Ἐν τάξει, γνωρίζαμε πὼς στὴν Ἀλβανία ἔχουν ἀκόμη ὑποδομὲς …Μάο-Μάο ἀλλὰ δὲν μποροῦσα νὰ φαντασθῶ πὼς μετὰ ἀπὸ τὶς τόσες ἐπαφές τους μὲ τὴν χώρα μας δὲν θὰ εἶχαν λάβῃ τοὐλάχιστον κάποια πρότυπα γιὰ νὰ ἀλλάξουν τὰ δεδομένα τους.
Χαμπάρι ὅμως δὲν πῆραν… Καμποῦλ θυμίζουν τὰ νοσοκομεῖα τους…
Δύο δεκαετίες καὶ ἀκόμη οἱ Ἀλβανοὶ προτιμοῦν, καὶ φυσικὰ τιμοῦν δεόντως, τὰ δικά μας νοσοκομεῖα, στὰ ὁποῖα φυσικὰ πάντα βρίσκουν δωρεὰν περίθαλψι καὶ φροντίδα.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀλβανία
Τί ἦταν οἱ Ἀλβανοί τό 1821;
Ὁ Ἀλὴ πασσᾶς ἦταν Ἀλβανός, Ἀρβανίτης ἀπὸ τὸ Τεπελένι.
Οἱ καλλίτεροί του πολεμιστές, ἐπίσης.
Μὲ αὐτοὺς ἐξόντωσε τὸν κάθε ἑλληνικὸ πληθυσμό, καὶ τελικῶς τοὺς Σουλιῶτες.
Οἱ Σουλιῶτες, μαζὺ μὲ τοὺς Ὑδραίους καὶ τοὺς Σπετσιῶτες, ἦσαν οἱ μόνοι Ἀρβανίτες ποὺ συνετάχθησαν μὲ τοὺς Ἕλληνες. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, ποὺ ᾡνομάσθηκαν τουρκαλβανοὶ ἤ τουρκαρβανῖτες ἤ ἀρβανιτιά, δὲν ἦσαν τίποτα περισσότερο ἀπὸ μισθοφόρους, ἐπαγγελματίες δολοφόνους οὐσιαστικῶς, ποὺ ἐπλούτιζαν ἀπὸ τοὺς ῥαγιᾶδες.
Μεγάλη χαρὰ ἔλάμβαναν ὅταν ὁ κάθε τους φόνος συνοδεύετο ἀπὸ φρικτὰ βασανιστήρια. Ἀπόδειξις αὐτοῦ τὰ ὅσα ἐτράβηξαν οἱ Ἑλληνικοὶ πληθυσμοί, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐπαναστάσεως.
Μόνον μίαν πληροφορία νὰ συγκρατήσουμε.
Συνέχεια
«Φυσική» Ἀλβανία καί «ἀνεξάρτητος» Θράκη
Ἀναστασίου Στάμου, συγγραφέως καὶ διευθυντοῦ τεχνικοῦ Λυκείου Λευκάδος
Θὰ ἐρευνήσουμε δύο μείζονες ἀπειλές, ποὺ ἐξυφαίνονται διογκούμενες ἀπὸ γειτονικὰ κράτη, ποὺ προσδοκοῦν κατὰ τὰ φαινόμενα τὴν ἀποσύνδεση τῆς Ἡπείρου καὶ τῆς Θράκης ἀπὸ τὸν κρατικὸ μας κορμό. Δὲν διαβλέπουμε πολεμικὰ σενάρια σὲ πρώτη φάσι, μιᾶς καὶ τὸ πολιτικὸ κατεστημένο ἀποφεύγει ὅλως δι’ ὅλου τολμηρὲς ἀντιστάσεις πρὸς τοὺς ἀντεθνικοὺς σχεδιασμοὺς τῶν παγκοσμιοποιητῶν, πόσο μᾶλλον γενναῖες συγκρούσεις, δηλαδὴ ἁρμόζουσες πρὸς τὴν ἱστορία τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους ἐπιλογές. Προτιμοῦν τὴν ὑποδούλωση καὶ τὴν ταπείνωση ἐν εἰρήνῃ.
Τὸ ὕπουλο θέσμισμα πολιτικῆς λέγεται «Καλλικράτης» καὶ εἶναι πλέον ἐργαλεῖο στὰ χέρια τῆς νέας Εὐρωπαϊκῆς ὀντότητος (τοῦ Δ΄ Ράιχ), μὲ τὶς Περιφέρειες −«ρωμαϊκές» ἐπαρχίες− ἀντὶ Κρατῶν. Βλέπουμε ἤδη Περιφερειάρχες νὰ συνομιλοῦν ἀπ’ εὐθείας μὲ Ὑπάτους Καίσαρες (Φύρερ Μέρκελ). Ἄλλωστε, ὁ ἴδιος ὁ πρόεδρος τῆς Ε.Ε. Βάν Ρομπάι ἔχει δηλώσει (τὸ 2010) περιχαρής: «Nation states are dead» (τὰ ἔθνη-κράτη πέθαναν)!
