Εἶναι καιρὸ τώρα ποὺ θέλω νὰ γράψῳ μερικὰ πράγματα, ἀλλὰ δυστυχῶς, γιὰ λόγους χρόνου, τὸ καθυστεροῦσα.
Καὶ σήμερα, ἀφορμῆς δοθείσης ἀπὸ τὴν κουβέντα μίας φίλης, τὸ ἀπεφάσισα.
Μοῦ εἶπε λοιπὸν ἡ φίλη τὸ ἐξῆς: «Ναί, ὁ Σῶῤῥας εἶναι ἀπατεών, ἀλλὰ ὑπάρχουν τὰ παγκόσμια καταπιστεύματα.»
Ποῦ ὑπάρχουν, τήν ἐρώτησα ὅλο ἀπορία, ἀλλὰ κουνοῦσε τὸ κεφάλι…
Κι ἔτσι, μὲ αὐτὰ καὶ μὲ τὰ ἄλλα, ὅπως ἐπίσης καὶ μὲ μερικὲς ἀκόμη ἀφορμὲς ἀπὸ κάτι φανατικοὺς (καὶ μᾶλλον ψυχοπαθεῖς) σωῤῥοέλληνες, τὴν πῆρα τὴν ἀπόφασιν.
Σήμερα λοιπὸν θὰ σᾶς παρουσιάσω δύο πράγματα.
Τὸ ἕνα ἀφορᾶ στὴν συμφωνία τοῦ 1945 (22 Ἰουλίου 1944 ἔπεσαν οἱ σχετικές, διεθνεῖς, ὑπογραφές) γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ ΔΝΤ καὶ τῆς Διεθνοῦς Τραπέζης, μὲ θεματοφύλακα αὐτῶν τὶς ΗΠΑ.
Τὸ ἄλλο ἀφορᾶ στοὺς περιβοήτους διεθνεῖς λογαριασμοὺς τῶν καταπιστευμάτων ποὺ συνυπέγραψαν Ἀλογοσκούφης καὶ Παπούλιας, κατὰ πῶς λέγεται ἀπὸ κάποιους ΚΟΙΝΟΥΣ ἀπατεῶνες.
Ἄς ξεκινήσουμε ἀπὸ τὸ πρῶτο.
(Αὔριο θὰ ἔχουμε τὴν συνέχεια μὲ τὸ δεύτερο μέρος).
ΦΕΚ 315 τοῦ 1945, ὑπογραφὲς ἀπὸ τὸν Σοφούλη, στὶς 26 Δεκεμβρίου 1945, γιὰ τὴν ἐπικύρωσιν, ὑπογραφείσης συμφωνίας, ἀπὸ τὴν βουλή…
Τί μᾶς λέει αὐτό;
Ἐὰν κάνῃ κάποιος τὸν κόπο νὰ τὸ διαβάσῃ, μᾶς λέει, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, πὼς συμφωνοῦν διάφορες χῶρες νὰ ὁρίζουν τὶς ἰσοτιμίες τους βάσει τοῦ δολλαρίου καὶ νὰ ἰδρύσουν τὸ ΔΝΤ, μαζὺ μὲ τὴν Παγκόσμια Τράπεζα. Συνέχεια →