Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν ΠΑΝΤΑ πολὺ γιὰ αὐτὸ ποὺ τοὺς λείπει, προσπαθῶντας νὰ ἐξορκίσουν αὐτήν τους τὴν ἔλλειψι.
Ἄνθρωποι ποὺ αἰωροῦνται ἕνα βῆμα πρὶν τὸ Σκοτάδι, κηρύττουν το Φῶς…
Ἄνθρωποι μελαγχολικοὶ προσπαθοῦν νὰ σκορπίσουν χαμόγελα…
Ἄνθρωποι ἀναγάπητοι, μιλοῦν γιὰ τὶς χαρὲς τοῦ Ἔρωτος… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος
Καληνύκτα Πολεμιστή; Καλημέρα σκλᾶβε;
Όταν από έναν αποχαυνωμένο και καταπιεσμένο λαό τιμάται ένας αυτόχειρας, αντί να γεννιέται ένας επαναστάτης, ξέρεις πως ο Καιρός των Πολεμιστών έχει παρέλθει… ξημέρωσε ο Καιρός των σκλάβων.
Άλλο να αυτοκτονεί κάποιος επειδή ατιμάστηκε και άλλο επειδή δεν αντέχει τον κόσμο γύρω του.
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε πράξη Τιμής… στη δεύτερη πράξη Δειλίας. Συνέχεια
Ἐὰν θέλῃς νὰ σὲ σέβονται πρέπει νὰ σὲ φοβοῦνται.
Κτυπᾶ τὸ τηλέφωνο τοῦ γραφείου μου.
«Παρακαλῶ», ἀπαντῶ.
«Καλησπέρα, ἀπὸ τὴν Wind εἴμαστε γιὰ μιὰ προσφορά …», ἀφήνω νὰ ὁλοκληρώσει τὰ λεγόμενά της μιὰ εὔθυμη φωνή, σεβόμενος τὰ ψίχουλα ποὺ παίρνει γιὰ μισθὸ ἡ κοπέλλα, ἂν τὰ παίρνῃ καὶ δὲν τὰ τοκίζει ὁ ἐργοδότης της πληρώνοντάς την ἀνὰ τρίμηνο καὶ ἄν.
«Εὐχαριστῶ πολύ, δὲν ἐνδιαφέρομαι», ἀπαντῶ εὐγενικὰ καὶ σεβόμενος τὴν ἀπογοήτευση ποὺ δίνει στὸν πωλητὴ ἡ ἀποτυχία πρωωθήσεως τοῦ προϊόντος του. Συνέχεια
Ἡ χειραγώγησις τῆς εἰκόνος.
Σήμερα θὰ ἀφήσω τὸν Νικόλα νὰ καταθέσῃ τὶς σκέψεις του καὶ νὰ μᾶς βοηθήσῃ νὰ ἀντιληφθοῦμε τὸ γιατὶ γινόμεθα τόσο εὔκολα θύματα μίας προπαγάνδας.
Γιατὶ κάποιοι «τσιμποῦν» εὐκολότερα καὶ κάποιοι ἄλλοι παραμένουν πιὸ ψύχραιμοι.
Εἶναι πάρα πολὺ σημαντικὸ νὰ καθαρίσουμε μέσα μας, ἰδίως τὶς σκέψεις μας!
Εἶναι ἀνάγκη νὰ ξεχάσουμε τοὺς τρόπους ποὺ σκεπτόμεθα ἔως ἐχθὲς καὶ νὰ ἐνισχύσουμε τὴν λογική μας, πρὸ κειμένου νὰ τῆς ἐπιτρέψουμε (ἐπὶ τέλους) νὰ ἀναλάβῃ δράσιν.
Δύσκολος δρόμος…
Ἰδίως ὅταν γνωρίζουμε πὼς τὸ μεγαλύτερον πρόβλημα τὸ ἔχουμε ἐμεῖς κι ὄχι οἱ ἄλλοι. Συνέχεια
Τὸ χρήσιμο καὶ τὸ περιττό…
Τὸ ἐπίπεδο μίας κοινωνίας φαίνεται ἀπὸ μικρὲς λεπτομέρειες…
Ὅσο πιὸ smart γίνονται τὰ τηλέφωνα, τόσο πιὸ ἀνόητοι γίνονται οἱ ἄνθρωποι.
Κάποιος ποὺ κάνει εὔκολη κι εὐχάριστη τὴν ζωή του, ἀποκτᾶ πρόσβασι σὲ αὐτήν… καὶ ἡ ἁπλῇ πρόσβασις δὲν ἀργεῖ νὰ γίνῃ Κυριαρχία.
Ἡ διάκρισις τοῦ χρησίμου ἀπὸ τὸ περιττό καὶ ἡ διάκρισις τοῦ κόλακος ἀπὸ τὸν φίλο, εἶναι ἀπὸ τὶς ὕψιστες διακρίσεις ποὺ μπορεῖ νὰ κάνῃ ἕνας σώφρων ἄνθρωπος. Συνέχεια
Ἡ ταὐτότης ἑνὸς Ἀνθρώπου δὲν καθορίζεται ἀπὸ τὸ ὄνομα.
Ἡ Ταυτότης ἑνὸς ἀνθρώπου δὲν ὁρίζεται ἀπὸ τὸ Ὄνομα… ὁρίζεται ἀπὸ τὸ Σημεῖο τῆς Γεννήσεώς του σὲ αὐτὸν τὸν Χωροχρόνο.
Τὸ ὄνομα ποὺ μᾶς δίνουν χωρὶς τὴν συγκατάθεσί μας, εἶναι πρὸς ἀνάμνησιν κάποιου ἄλλου ἀπὸ ἐμᾶς προσώπου, γιὰ νὰ μνημονεύεται ἡ ζωὴ ἐκείνου τοῦ ἄλλου προσώπου, εἰς βάρος τῆς δικῆς μας Ταυτότητος… Συνέχεια