Ἐφ’ ὅσον ἡ Χώρα μας μεταβιβάστηκε ἐπισήμως μὲ Συνέχεια
Κάναμε τό λάθος μέ τούς Σκοπιανούς, νά μή τό ἐπαναλάβουμε μέ τούς Τσάμηδες
Είναι απαραίτητο να επιδειχθεί η δέουσα προσοχή, στις διαφαινόμενες προθέσεις των Αλβανών να επιτείνουν τις προσπάθειές τους για δημιουργία “θέματος Τσάμηδων”
Είναι γνωστό ότι επί μακρά χρονική περίοδο το σκοπιανό ζήτημα δεν απασχολούσε καθόλου την ελληνική πολιτεία. Είτε διότι εξαναγκασθήκαμε από τους Συμμάχους μας να μη ενοχλούμε τον Τίτο, προκειμένου να μη στραφεί προς την ΕΣΣΔ, είτε από κακή εκτίμηση.
Γεγονός είναι, πως όποιος πριν από τρεις δεκαετίες τολμούσε να αναφερθεί στην προκλητικότητα των εν Ελλάδι φιλοσκοπιανών, αντιμετώπιζε την οργή της Πολιτείας, με το σαθρό επιχείρημα ότι είναι ελάχιστοι, και πως ασχολούμενοι μ’ αυτούς τους δίνουμε αξία. Πόσο ανόητη ήταν η αντιμετώπιση, φαίνεται από τα πράγματα.
Φοβούμαι πως το ίδιο πράττουμε και με τους Αλβανοτσάμηδες. Είναι αλήθεια, πως τόσο οι Σλάβοι όσο και οι Αλβανοί είναι υποκινούμενοι. Αυτοί που απεργάζονται τη δημιουργία μικρών προτεκτοράτων στα Βαλκάνια, κάνουν καλά τη δουλειά τους. Το πρώτο επομένως που πρέπει να εκτιμήσουν οι Έλληνες αρμόδιοι, είναι πως ο υποκινητής είναι αρκετά ισχυρός και προφανώς αντίπαλοί μας δεν είναι ο κ. Γκρούεφσκι στα Σκόπια ή ο κ. Ίντριζι στην Αλβανία.
Προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοιες, με το Σκοπιανό, δυσάρεστες καταστάσεις, είναι απαραίτητο να Συνέχεια
Ὁ φύλαξ ἄγγελος τῶν προσφύγων τῆς μικρασιατικῆς καταστροφῆς;
Πρέπει νὰ τὴν ἐξαιρετικὴ προσωπικότης ὁ Φρίντγιορ Νάνσεν. Βοήθησε περισσοτέρους ἀπὸ δύο ἐκατομμύρια πρόσφυγες καὶ ἐτιμήθῃ μὲ τὸ βραβεῖον ΝΟΜΠΕΛ γιὰ τὴν δράσιν του.
Βέβαια, ἐξ ὅσων διαβάζω γιὰ τὶς δράσεις του, μᾶλλον ἦταν ἀπὸ τοὺς πρωτεργᾶτες τοῦ ΟΗΕ, κάτι ποὺ σήμερα ἔχει μεταλλαχθῇ σὲ ἐργαλεῖον τῶν ἐκάστοτε ἐξουσιαστῶν, πρὸ κειμένου νὰ καταστρέψουν μίαν χώρα.
Αὐτὸ ὅμως δὲν ἀλλοιώνει τὶς προθέσεις του καὶ τὶς πράξεις του.
Συνέχεια
«Φυσικὴ» Ἀλβανία κι «ἀνεξάρτητη» Θράκη.
Θὰ ἐρευνήσουμε δύο μείζονες ἀπειλές, ποὺ ἐξυφαίνονται διογκούμενες ἀπὸ γειτονικὰ κράτη, ποὺ προσδοκοῦν κατὰ τὰ φαινόμενα τὴν ἀποσύνδεση τῆς Ἡπείρου καὶ τῆς Θράκης ἀπὸ τὸν κρατικὸ μας κορμό. Δὲν διαβλέπουμε πολεμικὰ σενάρια σὲ πρώτη φάσι, μιᾶς καὶ τὸ πολιτικὸ κατεστημένο ἀποφεύγει ὅλως δι’ ὅλου τολμηρὲς ἀντιστάσεις πρὸς τοὺς ἀντεθνικοὺς σχεδιασμοὺς τῶν παγκοσμιοποιητῶν, πόσο μᾶλλον γενναῖες συγκρούσεις, δηλαδὴ ἁρμόζουσες πρὸς τὴν ἱστορία τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους ἐπιλογές. Προτιμοῦν τὴν ὑποδούλωση καὶ τὴν ταπείνωση ἐν εἰρήνῃ. Τὸ ὕπουλο θέσμισμα πολιτικῆς λέγεται «Καλλικράτης» καὶ εἶναι πλέον ἐργαλεῖο στὰ χέρια τῆς νέας Εὐρωπαϊκῆς ὀντότητος (τοῦ Δ΄ Ράιχ), μὲ τὶς Περιφέρειες −«ρωμαϊκές» ἐπαρχίες− ἀντὶ Κρατῶν. Συνέχεια