Τὰ πρῶτα κίτρινα φύλλα ἀναδεύονται
φέρνοντας ἂρωμα φθινοπώρου
Καὶ εἶναι αὐτὴ ἡ προσμονὴ
ποὺ πλανιέται καὶ ὑπόσχεται.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Λόγος
Ὁ Αὐτομέδων καὶ τὰ ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως
Automedon with the Horses of Achilles, Henri Regnault,1868
Ἡ Ποδάγρη ἦταν μία ἀπὸ τὶς Ἄρπυιες.
Ἀπὸ τὴν ἕνωσή της μὲ τὸν Ζέφυρο, ἔφερε στὸν κόσμο τὸν Ξάνθο καὶ τὸν Βάλιο, τὰ δύο ἀθάνατα ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως.
«τῷ δὲ καὶ Αὐτομέδων ὕπαγε ζυγὸν ὠκέας ἵππους Ξάνθον καὶ Βαλίαν, τὼ ἄμα πνοιῇσι πετέσθην, τοὺς ἔτεκε Ζεφύρῳ ἀνέμῳ Ἄρπυια Ποδάγρη βοσκομένη λειμῶνι παρὰ ῥόον Ὠκεανοῖο» Ἰλ. 16, 150 Συνέχεια
Ἐξαγνισμός…
Ἡ μελαγχολία ἒχει καθίσει
ἀναπαυτικά, στὶς καρδιὲς
σ`αὐτόν τὸν παράξενο μικρό μας κόσμο.
Μὲ τὴν ἀσφαλή κάλυψη τῆς ἀδιαφορίας
ξεχάσαμε
ἀγνοήσαμε
παραβιάσαμε
ὃλα τὰ ἀνθρώπινα στοιχεῖα
ποὺ φώλιαζαν στὰ σπλάχνα.
Συνέχεια
Κορφή…
Στὴν πέτρα σκάλισα τὸν ἣλιο
καὶ ὂρθωσα βουνὰ
στὸ κύμα τοῦ πελάγου
Συνέχεια
Μονοπάτι
Σέρνονται στὶς σκιὲς καὶ ἀφουγκράζονται,
ἐνεδρεύοντας τοὺς πλανημένους,
ποὺ ἀκολουθοῦν τὸ μονοπάτι τῆς λήθης,
τοῦ φόβου καὶ τῆς ἀπληστίας.
Συνέχεια
Ὁ Ἐλευσίνιος θρῆνος (τοῦ Αἰλίου Ἀριστείδου)
« Ὦ, πάλαι ποτὲ Ἐλευσίς
ποίαις κιθάραις ἤ λύραις τὸ κοινὸν
τῆς γῆς κατακλαύσεται;
Τίς γὰρ Ἑλλήνων ἤ τίς βαρβάρων
οὕτω σκαιῶς ἤ ἀνήκοος, ὅστις οὐ
κοινὸν τι τῆς γῆς τέμενος τὴν Ἐλευσῖνα
ἡγεῖτο, καὶ πάντων ὅσα Θεῖα ἀνθρώποις;»
Συνέχεια