Τί νά πῶ; Μπορῶ νὰ πῶ κάτι; Ὅ,τι καὶ νὰ πῶ θὰ ἀφορᾷ στὴν ἀπαξίωσι καὶ στὴν αἰσχίστη γνώμη ποὺ ἔχω γιὰ ἐσᾶς…. Κουδουνίστρες… Θὰ μᾶς καταντήσετε λοιπὸν καὶ καταπατητές μίας ἄλλης χώρας; Τόσο ἄθλιοι εἶσθε;
Μὲ ποιό δικαίωμα, ἐσεῖς, μία «δημοκρατική» κυβέρνησις, εἰσβάλετε σὲ μίαν ξένη χώρα; Μὲ στὸχο τὴν «ἀποκατάστασιν» τῆς δημοκρατίας; Ποιᾶς Συνέχεια
Διαβάζω ἐδῶ καί λίγες ἡμέρες τίς μύριες σκέψεις πολλῶν, ἐπωνύμων κι ἀνωνύμων, γύρω ἀπό τὴν κίνησι πολιτῶν ποὺ ξεκίνησε ὁ Μίκης Θεοδωράκης.
Εἶμαι θυμωμένη. Πολύ θυμωμένη. Καί μέ αὐτά ποὺ διαβάζω καὶ μέ αὐτά ποὺ αἰσθάνομαι πώς κρύβονται πίσω ἀπό αὐτά ποὺ διαβάζω.
Θά ξεκινήσω θέτοντας μερικές ἐρωτήσεις στοὺς ἀρνητές καὶ κατακριτές τῆς νέας αὐτῆς προσπαθείας. Συνέχεια
