Δὲν εἶναι ἁπλὸ σήμερα νὰ εἶσαι Ἕλλην…

Ὄχι, δὲν εἶναι ἁπλό…
Εἶναι ἀπὸ τὰ δυσκολότερα καὶ τὰ σημαντικότερα…
Εἶναι ἡ Ἀνάγκη ποὺ ὅμως δὲν γνωρίζουμε ἀκόμη τὸ πῶς θὰ τὴν ἐπιλύσουμε…

Μὴν σκεφθεῖτε πὼς τὸ νὰ πασχίζῃ σήμερα κάποιος νὰ ζήσῃ ὡς Ἕλλην ἔχει νὰ κάνῃ μὲ ἐθνικιστικὲς παρακρούσεις ἤ μὲ κάθε τύπου ἀκραῖες κορῶνες.
Συνέχεια

Δὲν εἶναι τὸ φῶς ποὺ χρειαζόμαστε ἀλλὰ ἡ φωτιά…

Δὲν εἶναι τὸ φῶς ποὺ χρειαζόμαστε, ἀλλὰ ἡ φωτιά…
Δὲν εἶναι ἡ βροχούλα, ἀλλὰ ἡ βροντή….
Χρειαζόμαστε τὴν καταιγίδα, τὸν ἀνεμοστρόβιλο καὶ τὸν σεισμό…
Kαλημέρα….
Συνέχεια

Ὅπως τώρα, ἔτσι καὶ τὸ 1821.

Ὅπως τώρα, ἔτσι καὶ τότε.
Ὅπως τότε ἐξεκίνησαν λιγοστοί, ἔτσι καὶ τώρα… Λιγοστοὶ ἔχουν ξεκινήσῃ.
Ὅπως τότε ἐλάχιστοι μπῆκαν ἐμπρὸς κι ἐξέθεσαν ἑαυτούς, ἔτσι καὶ τώρα, ἐλάχιστοι τολμοῦν καὶ μπαίνουν ἑμπρός, ἐκθέτοντας ἑαυτούς.
Ὅπως τότε οἱ πολλοὶ ἐκρύφθησαν στὰ χωριά τους, στὶς καθημερινές τους ἐργασίες, στὴν ὑπηρεσία τῶν ἀγάδων, ἔτσι καὶ τώρα, οἱ πολλοὶ κρύβονται πίσω ἀπὸ ἕνα πληκτρολόγιο ἤ μία τηλεόρασι ἤ στρώνονται σὲ ἕναν καναπέ.
Τίποτα δὲν ἔχει ἀλλάξῃ! Ἀπολύτως τίποτα!
Συνέχεια

Στὸ χέρι μας εἶναι…

Ὅλα… Καὶ τὰ ὄμορφα μὰ καὶ τὰ ἄσκημα.
Ὅσο ὑπερβολικὸ κι ἐὰν φαντάζῃ κάτι τέτοιο, εἶναι μία πραγματικότης, ποὺ ἐὰν τὴν συνειδητοποιήσουμε, τότε αὐτομάτως τὰ πάντα, μικρὰ καὶ μεγάλα, θὰ ἀλλάξουν πρὸς τὸ καλλίτερο. Συνέχεια

Βαθμὸς δεσμεύσεώς μας στὴν ἀνελευθερία.

Ποῦ τοποθετῶ τόν ἑαυτόν μου;
Τί ἀξία τοῦ δίδω;
Αἰσθάνομαι κατώτερος; Ἀνώτερος; Ἤ ἐπί τέλους ἴσος πρός τούς γύρω μου;
Καί πῶς τό ἐκδηλώνω αὐτό; Μέ  τό νά κρύβομαι ἤ μέ τό νά διεκδικῶ μίαν θέσι στήν ζωή;

Συνέχεια

Ἡ ἀληθινὴ ἐπανάστασις εἶναι κατὰ τοῦ ἰδίου σου τοῦ ἑαυτοῦ.

Ἡ ἀληθινὴ Ἐπανάστασις εἶναι ἐκείνη κατὰ τοῦ ἰδίου σου τοῦ Ἑαυτοῦ.
Τὸ νὰ καταφέρῃς νὰ κόψῃς κάθε τί, ποὺ γίνετια ῥουτίνα, εἶναι ἡ μεγαλυτέρα νίκη ποὺ μπορεῖς νὰ ἐπιτύχῃς ἐνάντια στὸν τεμπέλη ἑαυτό σου, αὐτὸν ποὺ σὲ ἐμποδίζει ἀπὸ τὸ νὰ ἐκπληρώσῃς τὸ Πεπρωμένο σου. Συνέχεια