νὰ μὴν ἔχω τὴν εὔννοιαν
νὰ γεννηθῶ σὲ ἀγέλην ἄλλου εἴδους,
νὰ μυρίζω τὴν αὐγὴν τὴν γῆν, Συνέχεια
Εἶχε αὐτὸ τὸ ἀνήμερο στὰ μάτια
Καὶ τὸ σμιλεμένο
τυραγνισμένο πρόσωπο
δήλωνε τὰ βάσανα
ποὺ ἡ ζωὴ τοῦ εἶχε ἀντιτάξει,
βάζοντας κατὰ μέρους
τὴν κοινωνική της μάσκα
Συνέχεια
Ἦταν 12 Μαΐου τοῦ 1992 ὅταν πέθανε ὁ ποιητὴς – στιχουργὸς Νίκος Γκάτσος.
«Τὸ ξέρω πάνω στὰ χείλια σου ἔγραψε ὁ κεραυνὸς τ᾿ ὄνομά του
Τὸ ξέρω μέσα στὰ μάτια σου ἔκτισε ἕνας ἀητὸς τὴν φωλιά του
Συνέχεια
Μάννα…
σκορπίσανε παντοῦ τὰ ὄνειρά μου…
ἔφυγες Μάννα ἐσὺ κι ἡσύχασες γιὰ πάντα…
καὶ γὼ ἐδῶ, νὰ κουβαλάῳ τὴν σκιά μου…
ὡσεὶ παρών, νὰ σοῦ μιλάῳ ἀπ’ τὴν καβάντζα…
Λὲς δὲν ὑπάρχεις …ὅ,τι σ’ ἔλειωσε τὸ χῶμα… Συνέχεια