«Μοῦ ἔφαγαν τὰ συκώτια», ἀκοῦμε συχνὰ πυκνὰ νὰ ὁμολογοῦν οἱ συνάνθρωποί μας.
«Μᾶς ἔφαγαν τὰ συκώτια», μαρτυροῦμε ὅλοι μας, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, διαβιώντας στὸν κόσμο τῶν καταχραστῶν, τῶν δοσιλόγων, τῶν ἐξαγορασμένων, τῶν ἀτίμων, τῶν ἀδίκων καὶ τῶν ὑπανθρώπων…
Ναί, μᾶς τὰ «ἔφαγαν» καὶ μᾶς τὰ «κατατρώγουν», ὅσο ἀκόμη κρατοῦμε μέσα μας δεμένο τὸν (ἑαυτόν μας) Προμηθέα!

Τόκυο…
Γνωρίζουν τὶ ἐπικαλοῦνται…
…ἀκόμη κι ἐὰν …δὲν γνωρίζουν!!!