17 Μαρτίου 1821. Ὄρκος Μανιατῶν

Στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αρεόπολη συγκεντρώθηκαν οι πρόκριτοι της Μάνης και όλοι οι ένοπλοι Μανιάτες με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που είχε εκλεγεί αρχηγός από τη Συνέλευση των Κιτριών. Εκεί μετά τη δοξολογία, μπροστά στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, ύψωσαν το λάβαρο του Αγώνα, δηλαδή τη Μανιάτικη Σημαία. Η σημαία ήταν λευκή, με μπλε σταυρό στη μέση. Στη πάνω πλευρά έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και στη κάτω το ένδοξο «ΤΑΝ ‘Η ΕΠΙ ΤΑΣ».

Εκεί κήρυξαν το πόλεμο στη Τούρκικη αυτοκρατορία, γι’ αυτό η σημαία τους έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και όχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», επειδή η Ελευθερία για τους Μανιάτες ήταν δεδομένη. Επανάσταση έκαναν οι υπόλοιποι Έλληνες που διεκδικούσαν την Ελευθερία τους.

Τον παρακάτω όρκο απάγγειλε ο ιερός κλήρος και επαναλάμβαναν οι αρματωμένοι Μανιάτες: Συνέχεια

Ἕλληνες στήν Κίνα;

Ἕλληνες στην Κίνα πρὶν χιλιάδες χρόνια:

Τὸ Γιουνὰν εἶναι μιὰ ὀνομασία Ἑλληνική, ἐδῶ καὶ μερικὲς χιλιάδες χρόνια.
Ἐκτὸς αὐτῶν, σύμφωνα μὲ τὰ δημοσιεύματα τῆς ἐποχῆς, βρήκαν καὶ ἀνάγλυφες παραστάσεις μὲ μαιάνδρους, ἀμφορεῖς ἑλληνικοὺς καὶ μὲ ἀναπαραστάσεις ἀπὸ τὰ ὁμηρικὰ ἕπη. Συνέχεια

Ἱστορική ἀνακοίνωσις τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν γιά τήν Μακεδονία;

Βρὲ καλῶς τους!

«Ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν παρακολουθοῦσα ἀδιαλείπτως τὸ ἐθνικῆς σημασίας αὐτὸ θέμα, ἔχει κατ’ ἐπανάληψη διατυπώση δημόσια τὶς θέσεις της μὲ βάση ἀδιάσειστα ἱστορικά, πολιτιστικὰ καὶ ἀρχαιολογικὰ δεδομένα. Ἐπισημαίνει ὅτι ἀπαραίτητη προϋπόθεση ὁποιασδήποτε συμφωνίας γιὰ τὴν ὀνομασία τοῦ κράτους τῶν Σκοπιῶν πρέπει νὰ εἶναι ἡ τροποποίηση τοῦ Συντάγματός του, ἡ ἐγκατάλειψη τῶν ἀλυτρωτικῶν διεκδικήσεων (σχολικὰ βιβλία, γεωγραφικοὶ χάρτες, ἀγάλματα Μ. Ἀλεξάνδρου, κλπ.) καὶ τῆς οἰκειοποιήσεως τῆς ἱστορίας, τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῶν συμβόλων τῆς χώρας μας. Ὁ τόπος ἐγκαταστάσεως ἐνὸς λαοῦ -καὶ μόνον- δὲν εἶναι προσδιοριστικὸς τῆς ταυτότηττός του. Ἡ παρατεινομένη ἐκκρεμότητα δὲν εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον καὶ τῶν δύο χωρῶν».

Συνέχεια

Βορείου Ἠπείρου Αὐτονομία

Ἀνακήρυξις τῆς Αὐτονομίας τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ πρωτεύουσα τὸ Ἀργυρόκαστρο, 17 Φεβρουαρίου 1914. Συνέχεια

Χρῆμα κερνᾶ …Ἱστορία!!!

Ναὶ βρέ… δέν τό ξέρετε;
Τί κι ἐάν ὅλες οἱ Ἱστορίες τοῦ κόσμου, ἀκόμη καί οἱ σλαυϊκές, ἀναφέρονται σέ ἔλευσιν τῶν Σλαύων στήν Χερσόνησο τοῦ Αἵμου μετά τόν 7ον αἰῶνα; Ὁ πSoros πληρώνει, ποὺ εἶναι  βιτρίνα τῶν Rothschild, γιὰ νὰ ἔχουμε ἐμεῖς νὰ ἀντιμετωπίσουμε ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ μορφώματα, τὶς θεωρήσεις, τὶς ἀπόψεις, τὶς πεποιθήσεις, τὶς ἐθνικὲς καὶ τὶς ἀντεθνικὲς κραυγές. Ὅλα μέσα ἐκεῖ εἶναι, στὸ χρῆμα ποὺ ῥέει, κατὰ τὰ συμφέροντα, πρὸς ὅλες ἐκεῖνες τὶς κατευθύνσεις. Ἀκόμη καὶ πρὸς αὐτὲς ποὺ φαντάζουν διαφορετικές…
…γιατὶ ἡ ὁμοιομορφία ὑποψιάζει… Καὶ δὲν χρειάζονται ὑποψιασμένα θύματα!!!
Συνέχεια

Κάποτε στὸν Ἅη-Βλάση

«Τώρα θὰ σὲ δῶ, Μαυρομάτα»

Φεύγοντας ἀπὸ τὸ Μεσολόγγι οἱ Τοῦρκοι τὸ 1823, τράβηξαν νὰ περάσουν ἀπὸ τοῦ Κοράκου τὸ γιοφῦρι (δῆμος Ἀργιθέας).
Ὁ Καραϊσκάκης, ἦταν στὸ μοναστῆρι τῆς Τατάρνας. Μπῆκε στὴν ἐκκλησία καὶ προσευχήθηκε. Συνέχεια