Ναι σου λέω τέρμα χάθηκε η πατρίδα!
Και δεν χάθηκε μόνο γιατί έχουμε εδώ και δεκαετίες προδότες και πράκτορες να μας παρουσιάζονται σαν εθνοσωτήρες, όχι μόνο γιατί τα σημερινά λυκόπουλα της βουλής έχουν iq ραδικιού ΑΛΛΑ:Γιατί ο ‘Ελληνας επιμένει ακόμα να αναζητά λύσεις μέσα στο ίδιο σύστημα που τον καταβρόχθισε!
Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.
«Είμαι πλέον και επισήμως εξοργισμένος!
Απευθύνομαι σε όλους εκείνους που ζουν εδώ και “ντρέπονται που είναι Έλληνες” και σε εκείνους που ζουν έξω και “ντρέπονται που είναι Έλληνες”. Επίσης απευθύνομαι, από αυτόν τον ελεύθερο χώρο, σε εκείνους που φοβούνται για τα μελλούμενα.
Μέχρις εδώ! Όποιος ντρέπεται που είναι Έλληνας, κατάθεση διαβατηρίου, ταυτότητας, ασφαλιστικών βιβλιαρίων και λοιπών εγγράφων της Ελληνικής Δημοκρατίας και να μας αδειάσει την γωνιά, πάραυτα. Υπογραφή υπέυθυνης δήλωσης, ότι αποποιείται του “Ελληνισμού” του και όλα όσα έχουν να κάνουν με τον Άγιο τούτο τόπο και γρήγορα, έξω μαζί με τους ομοίους του. Καιρός να μετρηθούμε επιτέλους και να δούμε πόσοι δεν “ντρέπονται”. Μην συγχέετε τα χάλια του κράτους με την πατρίδα μου. Κατανοητόν;
Ἑλληνικὴ γλώσσα… Ἀμήτωρ…
Μητέρα γλωσσῶν…
Ὁδηγός…
Δάσκαλος…
Σύντροφος…
Γλώσσα, Ἑλληνὶς Φωνή, Αὐδή…
Καὶ γίναμε βιαστές της…
Ἀνίκανοι ἀπόγονοι ἐνδόξων προγόνων…
Θά καταφέρουμε ἄρα γέ νά εὕρουμε τήν Φύσιν μας;
Γίνεται νά τό κάνουμε αὐτό δίχως τήν γλῶσσα μας; Συνέχεια
Τὸ παρακάτω κείμενον τὸ εἶχα διαβάσει πρὸ ἐτῶν καὶ τὸ εἶχα ξεχάσει.
Δὲν συνεφώνησα ἀπολύτως ποτὲ μὲ τὸν Δημήτρη Λάμπρου, ἀλλὰ εὑρίσκω ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέρουσες τὶς παρακάτω τοποθετήσεις.
Ἴσως κατὰ μίαν ἔννοιαν ἀποκαλύπτουν καὶ τὴν ἐκ τοῦ προχείρου ἀντιμετώπισιν τῆς Ἑλληνικότητος. Συνέχεια
Οἱ σκέψεις τοῦ Νικόλα μὲ ταξειδεύουν!
Μὲ κάνουν νὰ παίρνω θάῤῥος καὶ δύναμιν γιὰ νὰ συνεχίσω.
Ἄν καὶ μόνον διαδικτυακοὶ φίλοι, αἰσθάνομαι πὼς μία ὄμορφη ἡμέρα γίνεται ὀμορφότερη ἐὰν ξεκινήσῃ μὲ ὄμορφες σκέψεις γιὰ ὅλους μας καί, κυρίως, γιὰ τὸ πῶς θὰ κάνουμε πραγματικότητα τὰ ὄνειρά μας γιὰ τὸν τόπο μας καὶ τὶς ζωές μας.
Συνέχεια
