Δὲν ξέρω τὶ ἀκριβῶς ἔχει στηθῇ ἐκεῖ ἐπάνω.
Πάντως ἤ ἐν τελῶς ἠλίθιοι ἦταν οἱ ἐπιτιθέμενοι ἤ ἐν τελῶς …παγιδευμένοι!!!
Ἀφῆστε δὲ ποὺ ἐκεῖνο τὸ σούργελο ὁ Πάχτας, ξέρετε, ἐκεῖνος ποὺ μαζύ του ἠσχολήθῃ πρὸ ἐτῶν τὸ πανελλήνιον, εὑρῆκε εὐκαιρία νὰ μιλήσῃ καὶ νὰ βγῇ δικαιωμένος.
(Ἀλήθεια, ὅλη ἡ χώρα ἐγνώριζε τό εἶδος του καί στήν Χαλκιδική τόν ἐξέλεξαν δήμαρχο; Μά τί γίνεται ἐκεῖ; Κοιμοῦνται ἤ τούς ποτίζουν μέ κάτι; Ἤ μήπως εἶναι τόσο μεγαλόκαρδοι πού …συγχωροῦν τόσο εὔκολα;)
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: παρακράτος
«Ρωμανέ, ΔΕΝ εἶμαι μαζί σου!»
«Τι θα γούσταραν τρελλά δηλαδή; Να βγει κλαίγοντας “δεν ξέρω πώς έγινε, ήταν καλό παιδί, δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα» ;
Αυτά κι άλλα πολλά, θα διαβάσετε στο κείμενο (που επισυνάπτω μετά τον σχολιασμό μου), του κ. Οδυσσέα Ιωάννου, με τίτλο « Ρωμανέ, είμαι μαζί σου».
Στο εν λόγω κείμενο, ο συγγραφέας, αναρωτιέται για ποιό λόγο κανιβάλησαν τους γονείς των (γιαλατζί) επαναστατών, όταν βγήκαν οι ίδιοι δημοσίως να υπερασπιστούν τους Τσέ με τα Καλάσνικώφ, που έφεραν στην κοινωνία.
Τὰ ἄγρια μωρά.
Το σχόλιό μου, στο εξαιρετικότατο κατ’ εμέ κείμενο του Ναπολέωντος Λιναρδάτου που θα διαβάσετε πιο κάτω με τίτλο « ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΜΩΡΑ»,προέρχεται από απόσπασμα άρθρου του Georgio Almirante «η Ισπανική φάλαγγα και φασισμός» που αλίευσα στο προφίλ του φίλου Εχετλαίου Θαργηλίωνος..
Σεμέλη
Βολικὴ ἢ κατευθυνομένη ἡ εἰσαγωμένη τρομοκρατία;
Τα τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα συνέπεσαν χρονικά με την Διεθνή Έκθεση για τον Τουρισμό της Βιέννης και τις ενθαρρυντικές δηλώσεις Ελλήνων και ξένων περί αύξησης των αφίξεων τουριστών στην Ελλάδα τουλάχιστον κατά 20% για το 2013.
Θυμίζω ότι κατά τα τελευταία χρόνια “συμπτωματικά” και κατά την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου μία σειρά από γεγονότα προκαλούσε ακυρώσεις στις κρατήσεις, καταφέροντας σοβαρότατο πλήγμα στην Τουριστική μας Βιομηχανία. Μάλιστα κάποιες φορές συνοδεύτηκαν και από Οδηγία κρατών προς τους πολίτες τους να αποφύγουν την Ελλάδα ως προορισμό διακοπών ή να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί αν την επισκεφθούν. Θυμίζω επίσης τις απεργίες Συνέχεια
Περὶ ἐπιθέσεων στὴν ἱστοσελίδα μας…
Ἐδῶ καὶ τρεῖς ἡμέρες συστηματικῶς, ἀλλὰ οὐσιαστικῶς ἐδῶ καὶ ἀρκετοὺς μῆνες, δεχόμαστε ἐπιθέσεις συντονισμένες ἀπὸ κάποιαν ἤ κάποιον, ποὺ δὲν τῆς/τοῦ ἀρέσουν αὐτὰ ποὺ γράφουμε.
Κατὰ νοῦ ἔχω κάποιες ἰδέες… Ἀλλὰ δὲν ἔχουν καμμίαν σημασία οἱ δικές μου ἰδέες.
Οἱ ΙΡ εἶναι ὅλες καταγεγραμμένες καὶ ἀπεφάσισα πλέον νὰ τὶς καταθέσω στὴν δίωξι ἠλεκτρονικοῦ ἐγκλήματος. Τὸ ὅ,τι δὲν τὸ εἶχα κάνῃ ἔως τώρα, ὀφείλεται στὴν ἀνοχή μου.
Ὁ Λαλιώτης πίσω ἀπό τήν 17 Νοέμβρη;
Ἐγὼ δὲν λέω τέτοια πράγματα.
Δὲν εἶνα κἄν δική μου ἰδέα ὁ παραπάνω τίτλος.
Τὰ ἀμερικανὰ ὅμως, πού, ἐπισήμως, εἶχαν σοβαροὺς λόγους νὰ ἀναζητοῦν τὶς ἄκρες τῆς ἐν λόγῳ ὀργανώσεως, ναί, τὸ ἔλεγαν.
Κι ὄχι μόνον τὸ ἔλεγαν, ἀλλὰ τὸ κατέγραφαν στὰ ἀπόρρητά τους ἔγγραφα.
Τώρα τί νά πῶ ἐγώ;
Πιπέρι στό στόμα τῶν ἀμερικανῶν ἤ νά φυλᾶμε τά ῥοῦχα μας;
Διότι δὲν εἶναι κι ἀπὸ τὰ καλλίτερα παιδιὰ τὸ …πιντί…!!!
Συνέχεια