ μεταλλαχθῆ, τότε ἢ ποὺ θὰ πεθάνουμε μαζύ του ἢ … Συνέχεια

Ἡ «θυσία» μας γιὰ τοὺς ἄλλους ΔΕΝ εἶναι προσφορά.

Ἡ «θυσία» μας γιὰ τοὺς ἄλλους ΔΕΝ εἶναι προσφορά.

Ἀκούω παρὰ πολλοὺς ἀνθρώπους νὰ λὲν ὅτι ζοῦν σὲ μιὰ ζωὴ ποὺ δὲν τοὺς ἀρέσει, ἀλλὰ τὸ κάνουν γιὰ τὰ παιδιά τους, γιὰ τοὺς γονεῖς τους καὶ γενικὰ γιὰ τοὺς ἄλλους. Ὁ ῥόλος τοῦ μάρτυρος φυσικὰ πάντα ἀπονέμεται ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἰδίους.

Ἐν οἴκῳ…

Ἐν οἴκῳ…

 Λίγο …παραπλανητικὸς ὁ σημερινός μας τίτλος, ἀλλὰ …ὄχι καὶ τόσο. Διότι πράγματι, τὰ πολλά, τὰ σημαντικά, τὰ σπουδαῖα ἐν οἶκῳ μᾶς συμβαίνουν.

Ὅλοι μαζύ ἤ ὄχι;

Ὅλοι μαζύ ἤ ὄχι;

Ὅλες οἱ μέθοδοι ἐκπαιδεύσεως τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, περιλαμβάνουν μίαν βασικὴ «ἀρχή»: τὸ νὰ ἐκπαιδεύουν τὸν ἄνθρωπο στὸ νὰ πιστεύῃ, σὲ ὅλην τὴν διάρκεια τοῦ βίου του, πὼς πάντα ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἄλλους, καλοὺς ἤ κακούς, καὶ πὼς μόνον ἐὰν συμφωνήσουν ὅλοι, ἤ οἱ περισσότεροι, θὰ μπορέση νὰ ἀλλάξῃ τὰ δεδομένα.

Ἄς γίνουμε …Ἡλιακτίδες!!!

Ἄς γίνουμε …Ἡλιακτίδες!!!

  Πάντα γύρω μας θὰ ὑπάρχουν αὐτὰ ποὺ δὲν μᾶς ἀρέσουν. Πάντα κάπου ἐκεῖ ἔξω θὰ ὑπάρχουν αὐτοὶ ποὺ δὲν συμφωνοῦν μὲ τὴν ἐλευθερία τῶν ἄλλων. Πάντα θὰ ἐμφανίζονται κάποιοι ποὺ ἀρέσκονται στὶς καταστροφὲς καὶ στὶς ἀτιμίες… Μὰ ἐὰν θέλουμε νὰ ἀλλάξουμε κάτι σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἴσως ἔφθασε ἡ στιγμὴ ποὺ πρέπει νὰ πάψουμε … Συνέχεια