Λοχαγὸς ΜΧ Σωτήριος Σταυριανᾶκος
Δ/κτὴς Διμοιρίας Μηχανικοῦ Λ/Δκσεως
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἐλεγχόμενες κουδουνίστρες (βουλευτές)
Ὅλα μέσα μας κρύβονται…
Οἱ παρελθοῦσες σχέσεις μὲ τὴν ἀγάπη, οἱ παιδικὲς μνῆμες, οἱ ἀνεκπλήρωτες προσδοκίες καὶ οἱ πεποιθήσεις βρίσκονται ὅλα συσκευασμένα στὴν γλῶσσα τοῦ παρόντος.
Ἑπομένως τὸ «σ’ ἀγαπῶ» ἐπεκτείνεται στὰ ἐξῇς: Συνέχεια
Γνωρίζουμε πὼς θὰ ματώσουμε, ἀλλά…
…δὲν κάνουμε κάτι, στὴν πλειοψηφία μας, γιὰ νὰ προλάβουμε τὶς ἐξελίξεις.
Θὰ πονέσουμε…
Θὰ κτυπηθοῦμε ἀλύπητα…
Θὰ πέσουμε τσακισμένοι, ἀδυνατώντας νὰ ξανὰ σηκωθοῦμε…
Θὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ φωτιὰ καὶ ἀτσάλι…
Θὰ χαθοῦμε ἢ θὰ χάσουμε ἀγαπημένους μας συντρόφους…
Μά, στὸν πόλεμο, ποὺ ἤδη ξεκίνησε, ὑπάρχουν πάντα θύματα.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἡ Ἐλευθέρια δὲν χαρίζεται. Κερδίζεται μόνον πληρώνοντας βαρειὰ τιμήματα καὶ μετρώντας ὑψηλὲς ἀπώλειες. Συνέχεια
Ὁ ἀνύπαρκτος «καλλιτεχνικὸς» χῶρος τῆς χώρας! (ἐπανάληψις)
Κατέρρευσαν οἱ αὐλὲς ποὺ τοὺς ἐδόμησαν… Καταρρέουν κι αὐτοί….
Τόσα χρόνια ἀκούγαμε τὸν κάθε «καλλιτέχνη νὰ μᾶς ζαλίζῃἀκρίτως καὶ ἄνευ φίλτρων.
Ἡ γλῶσσα τους δὲν ἔπαυε νὰ ἀραδιάζῃ ὅσα ἡ ἄνευ κρίσεως κεφαλή τους παρήγαγε.
Ζήσαμε σὲ μίαν παράνοια ποὺ ὅμοια της δὲν ὐπάρχει. (Κι ἀκόμη, δυστυχῶς, ἀκοῦμε ἤχους τοῦ παραλόγου ὡς ἀπόηχο ὅλης αὐτῆς τῆς ἀνισορροπίας!!!)
Διαβάζαμε συνεντεύξεις τοῦ κάθε σαχλαμάρα γιὰ τὸ χρῶμα τοῦ βρακιοῦ του ἢ τὴν μάρκα τῶν τσιγάρων του.
Κάποιες ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις σοβαρῶν ἀνθρώπων, ἔχουν πρὸ πολοῦἐκλείψει, ἢ κρυφτεῖ πρὸ κειμένου νὰ διασώσουν τοὺς ἑαυτούς τους ἀπὸ τὴν δίνη τῆς κατρακύλας. Συνέχεια
Ἂχ μαννούλα!!! (ὑπενθύμισις)
Γονιδιακά Ἕλλην καί συνεπῶς Ἕλλην; Καλὸ τὸ ἀνέκδοτον! (ἀναδημοσίευσις)
Διαβάζω, ἀκούω, ἀντιμετωπίζω καθημερινῶς διάφορες καταστάσεις, ἀντιλήψεις, πεποιθήσεις, ἀναφορικῶς μὲ τὸ ἐὰν εἴμαστε ἤ ὄχι γονιδιακὰ Ἕλληνες. Ἐπὶ αὐτοῦ δὲν μπορῶ νὰ ἀπαντήσω ἐγὼ παρὰ μόνον ἡ ἐπιστήμη, ἡ ὁποία ἤδη τὸ ἔχει κάνει ἀρκετὲς φορές.
Ἀπὸ τὶς ἔρευνες τοῦ Πουλιανοῦ, ἔως τὶς δημοσιεύσεις τοῦ Τριανταφυλλίδου, ἤ ἀκόμη καὶ τὰ συμπεράσματα τοῦ Στάνφορντ. Ἔχουν ἤδη ἀποφανθεῖ οἱ εἰδικοὶ καὶ τὸ ἔχουν ἐπιβεβαιώσει!
Συνέχεια