Ὅσο οἱ καθημερινές μας πιέσεις πολλαπλασιάζονται, σὲ ἀτομικὰ καὶ κοινωνικὰ ἐπίπεδα, τόσο ἡ ἀμφιβολία φωλιάζει μέσα μας καὶ τόσο περισσότερο ἀναφύονται κάθε λογῆς φόβοι καὶ ἀνασφάλειες. Λογικῶς καὶ μόνον ὅλα μᾶς ὁδηγοῦν σὲ μίαν ἀχαρτογράφητο ἄβυσσο, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες, ποὺ διαρκῶς δυσχεραίνουν, κάτι μέσα μας μᾶς ὑπενθυμίζει διαρκῶς πὼς πρέπει … Συνέχεια
Ἡ βασιλεία τῆς καφρίλας εἶναι γεγονὸς καὶ ὅλοι μας ἀντιλαμβανόμεθα πὼς πρὸ πολλοῦ ἔχει καταπατήση κάθε Ὅριον. Ὅμως, ἐπὶ τέλους, δὲν ἀρκεῖ πλέον μόνον νὰ τὸ βλέπουμε ἀλλὰ καὶ νὰ περιορισθῇ!!!
Ἀρκεῖ νὰ κάνουμε τὸ πρῶτο βῆμα. Ἀρκεῖ νὰ λάβουμε τὶς ἀποφάσεις μας καὶ νὰ δεσμευθοῦμε γιὰ αὐτές…
Συνήθως αὐτὸ ποὺ (στὰ μάτια μας) φαίνεται νὰ γυαλίζῃ εἶναι ἕνα μικρό, σπασμένο, βρωμερὸ καθρεπτάκι, ποὺ ἐμφανίζει μόνον ἀντίγραφα μίας εἰκόνος καὶ οὐδέποτε τὴν πραγματική.
Ἔχουμε πεισθῆ, λόγῳ τῆς πολλῶν αἰώνων ἐκπαιδεύσεώς μας, νὰ θεωροῦμε πὼς ἄλλοι κινοῦν τὰ νήματα γύρω μας. Ἔχουμε ἐπίσης πεισθῆ πὼς δὲν θὰ ἐπιτύχουμε κάτι, ἐὰν δὲν συγκροτηθοῦν οἱ ἀναγκαῖες ἐκεῖνες δυνάμεις ποὺ θὰ σχηματίσουν μίαν σχετικὰ σημαντικὴ πλειοψηφία, γιὰ νὰ μαχηθῇ, ὅπου κι ὅταν ἀπαιτηθῇ, γιὰ νὰ μᾶς ἀπελευθερώσῃ. Ἔχουμε τέλος πεισθῆ πὼς κάθε … Συνέχεια
Τὸ δυσκολότερον σημεῖον-κλειδὶ ποὺ ὀφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε, ἐὰν κι ἐφ’ ὅσον πράγματι λαχταροῦμε νὰ βιώσουμε ἐπὶ τέλους ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ἀπαιτῶνται, γιὰ νὰ ἀνακτήσουμε τὴν ἐλευθερία μας, εἶναι ἕνα καὶ μοναδικό: νὰ γίνουμε ἐμεῖς πράγματι ἐλεύθεροι Ἄνθρωποι.
