συνέχεια ἀπὸ τὸ α’ τμῆμα δημοσιεύσεως

Οι Πόλεμοι του Οπίου χωρίζονται στον Α’ (1839-1842) και τον Β’ (1856-1860) και αφορούσαν μια σειρά συγκρούσεων μεταξύ της κινεζικής δυναστείας των (Chang, και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η τελική επικράτηση των Συμμαχικών Δυνάμεων των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Ρωσικής και φυσικά της Βρετανικής Αυτοκρατορίας σφραγίστηκε με τις ταπεινωτικές για τους Κινέζους συνθήκες της Nanking και της Tientsin, οι οποίες ακόμα αποτελούν παράγοντα καχυποψίας προς τη Δύση.)

Γύρω στο 1800, ένας μακρινός συγγενής μου, ο Αρμοστής Λιν, πολέμησε εναντίον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στους Πολέμους του Οπίου. Θυσίασε την καριέρα του πολεμώντας τους Βρετανούς. Τελικά, όταν οι Βρετανοί κατέκτησαν το μεγαλύτερο μέρος της Κίνας νίκησαν στους Πολέμους του Οπίου, εξανάγκασαν την Δυναστεία Κινγκ, την μαντζουριανή ηγεσία της Κίνας, να αγοράσει από αυτούς τεράστιες ποσότητες οπίου και να το δώσει όχι μόνο σε όλον τον πληθυσμό, αλλά και στις βασιλικές τους οικογένειες. Οι Βρετανοί έφτιαχναν στην Ινδία μπάλες οπίου μεγέθους οβίδας και τις διοχέτευαν στην Κίνα, μακελεύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την οικονομία και τον πληθυσμό της Κίνας, κάτι όμως που έκανε τη Βρετανία μία από τις πλουσιότερες αυτοκρατορίες επί της Γης. Οι Βρετανοί παραχώρησαν όλα αυτά στους Αμερικανούς για να εξαιρέσουν τον Ρούσβελτ, ώστε να μην εισβάλει στον Καναδά. Όταν οι Αμερικανοί πήραν στα χέρια τους το εμπόριο οπίου στην Κίνα, ήρθαν σε άμεση σύγκρουση συμφερόντων με την Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας. Αυτό Οδήγησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όσο για τους Βρετανούς, αυτοί μέσω της μοναρχίας άρχισαν να χειραγωγούν τα θέματα πρωθυπουργίας για να κάνουν Πρωθυπουργό τον Ουίστον Τσόρτσιλ. Την εποχή που ο Ρούσβελτ απειλούσε τον Καναδά και τη Βρετανική Αυτοκρατορία, δεν είχε να κάνει με τον Τσόρτσιλ. Ένας από τους λόγους που ο Τσόρτσιλ ανήλθε στην εξουσία ήταν το γεγονός ότι ήταν μισός Αμερικανός, μητέρα του ήταν η Τζένι Τσόρτσιλ, πολίτης των ΗΠΑ, κι έτσι κατάφερε να κατευνάσει και να χειραγωγήσει τον παράφρονα Ρούσβελτ στρέφοντας τον σε πόλεμο με τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και με τη Γερμανία. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που τον έβαλαν την εξουσία. Αυτή είναι μια άλλη πλευρά της Ιστορίας, την οποία δεν γνωρίζει κανένας Αμερικανός – επειδή η Αμερική είναι μια ολοκληρωτική κοινωνία, το ίδιο αδυσώπητη την καταστροφή ιστορικών εγγράφων όσο και η Σοβιετική Ένωση. Αλλά και στη Βρετανία πολύ λίγοι άνθρωποι τα Συνέχεια →

Ὅταν διάβασα, μὲ μεγάλη ὑπομονὴ ὁμολογουμένως, τὸ παρακάτω, ἀναστατώθηκα.
Τὰ μισὰ νὰ εἶναι ἀληθινά, ἀπὸ ὅσα γράφονται, μόνον τὰ μισά, τότε ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ἕναν κόσμο παρανοϊκῶν μέν, φυσικῶν κληρονόμων δέ, αὐτοῦ ποὺ γνωρίσαμε ὡς παρανοϊκότητα στὴν Εὐρώπη μὲ τὸ Γ΄  Ῥάιχ. Οὐσιαστικῶς τὸ παρακάτω ἀποδεικνύει πὼς οὐδέποτε ἔπαψε νὰ ὑπάρχῃ Δ’  Ῥάιχ.

Κι ἐδῶ εἶναι τὸ θέμα μας.
Ἐὰν ἰσχύουν τὰ μισά, μόνον τὰ μισά, τότε ἡ σημερινὴ παγκόσμιος κυβέρνησις εἶναι παιδί, δυναμωμένο καὶ ὑπερτροφικό, ἐκείνων ποὺ τόσες καὶ τόσες φορὲς πάσχισαν νὰ ἀφανίσουν τὸν Ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν πλανήτη.

Βέβαια, γιὰ νὰ παραμένουμε στὸ θέμα τοῦ ἄρθρου κι ὄχι στὰ ὅσα ἐγὼ πιστεύω, ἀποκαλύπτεται ἀκόμη μία πτυχὴ τῆς ἱστορίας, γιὰ τὴν ὁποίαν δὲν τολμοῦν νὰ μιλήσουν σήμερα οὔτε οἱ δυνατοί, μὰ πολὺ περισσότερο οἱ ἀδύνατοι. Θύματα προπαγάνδας κι ἐμεῖς, ὅπως τόσοι καὶ τόσοι λαοί, σὲ τόσα κοινωνικὰ καθεστῶτα, ἀνᾲ τοὺς αἰῶνες, ποὺ τελικῶς ἔχουμε σχηματίσῃ μίαν εἰκόνα Ἄλφα γιὰ τὸ πῶς ἦταν ὁ κόσμος μας.
Εἶναι ὅμως ἔτσι; Μήπως οἱ «κάκιστοι» νίκησαν τούς «κακούς»; Ἤ μήπως συζητᾶμε πάντα γιά τήν ἴδια συμμορία πού ἀλλάζει πρόσωπα καί ὀνόματα καί «πατρῖδες» πρό κειμένου νά ὁλοκληρώσῃ τά σχέδιά της;
Συνέχεια →