Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Τους τελευταίους μήνες πολύ συζήτηση γίνεται για την ΑΟΖ και τα τεράστια πραγματικά ενεργειακά κοιτάσματα που υπάρχουν στην επικράτεια της και τα οποία θα συνέβαλλαν σε μεγάλο βαθμό στην επίλυση του τεράστιου οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας. Η συζήτηση αυτή αναζωπυρώθηκε τελευταία με τις δηλώσεις του ίδιου του Έλληνα πρωθυπουργού, κ. Αντώνη Σαμαρά, ότι προτίθεται να προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ και προσφυγή στον ΟΗΕ για να κατοχυρώσει σε πρώτη φάση την ελληνική
κυριαρχία έναντι της Τουρκίας και των άλλων γειτονικών χωρών.
Όλα αυτά ωραία, θαυμάσια και καλά, για τους όποιους αφελείς παραμυθιασμένους και ίσως… βλάκες όλης αυτής της ιστορίας .Το ερώτημα που αμείλικτο μπαίνει, είναι πως μια χώρα που με ένα προδοτικό πολιτικό σύστημα που έχει παραδώσει άνευ ορών την εθνική κυριαρχία, μπορεί να διεκδικήσει ΑΟΖ και πολύ περισσότερο να επωφεληθεί από τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα για όφελος ενός λαού που βουλιάζει στην φτώχεια και στην ανέχεια ;
Ποιος πολιτικός θα ορθώσει το ανάστημα του για να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα ;
Αυτοί που μόλις ακούνε το μαγικό όνομα, «Μέρκελ», περιπατάνε στα τέσσερα ;
Αυτοί που έχουν διαλύσει όχι μόνο το κράτος, αλλά Συνέχεια