Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ πῶς θὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ζωή μας, σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς, εἶναι καθοριστικὴ γιὰ τὰ πάντα.
Ἐὰν ἐμεῖς ἀποφασίσουμε πὼς θὰ εἴμαστε ἀγωνιστές, πολεμιστὲς καί, κατὰ περίπτωσιν, νικητὲς τῶν μαχῶν ποὺ θὰ κληθοῦμε νὰ δώσουμε, ἀκριβῶς κι ἔτσι θὰ εἶναι.
Ἐὰν ἐμεῖς ἀποφασίσουμε ὅμως νὰ εἴμαστε ἀκόλουθοι ἢ χειροκροτητὲς ἢ σκετο …ἀσφαλεῖς, τότε θὰ παραμένουμε διαρκῶς …«οὐρές» ἄλλων καί, κατ’ ἐπέκτασιν, ὑποψήφια θυματα. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἐλεγχόμενες κουδουνίστρες (βουλευτές)
Ξυπνῆστεεεεεεεεεεε! (ἀναδημοσίευσις)
Ὅπου κι ἐὰν κυττάξω διαβάζω γιὰ τὸν ὗπνο μου!
Ὅπου κι ἐὰν στραφῶ κάποιος θὰἰσχυριστῇ πὼς κοιμᾶμαι καὶ χρειάζομαι ἀφύπνισι!
Ὅπου κι ἐὰν σταθῶ κάποιος θὰ προσπαθήσῃ νὰ μὲ ξεκουνήσῃ χαρακτηρίζοντάς με φυτό!
Τοῖχοι, κᾶδοι, ἀφίσσες, πανῶ, μηνυματάκια, τραγουδάκια….
Ὅλα ἔχουν ἀλλάξη χρώματα…
Εἶμαι πρόβατο καὶ ψάχνω τσοπάνη!
Εἶμαι φυτὸ καὶ χρειάζομαι κλάδεμα!
Συνέχεια
Τὴν καταΚόκκινη σημαία τῆς καρδιᾶς μας Ὑψηλά!!!
Χρόνια πολλὰ Ἕλληνες!!!
Χρόνια καλὰ κι ἐλεύθερα!!!
Τὶς σημαῖες τῆς καρδιᾶς μας στὰ χέρια μας καὶ Ὑψηλά, πολὺ Ὑψηλά!!!
Γιὰ νὰ χαρακτοῦν, γιὰ πρώτη φορά, μετὰ ἀπὸ τοὺς τόσους αἰῶνες τῆς σκοτεινιᾶς, στὴν καρδιά μας καὶ στὸ …γονίδιό μας!!!
(Ἕνας φίλος ἔλεγε κάποτε, καὶ πολὺ σωστά, πὼς ἡ σημαία τῶν Ἑλλήνων εἶναι Κόκκινη!!! Κατακόκκινη!!! Ἀπὸ τὸ αἷμα ποὺ τὴν ἔχει ποτίσει…!!! Κι ἔτσι εἶναι, πράγματι!!!) Συνέχεια
Ἰδιαιτερότητες ὡς …δώρα;
Ἤ Ἰδιαιτερότητες ὡς …κατάρες;
Μία λεπτομέρεια ποὺ χάνουμε ὅλοι μας εἶναι στὸ πῶς θὰ ἐρμηνεύσουμε τὸν ῥόλο τῶν ἰδιαιτεροτήτων στὶς ζωές μας. Γιατὶ κι αὐτές, ὅπως καὶ τόσα ἀκόμη, εἶναι δῶρα κι ὄχι κατάρες. Συνέχεια
Βασιλεύει ἡ καφρίλα διότι ἐμεῖς τῆς τὸ ἐπιτρέπουμε
Ἡ βασιλεία τῆς καφρίλας εἶναι γεγονὸς καὶ ὅλοι μας ἀντιλαμβανόμεθα πὼς πρὸ πολλοῦ ἔχει καταπατήση κάθε Ὅριον.
Ὅμως, ἐπὶ τέλους, δὲν ἀρκεῖ πλέον μόνον νὰ τὸ βλέπουμε ἀλλὰ καὶ νὰ περιορισθῇ!!! Συνέχεια
Θεωρίες ὑποδούλων;
Ἔχουμε πεισθῆ, λόγῳ τῆς πολλῶν αἰώνων ἐκπαιδεύσεώς μας, νὰ θεωροῦμε πὼς ἄλλοι κινοῦν τὰ νήματα γύρω μας.
Ἔχουμε ἐπίσης πεισθῆ πὼς δὲν θὰ ἐπιτύχουμε κάτι, ἐὰν δὲν συγκροτηθοῦν οἱ ἀναγκαῖες ἐκεῖνες δυνάμεις ποὺ θὰ σχηματίσουν μίαν σχετικὰ σημαντικὴ πλειοψηφία, γιὰ νὰ μαχηθῇ, ὅπου κι ὅταν ἀπαιτηθῇ, γιὰ νὰ μᾶς ἀπελευθερώσῃ.
Ἔχουμε τέλος πεισθῆ πὼς κάθε μάχη, κάθε ἐπιπέδου ἀγῶνες, κάθε μορφὴ πάλης πρέπει νὰ γίνῃ μὲ τὰ ὅπλα ποὺ μᾶς προσφέρῃ αὐτὸς ποὺ μᾶς κρατᾶ ἐν καταστολῇ…
…μὰ ἂς τελειώσῃ τώρα πιὰ τὸ …παραμύθι, διότι ἀκριβῶς ἔτσι ἤθελαν κάποιοι νὰ πιστεύουμε πὼς συμβαίνει. Καί, τελικῶς, καταλήξαμε νὰ ἀναπαράγουμε ὅσα μᾶς ἔχουν ἐκπαιδεύση, μεθοδικότατα, νὰ πιστεύουμε, δίχως νὰ ἀναρωτώμεθα γιὰ τὴν ἀλήθεια τους ἀλλά, τελικῶς, νὰ παραμένουμε ἐθελοβούλως ἐθελόδουλοι.
