Σὰν σήμερα ἐγεννήθη ἕνας ὀγκόλιθος τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων…
Ὁ ποιητὴς Νῖκος Γκάτσος!
Στὸ ποιήμα του «Κεμάλ» καταλήγει μὲ μίαν μεγάλη ἀλήθεια: Συνέχεια
Σὰν σήμερα ἐγεννήθη ἕνας ὀγκόλιθος τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων…
Ὁ ποιητὴς Νῖκος Γκάτσος!
Στὸ ποιήμα του «Κεμάλ» καταλήγει μὲ μίαν μεγάλη ἀλήθεια: Συνέχεια
Ἦταν 12 Μαΐου τοῦ 1992 ὅταν πέθανε ὁ ποιητὴς – στιχουργὸς Νίκος Γκάτσος.
«Τὸ ξέρω πάνω στὰ χείλια σου ἔγραψε ὁ κεραυνὸς τ᾿ ὄνομά του
Τὸ ξέρω μέσα στὰ μάτια σου ἔκτισε ἕνας ἀητὸς τὴν φωλιά του
Συνέχεια
Ὁ Γ. Σεφέρης διηγεῖται ἔνα περιστατικὸ ποὺ ἔτυχε στὸν Νῖκο Γκᾶτσο:
Συνέχεια
Ἐκεῖ που φύτρωνε φλισκούνι κι ἄγρια μέντα
κι ἔβγαζε ἡ γῆ τό πρῶτο της κυκλάμινο
τώρα χωριᾶτες παζαρεύουν τά τσιμέντα
καί τά πουλιά πέφτουν νεκρά στήν ὑψικάμινο.
Κοιμήσου Περσεφόνη
στήν ἀγκαλιά τῆς γῆς
στοῦ κόσμου τό μπαλκόνι
ποτέ μὴ ξαναβγῇς. Συνέχεια
«Μὴν ἀνησυχεῖτε… Γιὰ πάνω ἀπὸ τρεῖς χιλιάδες χρόνια… αὐτὴ ἡ χώρα προχωρᾶ μὲ τὶς ἐξαιρέσεις της…»
Βλέπω αὐτὸ καὶ τρελλαίνομαι μὲ τὴν σημερινὴ μετριότητα καὶ ἀπέραντο βλακεία!
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουμε φτάσει στὴν ὀροφὴ τῆς ἠλιθιότητος μὲ τέτοιο παρελθόν; Μὲ τέτοια ἱστορία; Μὲ τόσα ἐπιτεύγματα σὲ κάθε ἀνθρώπινο δραστηριότητα;
Ὅλη ἡ μεγαλοσύνη τοῦ ἀνθρωπίνου νοός, λὲς καὶ ξοδεύτηκε στὴν ἀρχαιότητα!