Ὀρθογραφία καταλήξεων.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβασθῆτε το…
Εὐχαριστῶ.

ΦιλονόηὈρθογραφία. 1

Ο Ρ Θ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α    Κ Α Τ Α Λ Η Ξ Ε Ω Ν:

Α. ΘΗΛΥΚΑ ΠΡΩΤΟΚΛΙΤΑ:

1. -εια: ὅλα τὰ προπαροξύτονα ὡς προερχόμενα ἀπὸ τριτόκλιτα ἐπίθετα: ἀλήθεια.

2. -εία: ὅλα τὰ παροξύτονα ὡς προερχόμενα ἀπὸ ρήματα εἰς -εύω: παιδεύω> παιδεία, λατρεύω> λατρεία, καὶ τὰ λεία, μνεία, χρεία.

3. -οια: ὅλα τὰ προπαροξύτονα σύνθετα μετὰ μιᾶς ἐκ τῶν λέξεων: πνοή> ἄπνοια /δύσπνοια, νοῦς>διάνοια/παράνοια, πλοῦς>εὔπλοια, ροῦς> διάρροια/ ἀπόρροια, βοῦς> Εὔβοια, καὶ τὸ ἄγνοια. Συνέχεια

Περὶ τοῦ Διχρόνου τῆς Παραληγούσης.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβασθῆτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

Ὀρθογραφία. 1

Π Ε Ρ Ι   Τ Ο Υ    Δ Ι Χ Ρ Ο Ν Ο Υ   Τ Η Σ   Π Α Ρ Α Λ Η Γ Ο Υ Σ Η Σ:

Α. Τὰ κάτωθι οὐσιαστικὰ τῆς πρώτης κλίσεως ἔχουν τὸ δίχρονον τῆς παραληγούσης μακρόν:

1. Ἀρσενικά:
α. Ὅσα ἐθνικὰ λήγουν εἰς -άτης (Σπαρτιάτης), πλὴν τῶν Γαλάτης, Δαλμάτης, Σαρμάτης, Χαριμάτης.
β. Ὅσα λήγουν εἰς -ίτης καί -ύτης καὶ προέρχονται ἐξ οὐσιαστικῶν, ὄχι ἐκ ρημάτων, (πόλις> πολίτης, Ἄργος> Ἀργίτης, πρέσβυς> πρεσβύτης).

2. Θηλυκά:
α. μᾶζα.
β. ἀξίνη, δίνη, ἴλη, κλίνη, κνῖσα, μεμβράνη, νίκη, πῖνα, ρητίνη, σμίλη, Κρῖσα, Νῖσα, Πῖσα. γ. αἰσχύνη, εὐθύνη, ζύμη, κορύνη, λύμη, λύπη, σφονδύλη, σφῦρα (ὡς προερχόμενον ἐκ συναιρέσεως), τορύνη, τρῦπα, ὕλη, φῦσα, Νῦσα.
Συνέχεια

Τόσο πτωχὸς χωρὶς ψιλή, δασεῖα, δίχως πνεῦμα γενικῶς!

Δίχως λοιπὸν ἐκπτώσεις, μὰ καὶ οἱ πτώσεις ἔχουν ἐκπέσει δυστυχῶς.
Τόσο πτωχὸς χωρὶς ψιλή, δασεῖα, δίχως πνεῦμα γενικῶς!
Μονάχα μ᾿ ἕνα σῶμα κι αὐτὸ σὲ κῶμα στὴν οὐσία. Συνέχεια

Ποῦ πῆγε τό Ταῦ;

Σὲ μίαν διαδικτυακή μου ἔρευνα ἔπεσα ἐπάνω σὲ ἕνα δημοσίευμα ἐφημερίδος, ἀγνώστων λοιπῶν στοιχείων, ποὺ ὅμως ἦταν σὲ πολυτονικό.
Πολυτονικὸ σύστημα γραφῆς σὲ ἐφημερίδες σημαίνει πὼς τοὐλάχιστον μᾶς χωρίζουν δύο δεκαετίες, ἀπὸ τὴν ἔκδοσίν τους…
Ἤ σχεδὸν δύο δεκαετίες…
Ὅμως τὸ δημοσίευμα στοὺς κεντρικούς του τίτλους ἀν τὶ τοῦ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΟΥ ΤΑΥ χρησιμοποιεῖ τὸ λατινικό.

Συνέχεια

Λογοκρισία καὶ λεκτικὰ κακουργήματα πολιτικῆς ὀρθοβλακείας; Ὄχι εὐχαριστῶ. Οἱ ἄρρωστοι εἶναι ἐκεῖνοι…

Λυποῦμαι πολὺ γιὰ τὴν σκέψη καὶ μόνον νὰ ὑπάρξῃ Λογοκριτικὸ ψευτονομοσχέδιο, πόσο μᾶλλον νὰ κατατεθῇ, σὲ προσπάθεια φιμώσεως τῆς γνώμης καὶ ἐπιβολῆς τῶν λεκτικῶν τερατουργημάτων τῆς πολιτικῆς ὀρθοβλακείας.

Ἡ γλῶσσα ἐξελίσσεται ἀπὸ δύο πράγματα: τοὺς λόγιους καὶ τὴν λαϊκὴ ψυχή.
Οὐδείς ἄλλος δύναται νὰ ἐπιβάλλῃ ἄλλες λέξεις καὶ ψευτο-ὁρισμούς.
Καὶ μόνον ἡ σκέψη τέτοιου βιασμοῦ εἶναι πολὺ μεγάλη ὕβρις.
Πρέπει νὰ εἶναι σοβαρὰ ἄρρωστος διανοητικά κάποιος γιὰ νὰ ἐπιμένῃ ὅτι ὁλόκληρο ἔθνος ξαφνικὰ θὰ ἀρχίσει νὰ μιλάῃ σύμφωνα μὲ τὰ ἀνεκδιήγητα φιρμάνια μερικῶν ἐκτὸς πραγματικότητος ψυχοπαθῶν. Συνέχεια

Παίρνω καὶ περνῶ…

Λίγο ἁπλοϊκό, ἀλλὰ πρακτικὸ τὸ σκεπτικὸ τοῦ Δημήτρη, γιὰ τὸ πῶς θὰ θυμόμαστε τὴν ὀρθογραφία τῶν λέξεων παίρνω καὶ πέρνω. 
Θὰ ἔλεγα μάλιστα, ἰδίως γιὰ τὰ παιδιά, πὼς εἶναι μία καλὴ μέθοδος γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουν τὴν κλασσικὴ ὀρθογραφία τῶν λέξεων. 
Βέβαια, τὸ ὀρθότερον θὰ ἦταν νὰ γνώριζαν τὴν ἐτυμολογία καὶ κατ’  ἐπέκτασιν νὰ μὴν χρειάζονταν συνειρμικὲς Συνέχεια