Κυνηγώντας τὴν ἐμπειρία…

Πολλὲς φορές, δίχως νὰ τὸ συνειδητοποιοῦμε, ἐπιτρέπουμε στὸν φόβο νὰ μᾶς σκιάζει κάθε μας σκέψιν, συναίσθημα, ὄνειρο.
Μία ἀμυδρὴ σκιά του ὅμως, τόσο μικρή, ποὺ δὲν γίνεται εὔκολα ἀντιληπτή, ἀκόμη κι ἀπὸ εἰδικούς. Συνέχεια

Δὲν ὑπάρχουν μυστικά…

Οὔτε ἀκατανόητες κι ἀσαφεῖς ἔννοιες.
Ὑπάρχει μόνον ἡ δική μας διάθεσις καὶ προθυμία γιὰ νὰ τὰ ἀνακαλύψουμε. Συνέχεια

Γιά πόσους εἶναι ἡ Ἀλήθεια;

 

Γιά ὅλους; Γιά λίγους;

Τὶς ἀπαντήσεις θὰ τὶς λάβουμε μόνον ἀπὸ τὸν μῦθο τοῦ Πλάτωνος.
Ἡ Ἀλήθεια, κατὰ τὸν μῦθο τοῦ Πλάτωνος, εἶναι πάντα διάχυτη καὶ προσβάσιμος γιὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἀντέχουν καὶ θέλουν νὰ τὴν προσεγγίσουν.
Γιὰ αὐτοὺς ποὺ δὲν τυφλώνονται ἀπὸ τὸ φῶς της. Συνέχεια

Θυμός, ὁ φίλος μας…

Θυμός, ὁ χρήσιμος καὶ σπουδαῖος…
Θυμός, ποὺ διαρκῶς γιγαντώνεται…
Θυμός, ποὺ πλέον μᾶς πνίγει… Συνέχεια

Ὁ κόσμος μας εἶναι ὄμορφος γιὰ αὐτοὺς ποὺ εἶναι …ὄμορφοι!!!

Ὁ κόσμος μας κοσμεῖται, διακοσμεῖται καὶ ὑπάρχει χωρὶς ἐμᾶς ἀλλὰ καὶ μὲ ἐμᾶς μέσα του.
Εἴμαστε μία κουκκίδα, τόση δά, στὴν ἱστορία του, ἀλλὰ ἡ ἱστορία του γίνεται κατανοητή, σεβαστή, συνειδητὴ ἀπὸ τὶς …κουκκίδες.
Εἴμαστε τόσο μικροί, μὰ παραλλήλως καὶ τόσο μεγάλοι, ἐὰν συνειδητοποιήσουμε πὼς μὲ τὸν τρόπο μας καὶ τὶς συμπεριφορές μας, ἐπιδροῦμε στὸν δικό μας μικρόκοσμό μας καὶ τὸν κάνουμε νὰ γίνεται καλλίτερος ἤ χειρότερος, ἀναλόγως τῆς ὀπτικῆς μας καὶ τῶν ἐπιθυμιῶν μας. Συνέχεια

Δὲν γίνεται νὰ ἀναγεννηθῇ ὁ κόσμος μας δίχως …ὀνειροπόλους!!!

Ὀνειρεύσου λέμε… Ὀνειρεύσου μὲ ὅλες σου τὶς δυνάμεις… Δῶσε χῶρο καὶ χρόνο στὰ ὄνειρά σου νὰ ἁπλωθοῦν καὶ νὰ κατακλύσουν τὸ εἶναι σου… Ἄφησέ τα νὰ σὲ ποτίσουν σὰν νὰ συμβαίνουν ἤδη… Πότισέ τα μὲ τὴν δύναμιν τῆς Ἀληθείας… Πίστευσε σὲ αὐτὰ καὶ ἐπίτρευσέ τους νὰ μετουσιωθοῦν σὲ κάτι πανανθρώπινον καὶ παγκόσμιον… Γέμισέ τα μὲ πνοὴ καὶ  μοιράσου τα… Αὐτὰ καὶ μόνον αὐτὰ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς δυνάμεών μας…
Συνέχεια