Οὐδέποτε ἔχω λάβη θέσι γιὰ τὸ θέμα τῶν ἐκτρώσεων. Πρέπει ὅμως νὰ πάρω θέσι γιὰ τὸ θέμα τῆς ἀφίσσας.
Ἔχω δῆ χιλιάδες ἀφίσσες καὶ συνθήματα γιὰ ἑκατοντάδες θέματα. Εἶναι κι αὐτὸ μία ἐλευθερία (τί εἶναι ἐλευθερία εἶναι ἕνα πιὸ σύνθετο θέμα βεβαίως), ἀλλὰ ἡ διαταγὴ τῆς κυβερνήσεως νὰ κατέβουν οἱ ἀφίσσες στὸ μέτρο γιὰ τὶς ἐκτρώσεις ἀπὸ ὀπαδοὺς τῆς «ζωῆς» εἶναι κατάπτυστος καὶ ἐπικίνδυνος. Συνέχεια
Ὁ Ἕλλην…
…καὶ ὁ Καναδὸς Ζουστῆν. Συνέχεια
Οἱ μαθητὲς φασιστάκια, ὁ Μπερτολούτσι βιαστής, ὁ Κυριάκος γκόμενος, ὁ Ῥάμφος φιλόσοφος, ἡ Μισὲλ Ὀμπάμα κουκλάρα, ὁ Ζάκης ἥρως, οἱ μαφιόζοι ἐπιχειρηματίες, οἱ φόροι θεμέλιο πολιτισμοῦ, ὁ σύριζας ἀριστερὰ καὶ ἡ νουδούλα δεξιά.
Φαντασθεῖτε ἔναν συρμὸ τραίνου, μὲ 10, 20, 30 βαγόνια. Ἑνώνονται μεταξύ τους μὲ συνδέσμους, πού, ἐὰν καὶ μακροσκοπικὰ δὲν φαίνεται, διαθέτουν ἕναν βαθμὸ ἐλαστικότητας.
Ὅταν ἡ μηχανὴ ξεκινᾷ οἱ σύνδεσμοι τοῦ κάθε βαγονιοῦ ἐκτείνονται ἕνας ἕνας ἀνεπαίσθητα, (θὰ τὸ λέγαμε καὶ ἀντίσταση στὴν προσπάθεια ποὺ κάνει ὁ πρῶτος νὰ τοὺς κινήσῃ) καὶ σταδιακὰ τοποθετῶνται στὴν κατάλληλο διάσταση ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν. Συνέχεια
Πρὸ ἡμερῶν, στὸ μεῖζον κέντρο τοῦ Μοναχοῦ, ἔγινα δέκτης τῶν πρώτων μου ἐπιπλήξεων ἀπὸ ἀπόσπασμα τῆς «ἀστυνομίας τῆς σαρίας», ἐπειδὴ κρατοῦσα ἐμφανῶς φωτογραφικὴ μηχανή, σὲ μέρος ὅπου ὑπῆρχαν μουσουλμάνες μὲ φερετζέ. Ὁ 17χρονος ποὺ ἀνέλαβε τὴν τήρηση τοῦ νόμου ἐδήλωσε Γερμανὸς (καλά, εἶπε ὅτι ὁ πατέρας του εἶναι Ἄραβας ἀλλὰ αὐτὸς γεννήθηκε ἐδῶ καὶ εἶναι Γερμανός). Τοῦ εἶπα εὐγενικὰ ὅτι ὁ νόμος δὲν ἀπαγορεύει τὴν χρήση φωτογραφικῆς μηχανῆς στὸν δημόσιο χῶρο (καὶ ὅτι στὸ κάτω κάτω ὅλοι, μὰ ὅλοι, ἔχουν συνέχεια ἀπὸ μία μαζύ τους, στὸ κινητό τους τηλέφωνο, ἑπομένως κακῶς ξεχώρισε τὴν δική μου μόνον καὶ μόνον ἐπειδὴ τυχαίνει νὰ εἶναι λίγο μεγαλυτέρα). Συνέχεια
Ἔρχεται ὁ ἄλλος ποὺ λὲς φίλε μου στὸ σπίτι σου, τοῦ ἀνοίγεις τὸ σαλόνι σου, γιατὶ εἶσαι φύσει φιλόξενος, τὸν ταΐζεις μὲ τὰ καλλίτερα ἐδέσματα τοῦ οἴκου σου, τὸν κοιμίζεις, τὸν περιποιεῖσαι ὅσο καλλίτερα μπορεῖς καὶ ἐκεῖνος ἁπλώνει τὴν ἀρίδα του, λασπώνει τὸ χαλί σου, γεμίζει ψίχουλα τὴν πολυθρόνα σου, ξαπλώνει στὸ κρεββάτι σου καί, τελικῶς, φεύγοντας (ἐὰν φύγῃ) σοῦ πετᾶ κι ἕνα: «δὲν ἤσουν καλὸς οἰκοδεσπότης» ἢ «δὲν μοῦ ἀρέσουν οἱ συνήθειές σου» ἢ «εἶσαι βρωμιάρης γιατὶ εἶσαι …χοιροφάγος» ἤ, ἀκόμη, ἐὰν ἡ φιλοξενία κρατήσῃ γιὰ καιρό, θὰ σὲ ἀπειλήση, θὰ σὲ συκοφαντήση καί, καταληκτικῶς, θὰ προσπαθήση νὰ σὲ πετάξῃ κι ἀπὸ τὸ ἴδιο σου τὸ σπίτι…
Ἐσύ, παρὰ τοῦ ὅ,τι ἐμείωσες στὸ ἐλάχιστον τὸ γεῦμα τῶν παιδιῶν σου, περιῴρισες τὸν ἀτομικὸ καὶ οἰκογενειακό σου χῶρο, προσῄρμοσες τὶς ἀνάγκες σου στὸ ἐλάχιστον, ἐχρεώθης γιὰ ὅλα του τὰ ἔξοδα, ἠνέχθης κάθε του παραξενιά, μονολιθικότητα καὶ ἐμμονή, κατέληξες καὶ δακτυλοδεικτούμενος καὶ στοχοποιημένος, ἐνᾦ παραλλήλως, ἀπὸ ὅλον τὸν ὀρθοπολιτικὸ πλανήτη, χαρακτηρίζεσαι ἐπὶ πλέον καὶ ὡς …φασίστας!!!
