Γιὰ οἰκογενειακοὺς λόγους, βρέθηκα στὸ γενικὸ νοσοκομεῖο Ξάνθης.
Μιὰ σύγχρονη μονάδα, ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 1990, ἀποτελεῖ τὴν μοναδικὴ δομὴ παροχῆς Β’ βαθμίας περιθάλψεως στὸν νομὸ Ξανθῆς, 111.000 κατοίκων.
Θὰ ἀποφύγω τὶς εὔκολες, ἀλλὰ ὑπαρκτὲς συγκρίσεις, μὲ ὁλλανδικὰ ἢ ἄλλα εὐρωπαϊκὰ νοσοκομεῖα, γιατὶ πολὺ ἁπλᾶ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξῃ κάποια σύγκρισις. Οἱ διαφορὲς τεράστιες.
Θὰ σταθῶ μόνον σὲ πράγματα ποὺ πλέον θεωροῦνται αὐτονόητα καὶ Συνέχεια