«Ἀγαπημένοι μου
ὁ θάνατός μου δὲν θὰ πρέπῃ νὰ σᾶς λυπήσῃ
ἀλλὰ νὰ σᾶς ἀτσαλώσῃ πιὸ πολὺ γι’ αὐτὴ τὴν πάλη
ποῦ διεξάγεται. Σφίξετε τὶς καρδιές σας καὶ
βγεῖτε παλληκάρια ἀπ’ τὴ νέα αὐτὴ δοκιμασία.
Ἔτσι θὰ μᾶς τιμήσετε καλλίτερα Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: οἱ μνῆμες μας
Οἱ πραγματικὲς ὀνομασίες τῶν περιοχῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.
Αὐτά ὅλα, πού βλέπουμε στόν παραπάνω χάρτη, τά γνωρίζαμε;
Μήπως εἶναι ξεχασμένα καί θαμμένα τόσο βαθειά, πού εἶναι ἀδύνατον νά τά ἀνασύρουμε στήν μνήμη μας;
Κι ὅμως…
Οὔτε ἕνας αἰὼν ἐπέρασε…
Κι ὅμως, σχεδὸν ὅλοι μας γνωρίσαμε παπποῦδες καὶ γιαγιάδες ποὺ εἶχαν ζωνταντὲς ἀναμνήσεις.
Συνέχεια
Πρὶν ν΄ ἀποθάνω οὔλ νὰ λὲν Ἔτον ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.
Εϊ μάννα καλομάννα για πέει με
Ατά έσαν αλήθεια;
Εχάτεψαν τη τεμετέρτς
Κι εκάψανε τ΄οσπίτεα;
Κι επέρανε τον βίον
Το αίμαν και την γην
Και βάσσανα και προσφυγιά
Εσέγγανεν σην ψυν;
Εί ρίζαμ, πούλιμ άξον με
Σ΄ατό την κοινωνίαν
Πολλοί φογούντανεν να λεν:
Συνέχεια
Σμύρνη, τὸ μεγαλύτερο σύμβολο τῆς προδοσίας.
Μπορῶ νὰ γράφω καὶ νὰ διαβάζω γιὰ ἀτελείωτες ὧρες, σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ στὴν Μικρὰ Ἀσία, τὸν Πόντο καὶ τὴν κλεμμένη Ἑλλάδα. Μία Ἑλλάδα ποὺ τελικῶς οὐδέποτε ἔπαψε νὰὑπάρχῃ, κάτω ἀπὸ οἱεσδήποτε συνθῆκες, ἀλλὰ κάθε φορὰ προσηρμόζετο, ἀναλόγως τοῦ βαρβάρου ποὺ εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσῃ. (Ὅ,τι δῆλα δὴ κάνει καὶ τώρα….!!! Κι ἐκεῖ κι ἐδῶ!!!)
Θυμᾶμαι λοιπὸν νὰ μοῦ λέῃ ἡ γιαγιὰ ἡ Πολυξένη, παιδάκι ἐγὼ τότε, πὼς ἦλθαν κουρελιασμένοι, ξεβράκωτοι, πεινασμένοι, ἐξαθλιωμένοι. Πὼς στὰ χωριά τους δὲν ἦταν πλούσιοι ἀλλὰ ἦταν ἄρχοντες. Δῆλα δὴ ὁ καθεὶς εἶχε τὸν τρόπο του καὶ δὲν Συνέχεια
Σιγὰ διαβάτη…
Στάσου μίαν στιγμή…
Κῦττα! Κῦττα καλά! Ἀναγνώρισε!!!
Ἐδῶ κοιμᾶται ὁ Γέρος τοῦ Μοριᾶ!
Ὁ Γέρος μας.
Αὐτὸς ποὺ ἐὰν δὲν ὑπῆρχε, σήμερα θὰ ἤσουν ἀκόμη ῥαγιᾶς…
Στάσου μία στιγμή… Σκέψου… Θυμήσου…
Συνέχεια
Στήν Ἑλλάδα πότε θά ποινικοποιηθῇ ἡ ἄρνησις τῆς γενοκτονίας τῶν Ποντίων;
Σὲ ὅλον τὸν πλανήτη ἐὰν ἀρνηθῇς ὁλοκαύτωμα ἤ κάτι ποὺ ἔχει νὰ κάνει μὲ τοὺς Ἑβραίους διώκεσαι καὶ καλεῖσαι νὰ πληρώσῃς ἀπὸ ἁπλᾷ πρόστιμα ἔως ποινὲς φυλακίσεως.
Στὴν Γαλλία, κι ὄχι μόνον, ἡ γενοκτονία τῶν Ἀρμενίων ἐπίσης ἀνεγνωρίσθῃ ὡς δεδομένον κι ἔχει πλέον ποινικοποιηθεῖ ἡ ἄρνησίς της. Ἰσχύει κάτι τέτοιο στό Ἐλλαδοκαφριστάν;
Στὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν ἀκόμη καλὰ κρατοῦν οἱ ἀνθέλληνες καὶ οἱ ἀρνητές.
Ἐδῶ οὔτε κἄν τὴν ἐπίσημο ἀναγνώρισι, ἔχουν πράξει. (Ναί, διότι ἐκείνη ἡ ἀπόφασις ἦταν ἐξ ἀνάγκης καὶ τῆς πλάκας!!!)
Συνέχεια