Καὶ τοὺς χειμῶνες… Ὄχι μόνον τὰ καλοκαίρια…
Εἶναι ἐκεῖ γιὰ νὰ μᾶς δίδῃ πάντα πολὺ ἀπὸ τὸ φῶς του καὶ τὰ χρώματά του…
Εἶναι ἐκεῖ, διότι ξέρει πὼς δίχως του ἀδυνατοῦμε νὰ ζήσουμε…
Κι ἐμεῖς; Τί κάνουμε ἐμεῖς; Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: χαμογελᾶμε
Σήμερα εἶναι ἁπλῶς μία συνηθισμένη ἡμέρα…
Ἀνάπνευσε τὸν ἄνεμο …
Κᾶνε κάποιον νὰ χαμογελάσῃ …
Ἀφησε τὸν ἤλιο νὰ γεμίσῃ μὲ φῶς τὸ κάθε σου κύτταρο… Συνέχεια
Λοιπὸν αὐτὴ ἡ ξενόφερτη μοδούλα ἔχει παραγίνει.
Λοιπὸν αὐτὴ ἡ ξενόφερτη μοδούλα μὲ τὰ ποδήλατα ἔχει παραγίνει.
Ὁ φασισμὸς τῶν ξεβράκωτων ποδηλατῶν δὲν θὰ περάσει.
Πορεία τώρα μὲ τοὺς ἵππους μας γιὰ δημιουργία ἱππο-δρόμων στὴν θέση τῶν ποδηλατόδρομων.
Διότι ὅλοι ἔχουμε «δικαίωμα» νὰ ἐπιβάλλουμε τὸ χόμπυ μας στοὺς δήμους καὶ τὸν σχεδιασμὸ τῶν δρόμων. Συνέχεια
Χαμογέλα Ῥέέέέ…!!! Τί σοῦ ζητᾶνε;
Τόν θυμᾶσθε αὐτόν τόν τίτλο;
Ἔ, πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν μοῦ …ἐφόρτωσαν τὸ ἐν λόγῳ βιβλίο…
Τὸ ἐδιάβασα καὶ μοῦ ἔμεινε μία ἀπέραντος θλίψις.
Ἐλάχιστα θυμᾶμαι σήμερα ἀπὸ τὸ περιεχόμενόν του…
Κάπου μέσα στὰ ὑπόλοιπα κρύβεται καὶ μοῦ θυμίζει, κάπου κάπου, πὼς ζορίστηκα γιὰ νὰ τὸ τελειώσῳ.
Καὶ ζορίστηκα διότι αὐτὰ ποὺ ἔγραφε ὁ Μίσσιος ἦσαν ἀληθῆ καὶ πίσω τους κρύβονταν ἄνθρωποι μὲ οἰκογένειες, μὲ «πρόσωπο στὴν κοινωνία», μὲ «χριστιανικὰ ἤθη» ποὺ συνετέλεσαν στὸ ἔγκλημα. (Διότι ναί, ὑπῆρξε ἔγκλημα, ἄριστα μεθοδευμένο καὶ στόχο, ὅπως πάντα φυσικά, ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ!!!) Συνέχεια
Φῦσα μαΐστρε δροσερέ…
Φῦσα, μαΐστρο δροσερὲ κι ἀέρα τοῦ πελάγου,
νὰ πᾷς τὰ χαιρετίσματα στοῦ Σαμαρᾶ τὴν μάννα.
Τοῦ Ἑλλαδιστᾶν οἱ μπέηδες, τοῦ Σαμαρᾶ οἱ ἀγάδες Συνέχεια
Ὅποιος προλάβῃ… Τὸ ἀφεντικὸ τρελλάθηκε!!!
Εὐτυχῶς ποὺ οἱ 770.000 θέσεις ἐργασίας, ποὺ μᾶς περιμένουν, γίνονται πόλος ἔλξεως κάθε πικραμένου τοῦ πλανήτου μας…
Εὐτυχῶς…. Θὰὰὰὰὰὰὰααααααααα……….
………σωθοῦμε!!!!!!!!!!
